از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

«
»

دخوشباورانو هیواد 

لیکونکۍ : دکتور طاوس وردک لندن د اکتوبر ۳۰مه ۲۰۱۵ کال
خوشباوره چا ته وايي، او څه وخت انسانان خوشباوره کیژي او خوشباوری څه مرض دی او یا  ور ته  دنسلونو نه پاتې شوۍعادت او رواج دی، او څه وخت به دغه مظلوم خلک ددې مهلک مرض نه ځانونه خلاصوی ، چې غواړم ورته ځوابونه ولیکم ::
خوش باوري ته کله  کله اوپتیمیسم هم وايي ، ګویا سړۍ باید همیشه خوش باوره وي او دغه د انسانانو له پاره لکه یو مرض غونته عادت دی ، مثلا ( خلقیان اوپرچمیان د خدای ورک کړي او دغه زموږ مجاهدین د خدای کامیابه او قدرت ته ورسوي  دغه خبرې عامو خلکو د خلق او پرچم د رژیمو په حاکمیت کې کولې ؟؟؟ یا مجاهدینو وطن وران او لوټ او ړنګ وبنګ  ېې کړو خدایه طالبان را ولی چې دا وطن به د الله اکبر تر سیوری لاندی ډیر زر په مخ لاړ شي ؟؟طالبان چې راوستل شول او د پاکستان تر مستقیم هدایت او فرمان لاندی وو او دي نو ېې ګیره رسمی کړه او ښځي ېې بیدون له محرمه بیرون ته نه پیښودلی او اعدامونه او تیربارانو په ستدیومو کی رواج شول ، او په رڼاورځ ېې ښځې په لښو وهلې ورورجانه دطالبانو د کور وران شي نه نارینه بي ګیرې پریږدی – نه شځینه لوڅ مخی پریږدي – نه مجاهدین او نه کمونستان پریږدي – نه شرق منی نه غرب – نه رادیو نه لویزیون ، نه فلم او نه کمپیوتر پریږدي ، نه ساز پریږدی نه اواز ، خدای د دغه د پنجاب نوکران تباه کړي ، یا وایی غرب په راس کې ېې امریکا باید افغانستان راشي تر څو موږ ددغو طاغوتی مرض ( طالبانو او القاعدی نه خلاص کړي ) ، داسې نور ډیر مثالونه او شیان تاسې ور باندې علاوه کړۍ او اوس نو فکر وکړۍ چې دغه مرض د سادیزم سره څه تفاوت لری ، یا دغه خوشباوری څه وخت ښه ده ، زما په نظر خوشباوری ښه ده خو همیشه نه ؟؟  ځکه خوشباوری انسانان د ( تدبیر ، تعقل ، منطق ، فکرکولو ، سنجش ، محاسبې ،او دلیل نه لرې ساتی ) او همدا وجه ده چې خوشباورانسانان یوه ثانیه هم خپلواکه نه وي او همیشه د بل دهول ته ګډا کوی ،داسې یو تعریف یا رسم د خوشباورۍ تر نامه لاندې اصلا انګریزانو د خپلو لاس پوڅو مزدورو نوکرانو لکه ( حضرتانو – پیرانو – خلیفه صاحبانو – دهزاره طایفی سیدانو – د دیوبندي ملانو ) له خوانه رواج او د عامو خلکو زبان زد وګرزولو ، زموږ په کلی کې او زموږ په منطقه کې یعنې دوردګو د تنګی او لوګر په سیمو کې چې د لوګر د حصارک د خلیفه صاحب  ددوو زامنو نامونه یاد ته را ځي چې  ( شیر اغاجان او نوراغاجان نومیدل ) دغه شیان یا دغه اصطلاح ( خوشباوری ) هلته را منځ ته کړه ، دوی په هر کلی کی یوه نماینده د صوفی په نامه وټاکلو په ورسک کې صوفی محمد غوث – په ګلاب خیلوکی حاجی جمعه ګل د سخي پلار ، په کامران خیلو کې حاجی ردیګل د خانګل پلار ، په دولت خیلو کی صوفی جمعه خان د معلم نیک محمد پلار ، په مدیمین ښار کي صوفی جمعه ګل  او دغه صوفیان ېې دلوګر حصارک ته ور ِوستل او هلته ېې په در بار کې په ډیرو غوړو شورواګانو – د پسو او سخندرو په غوشو او ډول ډول قابلی او پلوو په نس ښه ماړه ساتل او پنځه وخته لمونځ ېې ورسره کولو او نصایح او مسالې ېې دزړه په غوږو اوریدلې او د ( بنډل بیان او لیرړس بیان لوی لوی په میناتوری جوړشویو حاشیو رنګه عکس داره کتابونه چې هلته د ملایکو – پیغمبرانو – دلدل- دوزخ – جنت او پل صرات او نورو ډول ډول ګناهونو ډولونه چې ښځو او نارینوو له خوا شوې او دخدای له طرفه ورته جزا تعین شوی وې دغو خبیثانو ته ښودل او بیا ددغو صوفیانو په ذریعه د خلیفه صاحب نماینده ګان کلیو ته چې چلتارونه په سروو تلل او دهغو ځایو نه ېې زیات خوراکی مواد چې ښځو د پال لیدو په وخت کی دخلیف صاحب زوی یا مزدور ته ورکول نو بیا د صوفیانو له خوانه دخلیفه دربار ته دسته جمعی راوړل کیدل او د خلکو د مریضانو تاویزونه – دم او دوعاګانی او تومارونه دوی ته ورکول کیدل ، ددغو وخته زموږ خلک خوشباوره مخصوصا د ( حضرتانو – ملانو – پیرانو – خلیفه ګانو – او هزاره طایفی سیدانو او نن سبا د جهادی رهبرانو او مجاهدینو د قوماندانانو له خوانه تلقین شوي او ادامه لري ) وساتل شول  د ۷۳ کالو په دوران کې هرڅه ددغو خلکو له خوانه زموږ خلکو ته دیکټه شول او زموږ نسل ېې بیکاره – بیسیواده – غل- تروریست – غاصب – رشوت خور – تفنګ سالار- او دنورو لاس پوڅۍ تربیه کړل ، کرزۍ ډیر بې حده  خوشباوره انسان وو او تل ېې د امریکایانو تر اداری او مفکوری او رهنمایی لاندې کار کولو او خوشباوره وو چې کوندې امریکا به افغانستان جوړ کړۍ خو کرزي هیڅ دغه ۱۳ کاله زده نه کړل او یوه مصاحبه چې د رامسفلډ سره ده کړی وه او هلته ېې اعتراف کړی وو چې زه اصلا هیڅ کاره نه یم او هیڅ صلاحیت نه لرم خو بیا هم ده نه د اقتصادی لحاظه او نه نظامی لحاظه افغانستان ته خدمت و کړو یو بیکاره او خوشباروه ریس جمهور وو ، ده دډیرې خوشباوری نه ۲۱ځله پاکستان ته سفرونه وکړل او په پاکستان او طالبانو خوشباروه وو او همیشه ېې ژړل خدای د مړ کي ، همدا رنګه ننۍ ریس جمهور اشرف غنی او ډبل عبدالله چې تر ننه د امریکا او غرب په موجودیت باندې ځانونه ساتي او نور اسای کار او مهم تاریخی کارونه ددوی په واسطه نه تر سره کیژي هر څه چې امریکا ورته وايي دوی ېې د خوش باورۍ په لحاظ خلکو ته دیکټه کوي، دغو خوشباورۍ زموږ ځوان نسل هم دلوېې بی تفاوتۍ سره مخامخ کړۍ او هرڅه د لویانو ریس جمهور – ډبل عبدالله – جهادی مشرانو په واکی کی بولي او هرڅه چې ورته دغه جنابان وايي دوی ېې منی دغو ته وایی خوشباوری ، ددغو مرض نه زموږ خلک هغه وخت خلاصیژي چې یو اصیل – مسلمان – بیطرفه دخپلې ارا دی خاوند د افغانستان ریس جمهور شي