هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

«
»

خروج نظامیان شوروی؛ پایانی برای مداخله، آغازی برای فاجعه

مرور روزنامه‎های امروز چاپ کابل

روزنامه‎های امروز چاپ کابل در دیدگاه‎ها و سرمقاله‎های خود به سالروز خروج نظامیان خارجی از افغانستان پرداخته و آن را پایان مداخله و آغاز یک فاجعه توصیف کرده‌اند.

روزنامه‎های امروز (یکشنبه) چاپ کابل در دیدگاه‎ها و سرمقاله‎های خود سالروز خروج نظامیان شوروی را از این کشور بررسی کرده و به مسائل مهم این کشور نیز پرداخته‎اند که بخش‎هایی از آن در زیر آمده است:

روزنامه «سخن جدید»، در دیدگاه رسمی خود روز خروج نظامیان شوروی را آغاز یک فاجعه دانسته و نوشته است که  در نهایت این اقدام به پیروزی مجاهدین افغان انجامید .

نویسنده روزنامه سخن جدید در ادامه نوشته است که خروج نظامیان شوروی با تمام پیامدهای منفی و مثبت، خود آغازی شد برای فجایع بیشتر در کشور، فاجعه‌هایی که همچنان از شهروندان بی‌دفاع قربانی می‌گیرند و خواب راحت را از چشم مردم گرفته‌اند.

روزنامه «جامعه‎باز»، در سرمقاله خود نیز به خروج نظامیان شوروی از افغانستان پرداخت و آن را پایان بی‎فرجام و یک آغاز شوم برای مردم این کشور پنداشته است.

این روزنامه نوشته است: قرار بود که پایان حضور نظامی ارتش سرخ در افغانستان به معنای پایان بحران در این کشور باشد، اما با خروج کامل و پایان حضور نظامی شوروی سابق در افغانستان، نه تنها جنگ و نزاع پایان نیافت، بلکه سر آغازی شد  برای بحران‎های دوام‎دار و پایان‎ناپذیری که تاکنون هم چشم‎انداز روشنی برای آن دیده نمی‎شود. ارتش سرخ از کشور خارج شد، اما پیامدهای حضور 9 ساله انها، تاکنون دامن‎گیر مردم افغانستان است. یکی از پیامدهای حضور ارتش سرخ در افغانستان، سرازیر شدن هزاران جنایت کار و جانی از زندان های کشورهای عربی زیر نام جنگجوی داوطلب  بود که به منظور مقابله با آنان وارد کشور شده بودند و تاکنون کشور ما از سایه شوم آنها در جنگ و بدبختی زیر نام القاعده بسر می برد.

روزنامه «ماندگار» در سرمقاله خود به آخرین فعالیت‎های مخالف «حامد کرزی»، رئیس جمهور کنونی با آمریکا و «نجیب الله» رئیس جمهور پیشین افغانستان در برابر نظامیان شوروی پرداخته و نوشته است: مسلماً میان موضع‌گیری‌ها و رفتارهای سیاسی کرزی و آخرین مهرۀ حاکمیت حزب دموکراتیک خلق  افغانستان (نجیب‌الله)، شباهت‌های آشکاری وجود دارد.

یکی از رفتارهای سیاسی نجیب، اعلام مشی مصالحۀ ملی بود که پس از خروج نیروهای شوروی برای توجیه حکومت خود به اجرا گذاشت. وی می‌خواست با اعلام این مصالحه، نیروهای مجاهدین را به سوی خود بکشاند و حاکمیت خود را گسترده ساخته و ابقا سازد. رفتار آقای کرزی نیز دقیقاً در همین جهت است.