اعتراض ، سیاست وسرکوب !
بنا بر اعلام وزارت خارجه آمریکا، مایک پمپئو، وزیر خارجه این کشور نقشه‌راه سیاسی برای رسیدن به یک توافق هسته‌ای جدید با ایران را روز دوشنبه اعلام خواهد کرد…یک مقام دیگر هم صراحتا اعتراف کرد برای زنده شدن برجام برنامه های موشکی و دخالتهای حکومت اسلامی ایران در خاورمیانه باید پایان بگیرد.
به گزارش خبرگزاریها دبیر سیاست خارجه اتحادیه اروپا گفته است که اتحادیه اروپا به صورت نمادین در برجام باقی میماند…وهیچ تضمینی هم نمیدهد به زبان ساده لری یک بیلاخ شیک به عظمای ولایت فقیه حاکم دادند. این در حالیست که نشریه آمریکایی فارین پالیسی می نویسد: با خروج آمریکا از توافق هسته ای، سیاست خارجی واشنگتن در قبال تهران تهاجمی تر و امنیتی تر شده و خطر برخورد نظامی آمریکا با رژیم ایران بیشتر شده است. دولت ترامپ خواهان بکار بستن روش های بسیار سخت وشدید علیه رژیم ایران است. برای واشنگتتن ترکیبی از تحریم های گسترده و تهدید نظامی می تواند رژیم تهران را به زانو درآورد.
«ولت ام سونتاگ»، به‌نقل از «منابع اروپایی» می‌گوید دیپلمات‌های اروپا، روسیه و چین در حال مذاکره بر سر توافق تازه‌ای با ایران هستند که برپایه آن حکومت اسلامی در تهران، در مقابل محدودیت‌ها در مورد برنامه موشکی و توقف «دخالت» در منطقه، از کمک‌های اقتصادی بهره‌مند شود…..همزمان شرکتهای خارجی مشغول لغو قردادهای خودشان هستند .
یک روز پس از آنکه ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، خواستار خروج نیروهای خارجی از سوریه شد، نماینده ویژه او در امور سوریه گفت اتفاقا منظور ما از نیروی خارجی فقط ایرانیها و حزب الله لبنان هستند….مقتدا صدرهم به قاسم سلیمانی 2 روز وقت داد تا عراق را ترک کند و برگردد لای دست رهبرش….تیم رسمی لابی گری حکومت اسلامی ایران در آمریکا ( نایاک ) پوکید ! عباس و اصغر و جواد هم حاضر به همکاری نیستند … حلقات تحریم و محاصره تنگتر میشود
سوال : چرا هر نوع و شکل اعتراضی در ایران به سرعت سیاسی و خشن میشود ؟ این عکس العمل اجتماعی در ایران در حاکمییت اسلامی طبیعی است . سیستم سیاسی حاکم ، جامعه را از ابتدا به شکلی مصنوعی ( با سرکوب مطلق ) عادت داد که در سیاست دخالت نکند. افراد ظاهرا به سیاست کاری ندارند ولی حالا به شکلی جمعی وهر بهانه ای معترض وآماده تخلیه شدن است و هر اعتراضی به سرعت سیاسی میشود . در چنین حالتی سیستم سیاسی چاره ای جز استمرار سرکوب ندارد و در چنین استمراری ، شکاف بین جامعه و سیستم سیاسی هر روز بیشتر میشود . دخالت در امور سیاسی در کشورهای موسوم به جهان سوم وعقب مانده مترادف است با شیاف شیشه نوشابه ، تجاوز در کهریزک ، زندان ، اعدام … دیکتاتوری برای حفظ موجودیت خودش فراتر از سرکوب را بلد نیست .
مهندسی سیاستهای غرب بروی چنین جوامع بیماری انسانی نیست ولی به خاطر منافع خودشان طبیعی است . آنها میدانند که چطور سرعت جامعه راکم یا زیاد کنند تا کل خاورمیانه در توازن نسبی با هم باشند. تعویض نظام سیاسی ایران در 1357 ، نوشاندن زهر برجام در 40 سال بعد ، خلق بهار موسوم به عرب در کل خاورمیانه ، استارت اصلاحات در عربستان ، ظهور اردوغان مسلمان در ترکیه سکولار … و اینگونه کشورهای جهان سوم به تدریج زیر سایه حاکمان نالایق و احمق و چلمنگ ، درتقسیم بندی جدید جهانی با دست خودشان تعریف میشوند .
سیستم سیاسی حاکم ازهمان 1357 قدرت و ظرفییت دیالوگ نداشت یعنی هیچکس بلد نبود . از همان پشت بام علوی و اعدام افسران نظام سلطنتی فکر میکردند که کارها با شمشیر وفرهنگ سرکوب 1400 سال پیش میرود . صحنه های امروز محصول مستقیم عملکرد سیستم سیاسی طی 40 سال گذشته است. سیستم سیاسی حاکم اگر روزی ثابت شد که توان دیالوگ چه با بیرون و چه با درون را دارد این اختاپوس اسلامی حتما استحاله شده است ما خبر نداریم . تا به حال که ثابت شده حاکمان اسلامی ظرفییت دیالوگ ندارند مگر جبری و زوری پشت سرشان باشد مثل پذیرش قطعنامه جنگ ایران و عراق که خمینی جبرا پذیرفت و یا مذاکره برای برجام که خامنه ای جبرا و زوری امضاء کرد…
خلاصه : زمان و دنیا منتظر نمی ماند که کسی ظرفییت پیدا کند ، اگر نتوانند استحاله شوند باید بساطشان را کلا جمع کنند و گوربه گور شوند لای دست امام خمینی …
اسماعیل هوشیار
