غزۀ خونین

غـزه که جهـنـم زمین گردیدست از کینۀ شـیطـان لعین گردیدست درقحطی دایمی…

 فـرضـیـات ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی

ـررسـی انـتـقـادی دربـارۀ نـظـریـات مـطـرح شـده دربـارۀ ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی، کـه بـه آن…

سخن‌دان روزگذار

ای وای آن درخت شگوفان (شکست و ریخت) کاج بلند ز…

گاهنامه محبت 

شماره دوم سال ۲۸م گاهنامه محبت از چاپ برآمد. پیشکش…

صنف کوچک؛ اما مکانی مشهور و سرشار از معنویت

نویسنده: مهرالدین مشید صنفی ساده و بی آلایش؛ اما نمادی از…

د پښتو ژبې په ډګر کې پېژندل شوی کیسه او…

له ښاغلي کریم حیدري سره، چې د پښتو ژبې په…

در آینه‌ی تاریخ، در سایه‌ی نفرت

« روایتی از یهودیت و پدیده‌ی یهودستیزی» فرشید یاسائی پیشگفتار: زخم ماندگار…

یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

واکاوی فرصت های از دست رفته و امکان رهایی افغانستان…

نویسنده : مهرالدین مشید از سایه‌ی ترور تا افق رهایی؛ بررسی…

مرگ‌اندیشی و مرگ‌آگاهی

اغاز زیستن در آینه‌ی فنا، بیداری در افق حقیقت مقدمه مرگ، یکی از…

آزادی، برابری، و برادری

تتبع و نگارش  میرعبدالواحد سادات   آزادی، برابری، و برادری آرمان تاریخی  پر تاثیر…

  افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

جمعآوری کتابها و دستگیری جمعی زنان و دختران توسط عمال…

نوشته بصیر دهزاد در هفته گذشته رژیم اختناق ، ظالم  زن …

نمونه ی چند از سروده های خانم مفتوحه ایماق به…

 زیارتگاه مفتوحه ایماق در حضیره اندخوییان شهدای صالحین کابل - افغانستان آق …

«
»

دین باوری سیاسی ، زمینه ساز اصلی قتل فرخنده است

                        نوشته ی : اسماعیل فروغی      

                           فاجعه ی قتل هولناک فرخنده ، در روز روشن و در پیش چشمان هزاران باشنده ی شهر کابل ، پیش از همه ،  درمانده گی نسل جوان ما را به نمایش گذاشت ــ درمانده گی نسلی را که از اثر ترویج جهادباوری و دین باوری سیاسی طی چهل سال اخیر ، عقل و هوشش را از دست داده و تفکر کورکورانه ی مذهبی تار و پودش را درهم پیچیده است . اینگونه تفکردورازتعقل و دین باوری سیاسی که باساس پلانهای حساب شده ی سازمانهای اسلام دشمن غرب ، از سالهای شصت میلادی ( با ایجاد سازمانها و احزاب سیاسی اسلامی ) آغاز یافته است ؛ هم اکنون با تمام قوت دراکثر کشورهای اسلامی ازجمله در کشورما ریشه دوانیده و هر روز صدها آدم بیگناه را درکام مرگ فرو میبرد .                                                                                                            اگر سربریدنهای بیشمار در عراق و سوریه است یا اختطاف صدهادختر نوجوان در نایجیریا و اگر قتلهای انتحاری و آتش زدن یک زن معصوم در ملای عام در افغانستان است یا به آتش کشیدن قرا و قصبات در سومالیا و سودان ، همه ریشه در دین باوری سیاسی و تفکر دور از تعقل مذهبی دارد نه در کردار سطحی لایه های قشری کوچکی چون تعویذ نویسان ، رمالان یا ملا های سنتی مساجد .                                                                                                         به باورمن ، جهاد باوری و دین باوری سیاسی ، نه ازکارتعویذ نویسان و رمالان ؛ بلکه از تشکلها و احزاب افراطی اسلامی ریشه میگیرد . و بسیار اشتباه خواهد بود تا با برچیدن بساط  تعویذ نویسان و رمالان ( که از امکان دور است ) ، از وقوع فجایعی همانند فاجعه ی قتل فرخنده ی شهید،جلوگیری بعمل آید.                                                                                                   برای همه به ویژه مسوولان دولتی و دین باوران دروغین آسان است تا تعویذ نویسان و رمالان را متهم دانسته  ، بروی گناهان خویش سرپوش بگذارند و عوامل اصلی ایجاد چونین فجایع ننگین را از انظار پنهان نگهدارند .                                                                                     قتل هولناک فرخنده که اوج سیطره ی جهاد باوری و دین باوری سیاسی را در اجتماع ما گواهی میدهد ، باید تکانه ی بزرگی باشد برای بیداری مردم و بیداری وجدان های خفته و خواب آلودی که هنوز هم نا آگاهانه بنیادگرایان مذهبی  و نظام حاکم مافیایی را موقع میدهند تا به افکار و سرنوشت شان حاکم باشند .                                                                                              به باور من ، مردمٍ بیدار شده ، جامعه ی مدنی ، گروه ها و تشکل های عدالتخواه و بالاخره تمام رسانه های گروهی رسالتمند ، وظیفه دارند تا با درس گرفتن از قتل فرخنده ، در برابر جهل ، بنیادگرایی و بیعدالتی مبارزه ی بی امان نموده ، در انتخابات پیش روی به کسانی رأی بدهند که واقعاً از مردم نماینده گی نمایند نه از بنیادگرایی مذهبی وافراطیت هولناک .                                   پاک نگهداشتن پارلمان از وجود افراطیون و دین باوران دروغین ، اولین گام ارزشمند در راه تحقق آرمانهای پاک فرخنده ی شهید و جلوگیری از وقوع حوادثی همانند فاجعه ی هولناک قتل فرخنده خواهد بود .