دانشگاه ها باید به مراکزدادخواهی مبدل شوند
نوشته ی : اسماعیل فروغی
نگاه گذرایی به تاریخ جنبش های اجتماعی – سیاسی کشورها ی مختلف جهان نشان می دهد که دانشگاه ها همواره مهد و مظهر روشنگری ، دادخواهی و استقلال طلبی بوده است. جنبش های دانشجویی در بسیاری کشورها نقش سحرانگیزِ دگرگون کننده داشته ، حتا نظام های خودکامه و استبدادی را به زانو درآورده و بعضاً پیشا پیش ملت ها نظام عادلانه تری را بنیاد گذاشته اند .
در زمره ی دانشگاههای نامدار و اثرگذار کشورهای منطقه ، نام دانشگاه کابل نیز نامی آشنا و قابل افتخاراست . نقش دانشگاه کابل دربیدارکردن مردم ، دادخواهی و به حرکت درآوردن چرخ تحولات و دگرگونی های فکری – سیاسی نقشی غیر قابل انکار در تاریخ است .
دانشجویان امروزی ما دردانشگاه کابل وسایردانشگاههای کشور( اعم ازدولتی و شخصی ) ، باید بدانند که امروزنیزدانشگاه های ما باید مهد و مظهر روشنگری ، دادخواهی و تحول طلبی باشند .
دانشگاه های ما نباید دربرابر تروریزم طالبی و دربرابر فساد افسارگسیخته ی حکومت آرام بنشینند . آنان باید توانایی های شان را شناسایی کرده ، با ایجاد تشکل نیرومند دانشجویی به قوه ی فشاردگرگون کننده ای دربرابر جنایتکاران ، فاسدان و دزدان حکومتی و غیرحکومتی مبدل گردند .
خوب است که دانشجویان دانشگاه کابل ، پس از حمله ی وحشیانه ی طالبان بر دانشگاه ، امروز درسهای شانرا دوباره آغاز نمودند ؛ اما آیا آنان می توانند با این گذشت و چشم پوشی از جنایات نابخشودنی تروریستان و همدستان فاسد حکومتی شان ، میراث داران واقعی افتخارات تاریخی دانشگاه کابل به حساب آیند ؟
شایسته ترآن است که نه تنها دانشجویان زخم دیده ی دانشگاه کابل ؛ بلکه دانشجویان دانشگاه های سراسر کشور (ّ اعم ازدولتی و خصوصی ) با همین بهانه ی پر از درد ، متحدتر و متشکل ترشده ، قوه ی فشاری می شدند که با اقدامات دادخواهانه ، کم از کم مسوولان اول امنیتی را که هیچگاهی حاضر به قبول غفلت و بی پروایی شان نیستد ، مجبور به استعفا می نمودند .
حمله بر دانشگاه کابل ، باید نقطه ی عطفی می شد بخاطر انسجام و تشکل بیشتر دانشجویان و ارتقای نقش سازنده و دگرگون کننده ی آنان در امر تحقق صلح ، عدالت و دیموکراسی .