آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

جمعآوری کتابها و دستگیری جمعی زنان و دختران توسط عمال…

نوشته بصیر دهزاد در هفته گذشته رژیم اختناق ، ظالم  زن …

نمونه ی چند از سروده های خانم مفتوحه ایماق به…

 زیارتگاه مفتوحه ایماق در حضیره اندخوییان شهدای صالحین کابل - افغانستان آق …

 مکتب دینی فلسفی «من بیش از این نه  می‌دانم»، از…

فرستنده: محمدعثمان نجیب مکتب دینی–فلسفی «من بیش از این نمی‌دانم» با…

اگرعمل نداریم!

امین الله مفکر امینی     2025-21-07! تا کی سخــن رانیــــــم زوحدتی همه ابنـــــــای…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

رفقا نباید در دوئل های عشقی شرکت کنند!

Ferdinand Lassalle (1825-1864) آرام بختیاری فردیناند لاسال،- مرگ بدلیل یک دوئل عشقی. جوانمرگی…

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری…

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان…

غمنامه ی غمگنانه ی خونین من

غرب، حامی و مسئول این‌همه جنایات و خونریزی است! سلیمان کبیر…

فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

زبان هویت 

رسول پویان  گـویند که دنـبه از درون می گندد  کُخ میزند وبه…

 باز هم وحدت 

از رفیقان  دور بودن  نا رو ا ست زیر پا کردن …

اداره طالبان و جایگاه افغانستان در ژئوپولیتیک کشورهای منطقه و…

نویسنده: مهرالدین مشید از دولت منزوی تا مهره‌ ناپایدار در بازی…

دیدگاهی بر وخامت اوضاع بین المللی و موانع موجود در…

نوشته از یصیر دهزاد  اوضاع پر از وخامت بین المللی به…

مشخصات یک جامعه‌ی عادلانه

مفهوم عدالت اجتماعی همواره یکی از بنیادی‌ترین و در عین‌حال…

این بار توطیه برضد مردم افغانستان سنگین تر و پیچیده…

نویسنده: مهرالدین مشید سرزمینی امروز به نام  افغانستان هرچند از سده…

اسدالله بلهار جلالزي

له خوږ ژبي شاعر، تکړه کیسه لیکونکي او ژورنالیست ښاغلي…

«
»

یک سال پس ازسقوط

           نوشته ی : اسماعیل فروغی

    افغانستان دریکسال اخیر دربدترین وضعیت وتاریکترین دوران تاریخ اش قرارداشته است .

   طالبان که به کمک مستقیم امریکاییان به قدرت دست یافته اند ، طی یکسال اخیر، با زوربرگرده های مردم حکومت کرده ، می خواهند نظام تک جنسیتی ، تک قومی و تک مذهبی خاص خود را برتمام جامعه ومردم تحمیل نمایند . آنان هرگزبه دیگران اهمیت قایل نیستند – نه به فرهنگ و مذهب دیگران و نه به شخصیت ، فکرواندیشه ی دیگران . طالبان با اندیشه های تاریک بدوی – قبیلوی زیرتاثیرشدیدترین افکارافراطی مذهبی شان ، افغانستان را میراث شخصی خود و قبیله های خود پنداشته ، می خواهند سایر اقوام افغانستان را حتا به کوچ اجباری ازخانه های پدری شان وادارنمایند.

    طالبان ، تعمیل کننده گان راستین همان نظریات سخیف و شرم آوری استند که قبلاً باربارتوسط افرادی چون اسماعیل یون، طاقت و اصولی ، به خورد رسانه ها داده شده ، فریادکنان می گفتند : « این جا – افغانستان است ؛ تاجیکان باید به تاجیکستان بروند ، اوزبیکان به اوزبیکستان و هزاره ها به گورستان …»

      اگرامروزطاقت ها ، اصولی ها ، یون ها ، فاروق وردک ها و برخی دیگر که این فریادهای شرم آور و بی بنیاد را همواره زمزمه می کردند ، دوباره به مستی آمده، یکی پی دیگربه پابوس رهبران طالبان به کابل و قندهار می شتابند ، درست به دلیل آن است که آنان گروه تروریستی طالبان را بهترین وقهارترین نیروی تعمیل کننده ی آرزوهای ناپاک شان می دانند .
    طالبان همه را برای خود می خواهند . طالبان به دستور ومشوره ی پاکستان نه بیرق ملی مي خواهند ، نه سرودملی و نه حتا اتن ملی . آنان دشمنان روشنایی ، دشمنان هنرو علم وفرهنگ، دشمنان زن ودشمنان تمام ارزش‌های پرافتخارملی ومدنی افغانستان استند.

       درست به دلیل موضعگیری های سخت گیرانه و افراطی طالبان نسبت به زنان ، هنرمندان ، فرهنگیان وسایراقوام  ومذاهب ساکن افغانستان است که ، مسأله ی تعامل با طالبان، درعرصه ی داخلی وبین المللی به بن بست رسیده است . درعرصه ی داخلی ، طالبان نتوانستند اعتماد هیچیک ازاقوام وگروه‌ها را بدست بیاورند. حتا گروه محدودی از شیعیان برهبری آقای مهدوی که میخواست بیعت کل شیعیان را به طالبان تنظیم و ترتیب کند هم حالا ازنظام تک قومی و تک جنسیتی طالبان فاصله گرفته اند .

   درعرصه ی بین المللی هم ، نه چین ، نه روسیه و نه ایران که به دلیل خارج شدن امریکا ازمنطقه و ناکام کردن نقشه های بعدی امریکا ـ چون انتقال جنگ به شمال افغانستان ، باطالبان روابط حفظ کرده اند ؛ تا هنوزهیچکدام نیت به رسمیت شناختن طالبان را ندارند . اتحادیه اروپا هم که با تدویرجلسه ی اسلو میخواست وارد معامله با طالبان شوند ، خجالت می کشند تا با چونین گروه ضد انسانیت ، ضدزن و ضد مدنیت وارد معامله شوند ….

  بصورت کل ، یکسال امارت طالبان ، هیچ ثمره ای بجز ترویج نفاق و خشونت بیشتر، فقرو نابسامانی بیشتر نداشته وافغانستان را دربدترین وآشفته ترین وضعیت سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی درطول تاریخ موجودیت اش ، قرار داده است .