صدای بانوی افغان
مهرو ولیزاده
به مناسبت هشتم مارچ روز جهانی زنان
من زنم افغانم و من مادرم
همسر پاکیزه دامن ، گوهرم
روشنایی و چراغ خانه من
آرزوهایم ، رضای شوهرم
بی من او را کی سعادت یار هست
بختم او را یار و زیبا دلبرم
بی وجودم مرد باشد نا تمام
من تکامل را وجود و افسرم
عاقل و دانشور از من زاده شد
زندگی را عقل و دانش پرورم
لیک حیف‌ْ آنکه مرا نشناخته ست
نصف پیکر در وجود کشورم
مرغکی اندر خرافاتم اسیر
سایهٔ جهل است دایم بر سرم
دامنی پر از گهر دارم و لیک
از جفای مَرد ، زار و ا‌بترم
گویدم ، تو ناقص عقلی و من
شوهرم ، مَردم ، بسی زور آورم
وای بر مُلکی که سالار است مرد
وای من کاو سوخته بال و پرم
