افراطیت دینی و دین ستیزی دو روی یک سکه ی…

نویسنده: مهرالدین مشید در حاشیه ی بحث های دگر اندیشان افراط گرایی…

د مدني ټولنې په اړه په ساده ژبه څو خبرې

 زموږ په ګران هېواد افغانستان کې دا ډیر کلونه او…

از پا افتادگان دور جمهوریت

در خارج چه میگویند ؟ انهاا طوری سخن میرانند که افغانستان…

آیا طالبان آمده اند ، تا ۳۴ ملیون شهروند افغانستان…

نوشته: دکتر حمیدالله مفید. بزرگترین دشواری که در برابر جهان اسلام…

 چند شعر کوتاه از لیلا_طیبی (صحرا) 

ذهنم، یوزپلنگی تیز پاست آه! بی‌هوده بود، دویدن‌هایم... آی‌ی‌ی        --غزال وحشی، کدام کنام…

بدیده ای مهر بنگرید!

امین الله مفکر امینی                         2024-01-07! بـــه دیده ای مهربنگرید بـــــه…

تشکیل امارت در آنسوی دیورند و تشدید تنش ها میان…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های جدید استخباراتی و احتمال وقوع رخداد…

فروید در دادگاه غیابی کمونیسم

sigmund freud 1856-1939 آرام بختیاری روانکاوی فروید در لباس ایدئولوژی و جهانبینی. فروید…

خالد شیدا

آقای "خالد شیدا" (به کُردی: خالید شەیدا) شاعر کُرد، زاده‌ی…

تخیل در نماد هنر و مذهب و درهم تنیده گی…

نویسنده: مهرالدین مشید از رویا های باطل تا ایده آل های…

واژه چهار و ترکیب سازی های آن در زبان فارسی 

نوشته : دکتر حمیدالله مفید  زبان فارسی از خانواده زبان زبان…

نظر و نظریه

دکتر بیژن باران فرق نظر با نظریه چیست؟ عقیده/ نظر…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی 

انتظارم، بوی سیگارهای زر گرفته... و روزهای تلخِ نیمه سوخته میان بغض خاموشت…

پس لرزه های اختلاف و تکانه های آن بر مخفی…

نویسنده: مهرالدین مشید سرمایه گذاری های تازه بر سر حقانی و…

چند شعر کوتاه از رها فلاحی

 (۱) من گرسنه‌ام، سیر نمی‌شوم! هرچه کتاب می‌خوانم... (۲) خوابم نمی‌گیرد، عروسک‌هایم، هیچ لالایی بلد نیستند... (۳) گرچه گفتنش…

نشست دوحه: در مبانی حقوق داخلی یا سلطه آمریکایی؟

در این تحلیل سلطه آمریکایی یا افغانستان هراسی بر قدرت…

سُرورگم شده

میرعنایت الله سادات              …

طالبان، حقوق زنان و نشست دوحه

سیامک بهاری اواخر ماه ژوئن امسال، سومین نشست دوحه برای آنچه…

فلسفۀ امرور، سفسطۀ فردا و فلسفۀ پس فردا، سفسطۀ پس…

نویسنده: مهرالدین مشید مطلق انگاری و بسته شدن دریچه های انعطاف…

دو جهت شناخت- مکمل بودن و وابستگی آن‌ها به یکدیگر

یوری آنتونوف (Yuri Antonov)  ا. م. شیری فرآیند شناخت در دو جهت…

«
»

پالتیکو: ماکرون که رفتنی است؛ با راست افراطی چه کنیم؟

رئیس‌جمهور فرانسه که در دور اول انتخابات پارلمان این کشور شاهد شکست حزب خود از جریان‌های راست افراطی و چپ بود، حالا شاید ناچار باشد بین جلوگیری از قدرت‌گرفتن راست افراطی و باقی ماندن در قدرت، یکی را انتخاب کند.

«امانوئل ماکرون» نخست‌وزیر فرانسه در دور نخست انتخابات پارلمانی کشورش شاهد عملکرد ضعیف حزب خود و قدرت‌گیری جریان راست افراطی بود، جریانی که ماکرون با هدف شکست‌دادن آن، برگزاری انتخابات را اعلام کرده بود.

به گزارش «پالتیکو» ماکرون حالا با یک تصمیم بسیار دشوار روبرو است: اینکه نامزدهای حزب خود را به نفع رقیبی غیر از جریان راست افراطی از دور دوم انتخابات خارج کند تا راست افراطی قدرت را در دست نگیرد و یا اینکه به مبارزه ادامه دهد تا آخرین تلاش‌های خود را برای احیای قدرت از دست رفته حزبش به کار گیرد.

پس از آنکه راست افراطی فرانسه با رهبری «مارین لوپن» در انتخابات پارلمان اروپا حزب حاکم این کشور را شکست داد، امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه تصمیم به یک قمار پرخطر گرفت و پارلمان را منحل کرد، با این امید که در انتخابات دوباره اکثریت را به دست آورده و اعتبار حزب خود را احیا کند.

با این حال، پس از شمارش آرا مشخص شد که حزب راست افراطی فرانسه با فاصله قابل توجه برنده دور نخست انتخابات پارلمانی شده و یک گام به تسلط بر فضای سیاسی این کشور نزدیک‌تر شده است. فرانسه ممکن است به زودی شاهد روی کار آمدن یک دولت راست افراطی باشد و این درحالی است که این کشور دومین اقتصاد بزرگ اروپا و تنها کشور هسته‌ای اتحادیه اروپاست شود.

اگر حزب راست افراطی «اجتماع ملی» در دور دوم انتخابات در هفتم ژوئیه پیروز شده و اکثریت پارلمان را کسب کند، فرانسه با یک وضعیت سیاسی جدید مواجه خواهد شد. حزب لوپن از «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه حمایت کرده و گفته که می‌خواهد از اتحادیه اروپا و ناتو خارج شود. پیروزی در این انتخابات می‌تواند به او کمک کند که در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۷، رئیس‌جمهور فرانسه شود.

«برونو کوترس» کارشناس سیاسی فرانسه می‌گوید با توجه به اینکه حزب لوپن سه بار در انتخابات اروپا پیروز شده و شخص او هم ۲ بار به مرحله دوم انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه راه یافته، گفت اگر این حزب حالا در انتخابات پارلمان پیروز شود دیگر باید آن را به عنوان یکی از احزاب جریان اصلی در نظر گرفت.

انتخابات پارلمانی در فرانسه فرآیند پیچیده‌ای دارد؛ بدین ترتیب که ۲ نامزدی که در هر حوزه انتخابیه در دور اول بیشترین آرا را کسب کنند، به دور دوم می‌روند. موفقیت حزب راست افراطی فرانسه در این انتخابات به این نکته بستگی دارد که سایر احزاب و حزب ماکرون چه عملکردی داشته باشند و برای شکست جریان راست افراطی متحد شوند یا خیر.

نامزدها تا سه‌شنبه فرصت دارند در مورد ادامه رقابت یا انصراف از دور دوم انتخابات تصمیم‌گیری کنند و به گزارش پالتیکو، در بسیاری از مناطق نامزدهایی که در جایگاه سوم قرار داشتند، به نفع احزابی غیر از جریان راست افراطی کنار کشیده‌اند.

در سال ۲۰۰۲ هنگامی که جریان راست افراطی با رهبری «ژان ماری لوپن» پدرِ مارین لوپن در شرف قدرت‌گیری بود، احزاب دیگر متحد شدند تا از به قدرت رسیدن راست افراطی جلوگیری کنند؛ اما به گزارش پالتیکو، امروز فضای سیاسی فرانسه تغییر کرده است.

در این گزارش آمده است: «اکنون احزاب میانه‌رو، حزب چپ افراطی «فرانسه تسلیم‌ناپذیر» را به‌مراتب خطرناک‌تر از لوپن می‌دانند. ماکرون شخصا سیاست‌های ائتلاف چپ‌گرای «جبهه مردمی جدید» را برای فرانسه مخرب توصیف کرده و به آن تاخته است.

افول «مکرونیسم» در فرانسه؛ فروپاشی میانه‌روها و انزوای «مکرون»

روزنامه نیویورک تایمز با اشاره به قدرت گرفتن جریان راست افراطی در فرانسه نوشت: مکرون [رئیس‌جمهوری فرانسه] تحت فشار حزب افراطی «اجتماع ملی» و چپگرا با کشوری مواجه بوده که ممکن است نتواند آن را اداره کند.

راجر کوهن روزنامه نگار بخش فرانسه در این روزنامه آمریکایی نوشت: شکست قاطع حزب میانه رو فرانسه در دور نخست انتخابات پارلمان فرانسه (روز یکشنبه)، به سلطه هفت ساله امانوئل مکرون رئیس‌جمهوری این کشور بر سیاست ملی پایان داد.

مکرون نه تنها به طور موثری با درخواست برای برگزاری انتخابات زودهنگام، پارلمان فرانسه را منحل کرد بلکه باعث انحلال جنبش میانه رویی تحت عنوان «مکرونیسم» شد.

پیروزی راست افراطی در انتخابات پارلمان این کشور متضمن کسب اکثریت مطلق نیست اما این حزب می‌تواند به چنین نتیجه‌ای نزدیک باشد. مکرون با خطر انداختن همه و با درخواست برگزاری انتخابات تضمین کرد که وی احتمالا با کسب کمتر از یک سوم از کرسی‌های مجلس به حاشیه رانده خواهد شد.

مکرون در سال ۲۰۱۷ به قدرت رسید و گائولیست‌های راست میانه و سوسیالیست‌های چپ میانه را که ستون قدرت فرانسه در دوران بعد از جنگ بودند، به نام همسویی دوباره در قرن بیست و یکم حول محور عملگرایی حذف کرد. اما با توجه به این که مکرون نتوانست یک حزب سیاسی میانه رو معتبر را تشکیل دهد این سیاست به طور فزاینده‌ای شکست خورد و در نتیجه متحدانش را در مقابله با راست و چپ افراطی از دست داد.

این موضع رئیس‌جمهوری فرانسه که گاهی به خوبی در خدمت او بود، اکنون در یکی از آشکارترین ناکامی‌های خودساخته در سیاست اخیر اروپا نابود شده است.

نیویورک تایمز نوشت: حتی با وجود نزدیک شدن حزب اجتماع ملی به حزب متبوعش در انتخابات پارلمانی اروپا، مکرون نباید تنها چند هفته مانده به المپیک پاریس درخواست برگزاری انتخابات می‌کرد.

این رسانه وضعیت امروز فرانسه را ناامیدکننده خواند و نوشت: پیروزی ناچیز اجتماع ملی به ریاست مارین لوپن باعث شد از کسب اکثریت مطلق توسط حزب او در پارلمان ملی جلوگیری شود حتی اگر چنین تصمیمی به قیمت بروز هرج و مرج خارج از کنترل تمام شود.

افول «مکرونیسم» در فرانسه؛ فروپاشی راست میانه و انزوای «مکرون»

به نوشته این روزنامه، فرانسه، بر خلاف ایتالیا یا بلژیک، فرهنگ زندگی در وضعیت نامعلوم بدون دولت منصوب برای دوره‌های طولانی را ندارد. اما اکنون این احتمال وجود دارد.

اگر اجتماع ملی اکثریت مطلق را بدست آورد مکرون باید با جوردن باردلا فرد مورد حمایت لوپن به عنوان نخست وزیر خود کنار آید اما این دو دیدگاه‌های کاملا مختلفی دارند و دچار یک مشارکت ناخوشایند خواهند بود. اما اگر راست افراطی اکثریت را کسب کند مکرون با گروه بسیار بزرگی از راستگراها، چپگراها و ائتلاف چپ در مجلس مواجه خواهد بود که همگی مخالف او هستند. معلوم نیست که او در چنین شرایطی چگونه می‌تواند دولت ائتلافی تشکیل دهد. تنها گزینه احتمالی این است که دولت موقت به ریاست تکنوکرات‌ها تشکیل شود که در انتظار انحلال بیشتر مجلس در یک سال آینده، منوط به اجازه دوباره از سوی قانون اساسی است.

حزب رنسانس مکرون از نامزدهای خود خواسته از برخی رقابت‌های انتخاباتی که در دور اول در جایگاه سوم قرار گرفتند، کنار بکشند. هدف این است که از تقسیم آرا جلوگیری شود و بدین ترتیب از دستیابی راست افراطی به اکثریت مطلق جلوگیری شود.

اما یکی از نشانه‌های اختلاف و تفرقه در این حزب این است که برخی از میانه‌روها تمایلی به این اقدام به نفع چپ ندارند زیرا برنامه اقتصادی و اظهارات ژان-لوک ملانشون رهبر حزب چپ را فاجعه‌بار می‌دانند.

نیویورک تایمز نوشت: مکرون در اعلام انتخابات زودهنگام دچار اشتباه محاسباتی شد. وی فکر می‌کرد چپ‌ها که بین سوسیالیست‌های میانه رو و حزب فرانسه تسلیم‌نشدنی به ریاست ژان-لوک ملانشون تقسیم شده‌اند شانس حزب او را برای پیروزی افزایش خواهند داد اما این اتفاق هرگز رخ نداد و ائتلاف جبهه جدید مردمی که از احزاب چپ است ۲۷.۹۹ درصد آرا کسب و جایگاه خود در دور دوم را تضمین کرد.

دومین اشتباه محاسباتی مکرون این بود که می‌خواست جمهوریت و ارزش‌های آن را در مقابل تندروی به نمایش بگذارد اما رای‌دهندگان زیادی از آن استقبال نکردند.

نیویورک تایمز با اشاره به سرمایه‌گذاری خارجی هنگفت در فرانسه و کاهش نرخ بیکاری در این کشور در سال‌های اخیر نوشت با این حال مکرون، فرانسه را در شرایط خطرناکی قرار داده است.

بسیاری از اعضای جمعیت بزرگ اقلیت مسلمانان در فرانسه که اکنون حدود ۵ میلیون نفر برآورد می‌شوند نگران به قدرت رسیدن و حکومت اجتماع ملی هستند و در کل احساس تردید بر فرانسه سایه افکنده است.

فرانسه به زانو در آمد

امانوئل لری رئیس موسسه ائتلاف فرانسه- روسیه موسوم به Institu ۱۷۱۷ به خبرگزاری اسپوتنیک گفت: صرف نظر از نتیجه انتخابات پارلمانی، فرانسه امروز دیگر فاقد ابزارهای خود برای اجرای سیاست‌هایش است.

وی پیش‌بینی کرد که حزب لوپن در انتخابات هفته آینده نمی‌تواند اکثریت مطلق لازم برای حکومت در کشور را بدست آورد که این خود یک وضعیت غیرقابل کنترل را ایجاد خواهد کرد.

گمانه‌زنی این دانشمند سیاسی فرانسوی نشان می‌دهد که فرانسه بدون وجود اکثریت مطلق در یک حالت ناتوانی برای اداره کشور به سر خواهد برد و احتمالا شاهد وضعیت بحرانی خواهیم بود که فرانسه را در سطح سیاست بین‌المللی به زانو در خواهد آورد.

این تحلیلگر همچنین گفت فرانسه به سمت راست یا چپ گرایش پیدا کند یا نکند تغییری در مساله بدهی‌های این کشور ایجاد نخواهد شد.

مشاور سابق روسی لوپن تاکید کرد که بدهی دولتی فرانسه به میزان ۳ هزار میلیارد یورو، قابل بازپرداخت نیست و در صورتی که جوردن باردلا به عنوان نخست وزیر معرفی و فرانسه دچار بحران مالی شود مکرون حزب اجتماع ملی را مقصر خواهد دانست.

بر اساس نتایج اولیه دور اول انتخابات پارلمانی فرانسه که روز یکشنبه برگزار شد، ۳۴.۲ درصد از رای‌دهندگان از لوپن و حزب راست افراطی وی حمایت کرده‌اند.