آدمها و آدمکشها
سرزمینهای فلسطین توسط صهیونیسم اسرائیل و
به حمایت امپریالیسم آمریکا در اشغال بسر میبرد
سرزمینهای فلسطین توسط صهیونیسم اسرائیل و به حمایت امپریالیسم آمریکا در اشغال بسر میبرد. صهیونیستها نه تنها قصد ندارند این سرزمین را ترک کنند، بلکه هر روز با نسل کشی و توسعه مناطق نفوذ خود به جنایات جدیدی متوسل شده و دامنه آبادینشینهای یهودی را افزایش میدهند. میلیونها فلسطینی به پاس حمایت دموکراسیهای غربی و امپریالیسم از صهیونیسم در اردوگاههای پناهندگان به صورت “موقت” در بدترین شرایط غیرانسانی به سر میبرند. بیخانمانی ملت فلسطین محصول شهرکسازی صهیونیسم جنایتکار است.
دونالد ترامپ رئیس جمهور وقت آمریکا به پاس این جنایات صهیونیسم؛ پاداشی برای آنها داشت و آن بذل و بخشش بیت المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل به آنها بود تا در ادامه جنایات خویش و اقدامات غیرقانونی خود تشویق شوند.
راهپیمایی محقانه و اعتراضی فلسطینیها موسوم به «روز زمین» و «بازگشت میلیونی» در روز جمعه 30 مارس 2018 به درگیری خشونت‌بار از جانب سربازان اسرائیلی منجر شد. سازمان حماس و چند گروه فلسطینی دیگر از جمله جبهه خلق برای آزادی فلسطین که برای آزادی و استقلال فلسطین از لوث وجود صهیونیسم؛ متحدا مبارزه میکنند، این اعتراض‌های شش‌هفته‌ای را سازماندهی کرده‌اند.
مبارزه سازمان اسلامی حماس که از نفوذ فوقالعادهای در فلسطین برخودار بوده و چه بخواهیم و چه نخواهیم، نماینده منتخب مردم فلسطین در یک انتخابات دموکراتیک است؛ مبارزهای نیست که فقط صهیونیسم را خشمگین کند. تروتسکیستها؛ اسلامهراسها؛ “انقلابیون” دو آتشه؛ ولی بیبو و خاصیت ایرانی؛ چپنماها؛ هواداران پرگوئی که برای خالی نبودن عریضه حرافی بیمحتوی میکنند؛ بزدلها که سیر حوادث آنها را به جاده سیاست پرتاب کرده است؛ عمال پنهان و آشکار صهیونیسم و امپریالیسم نیز از این مبارزه و سرکردگی حماس در این مبارزه خشمگیناند. آنها برای خالی نبودن عریضه از مبارزه ملت فلسطین با رهبری موهومی دفاع میکنند. آنها اشغال فلسطین توسط صهیونیسم را بر پیروزی مردم فلسطین به رهبری سازمان حماس ترجیح میدهند و دعا میکنند که صهیونیسم به جنایاتش ادامه دهد تا تئوریهای این آشفتهفکران باطل نگردد. تناقضگوئیهای آنها و عبارتپردازیهای بیمحتوی آنها نیز از این واقعیت سرچشمه میگیرد.
به گفته مقام‌های محلی فلسطین، ده‌ها هزار فلسطینی پشت حصارهای مرز ۴۰ کیلومتری نوار غزه و اسرائیل به رهبری سازمان حماس گرد هم آمده بودند تا برای دفاع از «حق بازگشت» به سرزمین مادری تظاهرات کنند. ارتش اسرائیل شمار راهپیمایان را با غرض فقط ۳۰ هزار تن تخمین زد.
سربازان اسرائیل در روز شنبه ۳۱ مارس/ ۱۱ فروردین مجددا به روی جوانان فلسطینی که در مرز غزه و اسرائیل دست به تظاهرات زده بودند، آتش گشودند و در مجموع 17 نفر از آنان را به قتل رسانده و بیش از 1600 نفر را زخمی کردند.
یک روز پس از بروز خشونتهای مرگبار در بزرگترین تظاهرات فسلطینیها در سالهای اخیر، منطقه همچنان به شدت متشنج است و مطبوعات دموکراسی غربی از توزیع اخبار ممانعت می کنند تا دست صهیونیستها در کشتار فلسطینی ها باز باشد.
درگیری‌های روز شنبه زمانی رخ داد که فسطینی‌های مشغول دفن شهدای خود در روز جمعه در نوار غزه بودند. مقامات اسرائیلی دلیل تیراندازی خویش را به فلسطینیها آتش زدن لاستیک؛ پرتاب سنگ و احساس ایجاد خطر برای امنیت اسرائیل در آستانه “عید فِصَح” اعلام کردند.
رئیس جمهور تقلبی و باطله فلسطین یعنی آقای محمود عباس؛ “رئیس” تشکیلات خودگردان فلسطین که تلاشی برای این مبارزه نکرده بود، برای خالی نبودن عریضه عزای عمومی به علت کشتار فلسطینها اعلام کرد تا خودی نشان داده باشد و دلیلی برای موجودیت خویش و حمایت از خود برای مهار جنبش فلسطین بتراشد.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل از سربازان جنایتکار اسرائیل که در کشتار فلسطینیها دست داشتند تقدیر و ستایش کرد و گفت که آنها مردم اسرائیل را قادر ساختند تعطیلات یهودی «عید فِصَح » را جشن بگیرند.
نتانیاهو با پیامی در توئیت خود نوشت: «آفرین به سربازان ما! اسرائیل برای حفظ حاکمیت ارضی و امنیت خود با عزم راسخ و تمام توان عمل می‌کند».
شورای امنیت سازمان ملل برای بررسی این حادثه نشست اضطراری برگذار کرد. آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل برای خالی نبودن عریضه و بهنیت تعویق رویدادها تا خاک فراموشی بر آنها ببارد در روز جمعه ۳۰ مارس / ۱۰ فروردین خواستار تحقیقات مستقل و شفاف درباره کشته‌شدن غیرنظامیان در اعتراض‌های مرز نوار غزه شد و از طرفین خواست تا «از هر اقدامی که به تلفات بیشتر می‌انجامد، به ویژه از هر تمهیدی که جان غیرنظامیان را به خطر می‌اندازد، دوری کنند.»
خواست وی روشن بود. از فلسطینی ها درخواست میکرد که صهیونیسم را برای خواستهای محق خود تحریک نکنند، زیرا نمایشات اعتراضی در کنار مرز نوار غزه با اسرائیل؛ به مفهوم تهدیدی برای امنیت اسرائیل محسوب شده و تبلیغ شعار “بازگشت” که میتواند گویای اشغالی بودن سرزمینهای فلسطینی باشد، اقدامی نسنجیده است که موجبات خشم و تیراندازی سربازان اسرائیلی را فراهم میآورد. لذا برای جلوگیری از آدمکشی صلاح در این است، که آدمها در خانههای خود بمانند و آدمکشها خیابانها را قُرُق کنند.
ژنرال رونن مانلیس سخنگوی نیروی تجاوزکار صهیونیسم در منطقه در توجیه جنایات ارتش اسرائیل در روز شنبه بیان کرد: “تمامی کشتهشدهها در جریان خشونت‌ها دست داشتهاند، و افزود مقامات بهداشت غزه شمار زخمی‌شدگان را بزرگ‌نمایی کرده‌اند”.
جای خوشبختی باقی است که ایشان اظهار نکردند تمام کشتهشدهها در کشتن خود دست داشتهاند تا سربازان اسرائیلی را آدمکش جلوه دهند. به گفته‌ی وی:
“در نهایت چند صد تن بر اثر اصابت فشنگ کارتریج زخمی شده‌اند و بقیه فقط در اثر گاز اشک‌آور و دیگر ابزار ضد شورش، آسیب دیده‌اند.”
مانلیس ادامه داد:
“ارتش در امتداد حصار، «در شش نقطه با تظاهرات تروریستی خشونت‌بار» مواجه شده است”.
دولت ایالات متحده آمریکا نیز با سیاست نه سیخ بسوزد و نه کباب در حمایت از صهیونیسم به میدان آمد و در طی بیانیهای برای خالی نبودن عریضه: «ازدست رفتن زندگی غیرنظامیان» را «مایه تأسف عمیق» توصیف کرده و از طرفین خواسته تا «خطر درگیری‌های جدید را کاهش دهند.»
و به دیگر سخن از فلسطینیها تقاضا کرد، خواستِ بازگشت به وطنشان را بر زبان نیآورند.
این ماهیت سیاست امپریالیسم آمریکا زمانی روشن می شود که به موضعگیری آنها در مورد نقض حقوق بشر توسط اسرائیل اشاره کنیم.
شورای حقوق بشر سازمان ملل یک هفته قبل در روز جمعه ۲۳ مارس / سوم فروردین در سی‌‌وهفتمین نشست خود در ژنو پنج قطعنامه علیه اسرائیل تصویب که در دو قطعنامه آن به حق تعیین سرنوشت فلسطینیها، بازگشت اسرائیل به پشت مرزهای پیش از جنگ ۱۹۶۷، توقف شهرک‌سازی‌های غیرقانونی در سرزمینهای اشغالی و نقض حقوق بشر فلسطینیها اشاره شده بود. پس از تصویب این قطعنامهها که اسرائیل برای آنها تره هم خورد نمیکند صدای اعتراض آمریکا نسبت به این مصوبهها علیه اسرائیل بلند شد. آمریکا و استرالیا به قطعنامههای دفاع از حقوق بشر رای مخالف دادند.
“نیکی هیلی” زن دهاندریده و تهیمغزی که نماینده آمریکا در سازمان ملل است، مانند لاتها و چاقوکشها به وسط میدان پرید و در توهین به ممالک جهان اظهار داشت: «اسرائیل دوست بزرگ ما است و اسرائیل تنها صدای دموکراسی و شرافت انسانی در خاورمیانه است، بنابراین، ما از نشست‌های ماهانه خاورمیانه(در شورای امنیت) برای صحبت کردن درباره منابع اصلی درگیری در منطقه، استفاده کرده‌ایم، یعنی ایران، بشار اسد، داعش، حزب‌الله و حماس.». این سفسطهی یاران و همپیمانان داعش؛ بینیاز از تفسیر است.
دولت اسرائیل در روز بعد در روز شنبه 24 ماه مارس 2018 بر اساس اطلاعیه دولتش چنین اعلام کرد: “روز شنبه اسرائیل شورای حقوق بشر سازمان ملل را پس از صدور پنج قطعنامه‌ی ضد اسرائیلی تازه، به عنوان «نهاد تصنعی» محکوم کرد و گفت این شورا ابزاری است که «دیکتاتوری‌های تشنه بخون» برای لاپوشانی خلافکاری‌های خود استفاده میکنند.”. نخست وزیر اسرائیل در توئیت شنبه شب خود نوشت: “این آرا «مقادیری قطعنامه‌ی به‌دور از واقعیت دیگر، از سوی سیرک مسخره‌ای به نام شورای حقوق بشر است». وی پیشنهاد کرد این شورا نام خود را عوض کرده و بگذارد «شورای صدور قطعنامه علیه تنها دموکراسی خاورمیانه.».
دولت کویت بعد از این کشتار خواستار تشکیل نشست اضطراری شورای امنیت شد. ریاض منصور، فرستاده فلسطین به شورا گفت که بر اثر تیراندازی سربازان اسرائیلی ۱۷ غیرنظامی(تا لحظه نگارش این مقاله تعداد کشته شدگان به 21 نفر رسیده است-توفان) کشته و بیش از ۱۴۰۰(آمار زخمیان 2500 نفر است-توفان) تن زخمی شده‌اند. وی در مقر سازمان ملل در نیویورک، به خبرنگاران اظهار داشت که ۱۴ عضو شورای امنیت از ۱۵ کشور عضو با این بیانیه موافق بوده‌اند، اما ایالات متحده، نزدیک‌ترین متحد اسرائیل، با آن مخالفت کرده است. منصور، مخالفت ایالات متحده را «بسیار غیر مسؤولانه» خواند و گفت این اقدام به اسرائیل «برای ادامه‌ی کشتار مردم غیرنظامی در نوار غزه چراغ سبز نشان می‌دهد».
مشکل اسرائیل در منطقه همه دموکراسیهای غربی را بیاعتبار کرده و نقاب از چهره “انسان دوست” آنها برداشته است. یکی از مشکلات آنها در روابط دیپلماتیک توسل به همین اصل مشهور “برای خالی نبودن عریضه” است. پرگوئی برای حمایت از بیعملی. پرگوئی برای حمایت از ستمگر. وضعیت فلسطین در جهان یک نکته مثبت دارد و آن برداشتن نقاب از چهره ریاکاران است، که حاضر نیستند از مبارزه ملت فلسطین به دفاع برخیزند.
ارگان مرکزی حزب کار ایران(توفان)
