چرخش 180 درجه‌ای در مواضع جو بایدن و جان کری در قبال عربستان
سران آمریکا در زمانی که به کاخ سفید راه نیافته بودند منتقد رابطه عربستان با آمریکا بودند اما حالا با ریاض برای آنچه که ائتلاف بین المللی برای مقابله با داعش می‌نامند وارد اتحاد می‌شوند.
آمریکا و دوستانش در ناتو و منطقه خاورمیانه بار دیگر به بهانه مبارزه با یک گروه تروریستی خود را آماده ورود به جنگی دیگر در خاورمیانه می کنند تا در سایه این بهانه حضور نظامی خود را در شمال عراق تقویت کنند و در این میان ائتلافی تشکیل داده که به زعم مقامات واشنگتن 40 کشور در آن عضویت دارند.
جدای از آنکه این 40 کشور چقدر در عرصه عملی می‌توانند اثر گذار باشند و همانند ائتلاف دوستان سوریه که در ابتدا بیش از 100 کشور در آن عضو بودند و سرانجام این تعداد به 12 کشور تقلیل یافت، باید درباره کشورهای حاضر در این ائتلاف هم با دیده تردید نگریست.
کشوری همچون عربستان سعودی که خود عامل رشد تروریسم در منطقه است یا قطر و ترکیه که در سوریه به بهانه مقابله با دولت بشار اسد هزاران تروریست را از اقصی نقاط جهان به سوریه فرستادند، حالا همان تروریست‌ها با سرایت به عراق تبدیل به هدف آمریکایی‌ها برای مقابله شده‌اند.
کشورهای اصلی در این ائتلاف همان دوستان سوریه هستند که این بار با کمال گستاخی و وقاحت لباس حمایت از تکفیری‌ها را از تن درآورده‌اند و داعیه دار جنگ با داعش شده‌اند اما در این میان شناخته شده ترین عضو ائتلاف بین المللی ضد داعش خود عربستان سعودی است که از دهه 80 میلادی تاکنون حامی اول و آخر القاعده، طالبان، تکفیری‌ها، سلفی‌ها، وهابی‌ها و حالا جبهه النصره داعش بوده و هیچ گاه این حمایت خود را کتمان نکرده‌اند.
در این میان عجیب‌تر از رفتار سعودی‌ها عملکرد دوگانه آمریکایی‌هاست، آنها به بهانه مبارزه با القاعده دو جنگ در خاورمیانه به راه انداختند که نزدیک به یک میلیون نفر کشته شدند اما در این میان تنها چیزی که محقق نشد مبارزه با تفکر تروریستی و تندرویی بود که پدر معنوی آن دوست و متحد آمریکا یعنی عربستان سعودی است.
در حادثه 11 سپتامبر بیش از نیمی از تروریست‌ها سعودی تبار بودند اما این افغانستان و عراق بودند که هدف قرار گرفتند و پس از آن ایران و سوریه محور شرارت نامیده شدند، اکنون عربستان دومین منبع ارسال شبه نظامیان به داعش است، بارها رسانه‌ها از دستگیری افسران اطلاعاتی سعودی سخن گفتند و هزاران مورد دیگر از حمایت آشکار و نهان ریاض وجود داشته و دارد اما حالا همین کشور تلاش می‌کند که خود را بازوی عملیات علیه داعش نشان دهد.
نکته اینجاست که چهره‌هایی چون جو بایدن معاون باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا و جان کری وزیر امور خارجه این کشور که امروز از سران کاخ سفید به حساب می‌آیند خودشان از منتقدان سر سخت رفتار عربستان سعودی در سال‌های پس از 11 سپتامبر بودند و حالا با عربستان دست دوستی می‌دهند تا به جنگ داعش بروند.
در همین زمینه جو بایدن در زمانی که به عنوان سناتور دموکرات در کنگره بود در اکتبر 2001 درباره رابطه آمریکا با عربستان می‌گوید: «سعودی‌ها حمایت گروه‌های تندرو را برای رسیدن به اهدافشان می‌خرند و مشکلاتی که ما اکنون داریم تا حد زیادی ناشی از تامین مالی این شکل منحرف شده اسلام است.»
مرکز مطالعاتی «گروه بین المللی بحران» در مقاله‌ای با عنوان «آیا عربستان می‌تواند خودش را اصلاح کند؟» در جولای 2004 نوشته: «برخی دموکرات‌ها در بحبوحه جریان مبارزات انتخاباتی در سال 2004 با انتقاد از رابطه زیاد دولت وقت (جورج بوش پسر)، آنرا تقبیح می‌کنند و خواستار یک موضع قوی‌تر درقبال ریاض می‌شوند.
در همین زمینه جان کری در 27 می 2004 طی سخنرانی در شهر سیاتل تصریح می‌کند: «اگر ما درباره عدم وابستگی و استقلال در عرصه انرژی جدی هستیم، پس باید درباره مقابله با نقش عربستان سعودی در تامین مالی و حمایت ایدئولوژیکی‌اش از القاعده و دیگر گروه‌های تروریستی هم جدی باشیم. ما نمی‌توانیم به رویکرد «شُل کن سفت کن» دولت کنونی (دولت جورج بوش پسر) در قبال تامین و تزریق پول به تروریست‌ها ادامه بدهیم…این موضوع همچنین در قبال حمایت مفتی‌های سعودی از ایدئولوژی تروریستی نیز صادق است. به طور ساده اگر بگویم ما نباید روابطی معمول کنونی با عربستان را ادامه دهیم.»
این در حالی است که جان کری که حالا به عنوان وزیر خارجه آمریکا سخن می‌گوید در این باره دو روز قبل عربستان را بازیگر کلیدی طرح ارائه شده توسط واشنگتن برای مقابله با داعش و دیگر تروریست‌ها می‌نامد.
حالا همان منتقدان دیروز با عربستان در تجهیز تکفیری‌ها و تروریست‌ها در سوریه هم دست می‌شوند و همان تروریست‌ها که با یکدیگر در سوریه پرورانده‌اند در یک بازی مشکوک که به نظر اغلب ناظران دو هدف اصلی یعنی تضعیف نفوذ ایران در عراق و سرنگونی بشار اسد را دارد، با هم متحد می‌شوند و دست دوستی می‌دهند.این طنز تلخی است که نشان دهنده وقاحت بی‌پایان و به مسخره گرفتن شدن شعور افکار عمومی جهان توسط سیاست‌مدارانی است که برداشتشان از سیاست دروغ و دسیسه است.
گزارش از حمید رضا کاظمی
