یک گرفتاری با مافیا

محمد عالم افتخار         و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و…

فلسفه سیاسی فردوسی و روانشناسی ترس در شاهنامه

دکتر بیژن باران نتیجه‌گیری. شاهنامه فردوسی چیزی بیش از یک…

سناریوی براندازی طالبان؛ از سوی پاکستان و ایران!؟

نویسنده: مهرالدین مشید براندازی طالبان واقعیت ژیوپولیتیک یا توهم تحلیل گران دراین…

دو کنیز در سحرگاه فلسفه یونان

Greece Philosophie.2800j. آرام بختیاری فلسفه یونان؛ افسانه و عرفان، منطق و برهان. در…

جنگی حاجی

آقای "جنگی حاجی" (به کُردی: جەنگی حاجی) با نام کامل…

 شانسی برای نجات افغانستان باقی مانده یا فرصت‌ها از دست…

نویسنده: مهرالدین مشید بیداری وجدان جمعی مردم؛ بازسازی مشروعیت سیاسی این پرسشی…

مارکسیسم قلب جوانان را تسخیر می‌کند

ا. م. شیری «چگونه یک ایدئولوژی غربی مانند مارکسیسم می‌تواند در…

عالم تنهایی 

رسول پویان  آزاد و ســرافـــرازم در عـالـم تـنهـایی  عشق و دل بیدار است تا…

هرمشکل حل گردد

امین الله مفکرامینی           2025-10-11! نازم آن قامت رسـا که نگردد خـــــــم زاِدبــــار همــتـــــــی…

جګړه او ورور وژنه د هېواد ستونزې نه شي حل…

 نور محمد غفوری سریزه نیمه پېړۍ کېږي چې په افغانستان کې جګړه…

پاکستان؛ درگیر جنگ نیابتی هند یا اسیر میراث تروریست‌پروری های…

نویسنده: مهرالدین مشید پیاله کافی؛ دیروز زهری به کام مردم افغانستان…

مذاکره هیئت های افغانستان و پاکستان

در ترکیه از دید حقوق بین الملل عمومی این نشست‌ها برخاسته…

خُردشدن کرزی نزد پرویز مشرف و خُردساختن کشور، توسط کرزی…

بازخوانی تاریخی نه چندان دور محمدعثمان نجیب من در دوران نخست حکومت…

احمدشاه بابا

احمدشاه بابا نومیالی اتل، غښتلی، توریالی او پیاوړی ملي شخصیت:  احمدشاه…

«چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستان

نور محمد غفوری «چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستانبازاندیشی در ایدئولوژی…

تهدیدهای پاکستان برضد افغانستان؛ از سیاست بازدارندگی تا بازی ژئوپولیتیک

نویسنده:  مهرالدین مشید از سیاست بازدارنده گی تا تغییر در رهبری…

بحران مالی سازمان ملل و فاجعه انسانی در افغانستان

آزمونی برای تعهد جهانی به انسان‌دوستی و چندجانبه‌گرایی سازمان ملل متحد…

میراث سکاها در شاهنامه فردوسی: سیستان، سجستان و ایران

- دکتر بیژن باران مقدمه: شاهنامه و جغرافیای هویت ایرانی. شاهنامه…

تروتسکی در تاریخ اندیشه سیاسی چپ

leo Trotzki ( 1879- 1940 )  آرام بختیاری سنت ترور سیاسی با…

پاسخ  ما

میر عبدالواحد سادات پاسخ  ما  : بر مبنای وجدان ملی و ندای…

«
»

 با درد بساز که خون بهای تو منم

شوخی و مزاح جزء جدایی‌ناپذیر از زندگی اجتماعی انسان‌ها هستند و می‌توانند فضای دوستانه و شادی را در میان افراد ایجاد کنند. در فرهنگ اسلامی، خنداندن دیگران و ایجاد لحظات شاد به عنوان یک عمل مثبت شناخته می‌شود، به شرطی که با احترام و ادب همراه باشد. با این حال، اسلام به ما یادآوری می‌کند که برخی از شوخی‌ها و مزاح‌ها می‌توانند به دلیل محتوای ناپسند یا تحقیرآمیز خود، غیرمجاز باشند و بر همین اساس باید از آن‌ها پرهیز کرد.

نوع شوخی‌های حرام در اسلام

1. شوخی با قرآن، دین، پیامبران و احکام شرعی: 

   – بدترین نوع شوخی، شوخی و تمسخر مقدسات دینی می‌باشد که می‌تواند به کفر منجر شود، حتی اگر نیت فقط خنداندن باشد.

   – استناد قرآنی: در آیه 65 سوره توبه آمده است: «وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ قُلْ أَبِاللَّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ» (آیا خدا و آیات او و پیامبرش را مسخره می‌کنید؟).

2. شوخی دروغ: 

   – دروغ گفتن برای خنداندن دیگران گناه بزرگی است که می‌تواند به از بین رفتن اعتماد منجر شود.

   – حدیث نبوی: پیامبر (ص) فرمودند: «وَیْلٌ لِمَنْ حَدَّثَ فَكَذَبَ لِيُضْحِكَ بِهِ القَوْمَ» (وای بر کسی که دروغی بگوید تا مردم را بخنداند). این حدیث در سنن ابوداود و دیگر کتب حدیثی معتبر آمده است.

3. تمسخر مردم: 

   – تحقیر افراد به خاطر ویژگی‌های ظاهری یا گفتاری نه تنها غیر اخلاقی است بلکه در اسلام منع شده است.

   – استناد قرآنی: در آیه 11 سوره حجرات آمده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِّن قَوْمٍ عَسَى أَن يَكُونُوا خَيْرًا مِّنْهُمْ» (ای اهل ایمان! قومی نباید قومی دیگر را مسخره کند).

4. شوخی‌های رکیک و جنسی: 

   – استفاده از زبان زشت و کلمات غیر اخلاقی در شوخی‌ها می‌تواند موجب آسیب به عزت نفس افراد شود.

   – حدیث نبوی: پیامبر (ص) فرمودند: «إِنَّ أَحَبَّكُمْ إِلَيَّ أَحَاسِنُكُمْ أَخْلَاقًا» (محبوب‌ترین شما نزد من، کسانی هستند که اخلاق نیکو دارند).

5. ترساندن دیگران به شوخی: 

   – ترساندن مسلمانان باعث ایجاد ناامنی و اضطراب می‌شود و با اصول اخلاقی اسلام که بر محبت و همدلی تأکید دارد، مغایرت دارد.

   – حدیث نبوی: پیامبر (ص) فرمودند: «لَا يَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ يُرَوِّعَ مُسْلِمًا». (این حدیث در مسند احمد و سنن ابی داود و دیگر کتب احادیث ذکر شده است.)

6. لقب‌های زشت: 

   – صدا زدن افراد با نام‌های تحقیرآمیز، حتی به صورت دوستانه، می‌تواند دل طرف را بشکند و در قرآن نکوهش شده است.

   – استناد قرآنی: در آیه 11 سوره حجرات نیز به این موضوع اشاره شده است که نباید یکدیگر را به نام‌های زشت صدا کنید.

7. شوخی با گناهان گذشته: 

   – دلیل: یادآوری گناهان گذشته دیگران به صورت شوخی نه تنها بی‌احترامی است، بلکه می‌تواند به آسیب‌دیدگی عواطف منجر شود.

   – حدیث نبوی: پیامبر (ص) فرمودند: «مَن ستر مسلمًا ستره الله في الدنيا والآخرة» (هر کس عیب مسلمانی را بپوشاند، خداوند عیب او را در دنیا و آخرت می‌پوشاند).

8. شوخی با ازدواج و طلاق: 

   – دلیل: این موضوعات بسیار حساس هستند و شوخی در این زمینه‌ها می‌تواند عواقب جدی به همراه داشته باشد.

   – حدیث نبوی: پیامبر (ص) فرمودند: «ثَلاَثٌ جِدُّهُنَّ جِدٌّ وَهَزْلُهُنَّ جد: الطَّلاَقُ وَالنِّكاحُ وَالرَّجْعَةُ» (سه چیز هستند که جدی و شوخی آنها یکسان است: طلاق، ازدواج و رجوع).

در نهایت، شوخی در اسلام مجاز است، اما باید با رعایت احترام و ادب انجام شود. هدف از شوخی باید ایجاد خوشحالی و خنداندن دیگران باشد، نه تحقیر و اهانت به آن‌ها. حفظ حرمت و احترام به دیگران همواره باید در اولویت قرار گیرد.

محمدنعیم «کاکر»