فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

زبان هویت 

رسول پویان  گـویند که دنـبه از درون می گندد  کُخ میزند وبه…

 باز هم وحدت 

از رفیقان  دور بودن  نا رو ا ست زیر پا کردن …

اداره طالبان و جایگاه افغانستان در ژئوپولیتیک کشورهای منطقه و…

نویسنده: مهرالدین مشید از دولت منزوی تا مهره‌ ناپایدار در بازی…

دیدگاهی بر وخامت اوضاع بین المللی و موانع موجود در…

نوشته از یصیر دهزاد  اوضاع پر از وخامت بین المللی به…

مشخصات یک جامعه‌ی عادلانه

مفهوم عدالت اجتماعی همواره یکی از بنیادی‌ترین و در عین‌حال…

این بار توطیه برضد مردم افغانستان سنگین تر و پیچیده…

نویسنده: مهرالدین مشید سرزمینی امروز به نام  افغانستان هرچند از سده…

اسدالله بلهار جلالزي

له خوږ ژبي شاعر، تکړه کیسه لیکونکي او ژورنالیست ښاغلي…

مهاجرستیزی آخوندهای ایران و غمنامه بی‌پایان مردم افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید هزاران کیلومتر دور از میهن، میلیون‌ها مهاجر افغانستانی…

آغوش وطن

فریادِ خراسان بزرگ   و   ایران قدیم  رسول پویان   جوزای 1404  در خانـه قـوی باش که…

اعلامیه‌ی سربازِ مکتب دینی – فلسفی “من بیش از این…

هشدار نسبت به نقش حامد کرزی در روند سیاست‌گذاری مهاجرتی اروپا! در…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی 

(۱) اگر ماه و خورشید را هم از آسمان پایین بیاورند هرگز دل به…

مشاهیر جنبش کارگری، در سوسیال دمکراسی انقلابی

August Bebel(1840-1913) آرام بختیاری آگوست ببل،- در جنبش کارگری آلمان.   آگوست ببل (1913-1840)…

جـنـبـش نـازیـسـم نـو

 " جـنـبـش نـازیـسـم نـو"، کـه بـا نـظـر بـه فـعـلـیـت تـهـدیـدآمـیـز…

آویزان نوری

بانو "آویزان نوری" (به کُردی: ئاواێزان نوری)، شاعر و نویسنده‌ی…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۳)

مبارزه علیه لاسالیسم و انواع اپورتونیسم آلمانی نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مبارزه علیه لاسالیسم…

چه بازی دردناک با سرنوشت انسان 

نویسنده: مهرالدین مشید  قدرت ابزاری برای رهایی انسان، نه ابزاری برای…

آیا هوش مصنوعی مسلمان است؟

عثمان نجیب من یادداشتی از یک پیش‌بینی هراس انداز در مورد…

خالق  “ قرارداد اجتماعی ” را گرامی میداریم 

میرعبدالواحد سادات  1 تتبع و نگارش از :  میر عبدالواحد سادات  دوم جولای مصادف به دوصدو چهل و هفتمین سال وفات یکی از تاثیر گزار ترین نمایندگان  عصرروشنگری اروپا و برجسته ترین نقاد آن عصر ژان ژاک روسو  است .  اندیشمندی که…

نه یک پیروزی دیپلوماتیک؛ بلکه یک اشتباه استراتژیک در هندسه‌…

نویسنده: مهرالدین مشید                              به رسمیت شناسی طالبان از سوی روسیه و…

«
»

یوغلط خبر د جنجال منبع

نور محمد غفوری

په دې ورځو کې د مغرضو او دروغجنو خولو او سرچینو څخه داسې آوازې خپرې دې چې د سویس دولت پښتانه افغاني مهاجرین بیرته افغانستان ته په دې خاطر استوي چې اوسني طالب واکمنان پښتانه دی، د پيښو سره قومی چلند کوي او ځکه نو هغه پښتانه چې له خارجه ورځي، د طالبانو لخوا نه آزاریږي. مګر واقعیت دادی چې د سویس د کډوالو  فدرالی ادارې  دا پریکړه نه ده کړې چې پښتانه مهاجرین دې یوازې د دې لپاره افغانستان ته واستول شي چې طالبان هم پښتانه دي او له پښتنو سره څه نه کوي، خو د نورو افغاني قومونو سره ظلم کوي. دا ډول دلیل نه یوازې ناسم دی، بلکې د سویس د مهاجرت د پالیسۍ له اصولو سره هم مطابقت نه لري. د افغانی او خارجي فتنه‌ګرو او مغرضو کړیو آوازې دی چې غواړي په افغانانو کې قومی نفاق ته بهانه ومومي او په سویس کې واکمنه دموکراسي هم بدنامه کړي. د داسې آوازو خپروونکي معمولاً پخپله قومپاله وي او فکر کوي چې نور دولتونه، حتی د سویس په څیر دموکراتیک دولتونه پر قومي بنسټ پریکړې کوي. په داسې حال کې چې هم دا خبر غلط دی او هم د دوی منطق ناسم دی. 

د سویس د مهاجرت فدرالي اداره  State Secretariat for Migrationیا ( (SEM د سویس د حکومت یوه رسمي اداره ده چې د مهاجرت، پناه غوښتنې، د بهرنیانو د اسنادو، تابعیت، او د استوګنې د اجازه‌نامو چارې تنظیموي. د سویس دولت او د هغو هره اړونده اداره، په دې لړ کې ( (SEM، هیڅکله خپلې پریکړې په قومي او اتنیکي بنسټ نه کوي، بلکې هلته دموکراسي واکمنه ده او هر فرد د خپلو ګناهونو مسئولیت پخپله غاړه وړي؛ د کورنۍ او قوم وګړو ته یې مسئولیت او جزا نه ور انتقالیږي.

  په سویس کې د کډوالو د پالیسۍ اوسنی وضعیت څنګه دی؟

د هغو خبرونو او معلوماتو له مخې چې زه یې لرم، د ۲۰۲۱ کال د اګست په ۱۱مه نېټه، سویس افغانستان ته د مهاجرینو د بیرته وراستولو بهیر وځنډاوه، ځکه چې د طالبانو له واک ته رسېدو وروسته امنیتي وضعیت د اروپایانو له نظره خراب شو، د بشري حقوقو مراعات نه کیږي، د ښځو ټول حقونه تر پښو لاندې دی او طالبان سیاسي مخالفینو ته د بیان او فعالیت آزادي نه ورکوي. دا پرېکړه تر اوسه پورې پر ځای ده، او یوازې هغه کسان چې جدي جنایي جرمونه یې کړي وي، په  استولو یې بحث کېږي.

په ۲۰۲۵ کال کې، SEM  اعلان وکړ چې یوازې هغه نارینه افغان مهاجرین چې د پناه غوښتنې غوښتنلیکونه یې رد شوي وي، او د استولو لپاره مناسب شرایط ولري، پر بیرته استولو یې فکر کیدای شي. دا هغه نارینه کسان دي چې په سویس کې کورنۍ نه لري، کومې روغتیايي ستونځې نه لري او په افغانستان کې د بیا ادغام لپاره د ټولنیز یا مسلکي ملاتړ شتون ولری. دلته له ورایه معلومیږي چې دا پریکړه (که عملي هم شي) پر قومی بنیاد نه ده ولاړه  او ښځې، ماشومان، کورنۍ، او ناروغان (که له هر افغاني قوم څخه وي) له دې پرېکړې مستثنا دي.

لکه چې ومو ویل، د سویس د مهاجرت د پالیسۍ پرېکړې د افرادو د شخصي وضعیت، امنیتي ګواښونو، او نورو مشخصو شرایطو پر بنسټ کېږي، نه د قوم، ژبې یا توکم پر بنسټ. هیڅ رسمي سند یا اعلامیه نشته چې وښئي پښتانه مهاجرین یوازې د خپل قومیت له امله افغانستان ته استول کېږي. د سویس د کډوالو ادارې دا ډول پرېکړه نه ده کړې، او د پښتنو مهاجرینو د استولو دلیل د هغوی قومیت نه دی. هره پرېکړه د فردي ارزونې پر بنسټ کېږي، او د قوم پر بنسټ د استولو پالیسۍ شتون نه لري.

نړیوال او په دې لړ کې د سویس واکمنان په دې ښه پوهیږي چې طالبان کومه قومي ډله نه ده، بلکې هغه یوه دیني اسلامپاله ډله ده چې پخپل فکر د اسلامي شریعت د پلي کولو له پاره فعالیت کوي. هغه افغانان چې طالبانو ته قومي صبغه ورکوي، اکثراً پخپله قومپالان دي چې د پښتنو پرضد فعالیت کوي او ټول پښتانه طالبان بولي. د هغوی د عملي کړووړو څخه هم داسې ښکاري چې له لوی ملی افغاني هویت څخه خپل کوچني قومي هویت ته ډیر اهمیت او تبارز ورکوي.

په دې کې شک نشته چې د طالبانو په لیکو کې د نورو قومونو په نسبت پښتانه ډیر دي چې دا له ځانه خپل تاریخي، سیاسي، او جغرافیایي لاملونه لري، نه دا چې یوازې د قوم یا ژبې له امله هغوی دې ډلې ته داخل شوي وي. دا چې اکثریت طالبان پښتانه دی، یو څو مهم علتونه یې په لاندې توګه مختصر یادولای شو:

1. د جهاد سابقه:

دا چې د طالبانو اکثریت له پښتنو څخه جوړ شوی دی، یو علت یې دادی چې د ۱۹۸۰م لسیزې د جهاد پر مهال هم ډېر مجاهدین له پښتني سیمو وو، ځکه چې د جنګ لومړۍ کرښه هم هلته وه. شورویانو د ډیرو دلایلو له مخې په پښتني سیمو کې سخت بمبارونه او جنګونه وکړل. د قندهار، هلمند، کنړ، وردګو او ډیروو نورو سیمو نفرت د شوروي د لاسپوڅي حکومت څخه زیات شو. وروسته بیا همدا پخواني جهادي قوماندانان یا د هغوی اولادونه د طالبانو د بنسټ‌ګرو برخه شول.

2.   جغرافیایي تمرکز

طالبان په ۱۹۹۴م کال کې د جهادي تنظیمونو د داخلي جګړو د مخنیوي په خاطر په کندهار کې پیدا شول، چې دا سیمه د پښتنو اکثریتي ولایت دی. د افغانستان د جنوب او ختیځ ولایتونه لکه هلمند، زابل، وردک، پکتیا، او ننګرهار، ټول پښتني دي او طالبان ورپکې ډېر نفوذ لري او د جګړو له پاره یې ډیر ځوانان له همدې ځایونو راټول کړل.

3.  قومپالنه نه، بلکې سیمه‌یزه بسیج

طالبان د جګړې لپاره له هغو سیمو خلک استخدامول چې پکې دوی پیاوړي قومي، قبیلوي یا دیني نفوذ درلود. پښتانه د افغانستان تر ټولو لویه قومي ډله ده چې د مختلفو احصائيو له مخې د افغانستان د ټول نفوس (له  ۴۰ فیصده څخه تر ۶۵ فیصده) پورې تشکیلوي؛ نو دا طبیعي ده چې که په افغانستان کې هر ملي سراسري ټولنیز جوړښت رامنځته کیږي، کېدای شي چې پښتانه به ورپکې ډیر وي. له همدې کبله د طالبانو په لیکو کې هم اکثریت همدوی دي.

4.  مذهبي مدرسې او د طالب اصطلاح

ډېری طالبان د پاکستان د قبایلي سیمو او پښتني برخو (لکه وزیرستان، باجوړ، کویټه) د دیوېندي مدرسو فارغان دي، چې هلته پښتانه زیات دي. د “طالب”  کلمه پخپله د مدرسې او جمات د زده‌کوونکي مانا لري. دا شبکه په پښتني سیمو کې پراخه وه او طالبانو له دې حالت څخه ګټه پورته کړه.

5.  د جمهوریت په وخت کې د دولت ضد احساسات

د جمهوریت په وخت کې د مرکزي حکومت له لوري پښتني سیمې له پامه وغورځول شوې، د ګټورو او مدني پروژو پلی کول ورپکې کم و، خلک یې بې‌وزله او بیکاره پاته شول، تاریخ، دین او کلتور ته یې بې توجهي څه چې بې احترامي وشوه، پر سیمو یې حق او ناحق زیات فوځي عملیات وشول، په ودونو او په کلیو او کوروړنو یې بمبارۍ وشوې او داسې ډیر نور ټول سبب شول چې ځوانان یې طالبانو ته جذب شي.

6.  د پاکستان رول

پاکستان چې د طالبانو په تمویل او تنظیم کښې یې رول لوباوه اکثراً له پښتني سیمو (لکه کویټې، پېښور، وزیرستان) د هغوی قوتونه ورجوړول. دا سیمې هم پښتني دي، نو د قوم له پلوه هم د طالبانو زیات ملاتړ له همدغو ځایونو و.

 په پای کې ویلای شو چې طالبان د یو قوم ځانګړی استازیتوب نه کوي، خو د جغرافیایي، تاریخي، او دیني تعلیمي شرایطو له امله پښتانه پکې ډېر دي.  طالبان ځانونه اسلامي تحریک بولي، نه قومي غورځنګ. هغوی د شریعت پلی کول هدف ګڼي، نه د کوم خاص قوم واکمنول.

ددې ټولو سره باید يادونه وکړو چې طالبان د هېواد په هر ګوټ کې خپل پلویان لری د شمال د فاریاب او جوزجان په سیمو کې یو شمېر ازبک محلي قوماندانان له طالبانو سره یوځای شوي دی. د هغه تاریخي اختلاف سره سره چې د شمال د ټلوالې اکثره قوماندانان چې له طالبانو سره جنګیدلی دی، تاجیکان و، خو بیا هم په بدخشان، تخار، او پنجشېر او نورو ځایو کې یې تاجیک ځوانان ورجذب کړی. همدا شان یو شمېر هزاره شخصیتونه هم له طالبانو ملاتړ کوي. نو دا نه شو ویلای چې طالبان یوازې پښتانه دي، نور قومونه هم پکې شامل دي او طالبان د قوم یا ژبې پر بنسټ تنظیم شوی تحریک نه دی.  

06.05.2025