بیایید هموطن!

امین الله مفکر امینی       2025-12-10! بیــــا هموطن با هم یکی گردیم تا…

ما با پاکستان مشترکات نداریم !

مدتیست که عده ای نام از مشترکات میان افغانستان و…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش اول) ۱.خلاصه  این مقالهٔ علمی ـ تحلیلی و رهنمودی…

ښاري ژوند، چاپېریال او ډیجیټل پرمختګ

حميدالله بسيا په اوسني عصر کې، ښارونه د بشري ژوند د…

مهندسی قومی یا طرح توازن قومی در ساختار قدرت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید مشروعیت‌ بخشی قومی؛ از توجیه انحصار تا مهندسی…

صرصر ظلم 

از فروغ حسن تو ماه فلک شرمنده شد  مهر لطفت هر…

از همین خاک جهان دگری باید ساخت !

با شروع زمزمه های کم شدن موسسات خارجی و خروج…

چرا شطحیات! ترامپ را درک نه‌می‌کنیم؟

اولویت مردم ما اسقاط طالبان است، نه تعامل. ✍️ محمدعثماننجیب در جهان…

پاکستان د افغانستان په خاوره کې د TTP د غړو

د ویشتلو حق نه لري د افغانستان او پاکستان اړیکې له تاریخي…

اپلاتون

د ده اصلي نوم «اریستوکلس» دی، د یونان یو نوموتی…

نقض حاکمیت ملی از سوی طالبان؛ از سلطه ایدئولوژیک تا…

نویسنده: مهرالدین مشید اجندا های قومی و اختلاف برانگیز منافی حاکمیت…

توماس مور؛ را هم اعدام کردند؛ بی وجدانا!

Thomas More ( 1477-1536 ) آرام بختیاری نخستین تئوریسین سوسیالیسم تخیلی در…

پاییز 

باد خزان وزید چمن بی نقاب شد  از برگ زرد صحن…

توافق طالبان و پاکستان

محمد عثمان نجیب پیش‌نوشت: با توجه به اهمیت این یادداشت که چند…

بازی های تروریستی پاکستان و ادامه جنایات آن در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید جنگ طالبان و پاکستان سناریوی استخباراتی با راستی…

سقراط

نوموړی د لرغوني یونان ستر فیلسوف او عالم او…

   جنگ پاکستان با طالبان

       نوشته ی : اسماعیل فروغی        جنگ کنونی میان گروه طالبان وپاکستان…

 با درد بساز که خون بهای تو منم

شوخی و مزاح جزء جدایی‌ناپذیر از زندگی اجتماعی انسان‌ها هستند…

ترامپ چرابگرام رامی خواهد؟

بخش دوم طوریکه می دانیم در15 آگست سال 2021امریکائی هاظاهراًازروی اجباردربرابرمقاومت…

پاکستان حق نه لري چې د افغانستان په خاوره تعرض…

نور محمد غفوری  د نړيوالو اړيکو او دولتونو ترمنځ د متقابل…

«
»

تنها با غلبه بر سرمایه داری بشریت نجات خواهد یافت



برونو رودریگز، وزیر امور خارجه کوبا
ترجمه جنوب جهانی


کوبا  وزیر امور خارجه کوبا در برابر سازمان ملل گفت که «تنها با غلبه بر سرمایه داری» می تواند بشریت را نجات دهد.

«کوبا به دفاع از حق حاکمیتی خود برای استقلال و ساختن سوسیالیسم ادامه خواهد داد»، وی تأکید کرد. برونو رودریگز، وزیر امور خارجه کوبا، روز شنبه (۲۸ سپتامبر) در مجمع عمومی سازمان ملل متحد نسبت به «دکترین‌های نظامی تهاجمی سلطه‌جویی، توسعه‌طلبی و برتری‌طلبی» که «صلح و امنیت بین‌المللی را تضعیف می‌کنند» هشدار داد. وی اشاره کرد که افزایش سریع هزینه‌های نظامی جهانی، خطری واقعی و فوری از «فاجعه‌ای هسته‌ای» را به وجود آورده است.

«برای نهمین سال پیاپی، هزینه‌های نظامی جهانی در حال افزایش است و به رکورد ۲.۴۴ تریلیون دلار (بیش از ۱۳ تریلیون رئال برزیل) در سال ۲۰۲۳، از جمله توسعه تسلیحات هسته‌ای، رسیده است»، وی با تاکید بر این که «بدون توسعه، صلح وجود نخواهد داشت» این موضوع را برجسته کرد.

در شرایطی که اهداف توسعه پایدار محقق نخواهند شد، وزیر خارجه کوبا از بخش‌های سیاسی که سعی در نادیده گرفتن توافق‌های فراملی دارند، انتقاد کرد.

وی افزود: «بحران‌ها ساختاری هستند و توسط سیستم امپریالیستی و نظم بین‌المللی تحمیل‌شده بر ما تعیین شده‌اند. هیچ مشکلی با تضعیف ماهیت بین‌دولتی سازمان ملل، همان‌طور که برخی می‌خواهند، یا تضعیف نقش اساسی آن در ارتقای توسعه پایدار برای همه حل نخواهد شد.»

از جمله «بحران‌های ساختاری»، وی به نابرابری فزاینده و «پیشرفت بی‌وقفه» تغییرات اقلیمی اشاره کرد. وی معتقد بود که بحران چندبعدی که سیاره ما با آن روبروست، «تأییدکننده نظریه‌ای است که در سال ۱۹۹۲ توسط فیدل کاسترو رئیس‌جمهور کوبا مطرح شد»، هنگامی که او در یک سخنرانی معروف در ریودوژانیرو گفت: «یک گونه زیستی مهم در معرض خطر انقراض است: انسان.»

وزیر خارجه کوبا اظهار داشت: «تنها از طریق غلبه بر امپریالیسم و سرمایه‌داری و در این فرایند، پایه‌گذاری یک نظم بین‌المللی جدید می‌توان بشریت را نجات داد.»

وی تأکید کرد: «یک نظم بین‌المللی عادلانه و دموکراتیک که تضمین‌کننده صلح و «تعادل جهان» باشد، حق توسعه را برای همه کشورها در شرایط برابری حاکمیتی گسترش دهد و تقویت کند، و مشارکت و نمایندگی کشورهای در حال توسعه را در فرایندهای حکمرانی، تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری در سطح جهانی افزایش دهد. همچنین رفاه همگانی و شکوفایی تمام انسان‌ها را در هماهنگی با طبیعت و مدیریت پایدار منابع طبیعی تأمین کند و تضمین‌کننده اجرای تمامی حقوق بشر برای همه افراد باشد.»

تحریم به‌عنوان نوعی جنگ

رودریگز گفت که تحریم اعمال شده توسط ایالات متحده علیه کوبا «به‌عنوان یکی از ابزارهای اصلی تهاجم برای نابودی اقتصاد کوبا طراحی شده است.»

وی افزود: «هدف این است که مانع از رسیدن درآمدهای مالی به کوبا شوند تا موجب فروپاشی اقتصادی و ایجاد وضعیت بی‌ثباتی سیاسی و اجتماعی شود.» او تاکید کرد که «این آسیب قابل‌مشاهده است و بر زندگی تمام کوبایی‌ها تأثیر می‌گذارد.»

وزیر خارجه کوبا همچنین تصریح کرد که تحریم نه تنها یک مجموعه تدابیر اقتصادی و تجاری است، بلکه «شدیدترین کارزار اطلاعات نادرست و تهمت‌زنی و تلاشی مداوم برای دخالت (آمریکا) در امور داخلی ما» محسوب می‌شود.

وی افزود: «این اقدامات، حقوق بین‌الملل را نقض می‌کنند. آن‌ها اهداف و اصول این سازمان (سازمان ملل) و بسیاری از قطعنامه‌های تصویب‌شده توسط مجمع عمومی را نقض می‌کنند.»

از سال ۱۹۹۲، هر ساله بالاترین نهاد بحث و گفتگو در سازمان ملل به‌شدت به نفع قطعنامه‌های پیشنهادی کوبا رأی داده و خواستار پایان تحریم شده، زیرا آن را نقض منشور سازمان ملل متحد می‌داند. از آن زمان، تنها استثناهایی که همواره با این قطعنامه مخالفت کرده‌اند، ایالات متحده و اسرائیل بوده‌اند، به‌همراه یک یا دو متحد گهگاهی. امسال انتظار می‌رود که مجمع عمومی سازمان ملل برای سی و دومین (۳۲) بار، در روزهای ۲۹ و ۳۰ سپتامبر، به بحث درباره پیش‌نویس قطعنامه کوبا در مورد تحریم بپردازد.

بر اساس گزارشی که کوبا امسال به سازمان ملل ارائه کرد، این کشور ماهانه بیش از ۴۲۱ میلیون دلار (۲.۳ میلیارد رئال) یا بیش از ۱۳.۸ میلیون دلار در روز از دست می‌دهد. مبلغ عظیمی از پول که کوبا نمی‌تواند برای بهبود وضعیت اجتماعی مردم خود استفاده کند. در میان یک بحران اقتصادی جدی که کشور را تحت‌تأثیر قرار داده، برآورد شده که اگر تحریم وجود نداشت، تولید ناخالص داخلی کوبا می‌توانست در سال ۲۰۲۳ حدود ۸ درصد رشد کند.

با لحنی طنزآمیز، وزیر امور خارجه اظهار داشت که انتخابات آینده در ایالات متحده «تنها مربوط به خود آمریکایی‌هاست»، با این حال که «این کشور عادت تاریخی و شومی به دخالت در انتخابات و امور داخلی تمامی کشورهای عضو سازمان ملل، حتی متحدانش، دارد.»

وی همچنین تأکید کرد که «فارغ از نتیجه انتخابات، کوبا به دفاع از حق حاکمیتی خود برای استقلال و ساختن سوسیالیسم، همان‌گونه که ما کوبایی‌ها تصمیم می‌گیریم، بدون دخالت خارجی ادامه خواهد داد. همچنین ما به دفاع از یک رابطه محترمانه و سازنده با ایالات متحده ادامه خواهیم داد.»