برگردان، یا همان واژه‌ی شناسای عربی ترجمه

محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب دینی-فلسفی من بیش از این نه می‌دانم از گذشته‌‌های…

چرا صدای گاندی ها در کوهستان‌های افغانستان پژواک نیافت ؟

نویسنده: مهرالدین مشید جغرافیای خشونت، سیاست قبیله‌ای و غیبت ماندلاها در…

جمعبندی غیر تحلیلی از جریانات اخیر نظامی و دپلماتیک افغانستان…

آنچه سیاسیون و نظامی های پاکستان پس از حملات هوایی…

                     یک گرفتاری با مافیا

محمد عالم افتخار         و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و…

فلسفه سیاسی فردوسی و روانشناسی ترس در شاهنامه

دکتر بیژن باران نتیجه‌گیری. شاهنامه فردوسی چیزی بیش از یک…

سناریوی براندازی طالبان؛ از سوی پاکستان و ایران!؟

نویسنده: مهرالدین مشید براندازی طالبان واقعیت ژیوپولیتیک یا توهم تحلیل گران دراین…

دو کنیز در سحرگاه فلسفه یونان

Greece Philosophie.2800j. آرام بختیاری فلسفه یونان؛ افسانه و عرفان، منطق و برهان. در…

جنگی حاجی

آقای "جنگی حاجی" (به کُردی: جەنگی حاجی) با نام کامل…

 شانسی برای نجات افغانستان باقی مانده یا فرصت‌ها از دست…

نویسنده: مهرالدین مشید بیداری وجدان جمعی مردم؛ بازسازی مشروعیت سیاسی این پرسشی…

مارکسیسم قلب جوانان را تسخیر می‌کند

ا. م. شیری «چگونه یک ایدئولوژی غربی مانند مارکسیسم می‌تواند در…

عالم تنهایی 

رسول پویان  آزاد و ســرافـــرازم در عـالـم تـنهـایی  عشق و دل بیدار است تا…

هرمشکل حل گردد

امین الله مفکرامینی           2025-10-11! نازم آن قامت رسـا که نگردد خـــــــم زاِدبــــار همــتـــــــی…

جګړه او ورور وژنه د هېواد ستونزې نه شي حل…

 نور محمد غفوری سریزه نیمه پېړۍ کېږي چې په افغانستان کې جګړه…

پاکستان؛ درگیر جنگ نیابتی هند یا اسیر میراث تروریست‌پروری های…

نویسنده: مهرالدین مشید پیاله کافی؛ دیروز زهری به کام مردم افغانستان…

مذاکره هیئت های افغانستان و پاکستان

در ترکیه از دید حقوق بین الملل عمومی این نشست‌ها برخاسته…

خُردشدن کرزی نزد پرویز مشرف و خُردساختن کشور، توسط کرزی…

بازخوانی تاریخی نه چندان دور محمدعثمان نجیب من در دوران نخست حکومت…

احمدشاه بابا

احمدشاه بابا نومیالی اتل، غښتلی، توریالی او پیاوړی ملي شخصیت:  احمدشاه…

«چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستان

نور محمد غفوری «چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستانبازاندیشی در ایدئولوژی…

تهدیدهای پاکستان برضد افغانستان؛ از سیاست بازدارندگی تا بازی ژئوپولیتیک

نویسنده:  مهرالدین مشید از سیاست بازدارنده گی تا تغییر در رهبری…

بحران مالی سازمان ملل و فاجعه انسانی در افغانستان

آزمونی برای تعهد جهانی به انسان‌دوستی و چندجانبه‌گرایی سازمان ملل متحد…

«
»

آنچه که نیاز به تبریک ندارد !

طرح معامله قرن با حضور نخست وزیر اسرائیل و رئیس جمهور کاخ سفید رونمایی شد …

خلاصه طرح : اسرائیل مهم و خوب است … خون مردم یهودی از خون فلسطین بهتر و رنگی تر است …



کاخ سفید اعلام کرد که این طرح ثابت میکند ما مثلا فلسطین را دوست داریم ولی اسرائیل برایمان مهمترین موضوع است و حالا همه کشورها اسرائیل را باید به رسمییت بشناسند و از اسرائیل عذرخواهی کنند وغرامت بدهند که سالهاست لقمه درسته از گلوی دولت یهودی پائین نرفته ، و از کاخ سفید تشکر کنند که به مردم فلسطین حق نفس کشیدن میدهد …

همزمان با رونمایی معامله قرن غرب با خودش … حکومت اسلامی ایران هم طرح خروج از معاهده ( ان پی تی ) هسته را در مجلس اسلام تصویب کرد …

یک ارگان یهودی در بیانیه ایی گفته این طرح فلسطینیان را به “مناطقی کوچک، محصور، جدا و منزوی خواهد راند که در آنجا هیچ کنترلی هم بر امور خود نخواهند داشت”و کشور اسرائیل بر اساس آپارتاید مثل آفریقای جنوبی شکل میگیرد…
 


آنچه که در معامله قرن مشخص میشود …

پایتخت اسرائیل ، مرزهای پراکنده برای فلسطین ، امنییت اسرائیل ، منابع طبیعی فقط برای اسرائیل ، ساختن شهرکهای یهودی فقط توسط اسرائیل ، ممنوعییت هر ساخت و سازی توسط مردم فلسطین …



سابقه امر : یاسر عرفات معروف به «ابوعمار» تنها ۶ روز پس از تحول سیاسی 1357 به عنوان نخستین سیاست‌مدار خارجی به ایران رفت . او پس از دیدار با خمینی در بهشت زهرا سخنرانی کرد و به موشه دایان گفت آمریکا مال تو، من به آیت الله ایران تکیه می‌کنم، عرفات همان زمان بابت سخنرانی یه پول قلمبه از خمینی گرفت و رفت …

عرفات، از ۱۹۵۹ که «جنبش آزادی‌بخش میهنی فلسطین» (فتح) را تاسیس کرد، تا ۱۹۸۸ که قطع‌نامه ۲۴۲ شورای امنیت سازمان ملل را پذیرفت، ۳۰ سال تمام با اسراییل جنگید. حتی آن زمان که ارتش‌های دول عرب طی جنگ ۶روزه توسط ارتش اسراییل سوسک شدند، «فتح» توانست با پیروزی در نبرد «کرامه» روحیه از دست رفته مبارزه‌ را به میان فلسطینیان برگرداند. اعتبار جنگاوری و پایداری عرفات در میان چریک‌های جهان و مردم فلسطین تا بدان حد بود که وقتی اسلحه را زمین گذاشت و شاخه زیتون به دست گرفت، کمتر کسی پیدا شد که بتواند او را «ترسو» یا «سازشکار» بخواند. مهر تایید عرفات برشاخه زیتون در شورای امنیت رویای مسخره محو اسراییل را برای همیشه به دست فراموشی سپرد . بسیاری ساکت و ناظر بودند و خوب می‌دانستند که وقتی «ابوعمار» سلاح را به زمین می‌گذارد میداند چه میکند ؟



با پذیرش طرح صلح از جانب عرفات، روابط میان آیت الله و تشکیلات خودگردان به سرعت رو به سردی گرایید . سیستم ولایت فقیه در ایران همچنان در دوران غارنشینی سیاسی به سر می‌بردند. حتی پایان جنگ سرد و جنگ ایران و عراق هم کمکی به واقع بینی مسلمانان حاکم ایرانی نکرد . زمانی خامنه‌ای، گفت «آنانی که دم از مذاکره با آمریکا می‌زنند، یا از الفبای سیاست چیزی نمی‌دانند، یا الفبای غیرت را بلد نیستند…مقام عظمای ولایت فقیه هنوز اصرار دارد که زمین زیر پایش سفت است .

غرب در سیاستهای استراتژیک خودش در خاورمیانه فقط یک شاخص مهم دارد و آن هم ثبات کشوری به نام اسرائیل است . سالهاست این سیاست اصلی غرب ، خاورمیانه را به هضم رابعه کشانده است . حکومت اسلامی ایران با سیاستهای احمقانه خودش این استراتزی غرب را پوشش داده و این حضور سیاسی غرب به نام اسرائیل را رسمییت میدهد . حالا و سالهاست موج تظاهرات ضد جنگ برای جنگی که در بالا اساسا وجود ندارد ، یعنی که تظاهر کننده رسما گوسفند است .

پایان روشهای قرن 20 و دوران مخرب آیت الله ایران ، به معنی شروع دوران پرورش نسل جدیدی از گوسفند نیست . زمانی که خون سفید از خون سیاه بهتر بود قرنها پیش و دوران برده داری بود ، هنوز علم نمیتوانست ثابت کند ، برتری خون و رنگ و نژاد و دین … فقط دکان است .

معامله قرن کاخ سفید با روکش صلح زمانی خوب است که به کودک فلسطینی همانقدر حق زندگی و حیات و امکانات داده شود که به کودک یهودی اسرائیلی … مردم اسرائیل و مردم فلسطین هیچ تفاوتی در استفاده از امکانات و منابع طبیعی منطقه نداشته باشند … همین یک خط عملا لحاظ شود نیازی به 80 صفحه نوشتن قانون تخمی آپارتاید نیست … در غیر این صورت نظام آپارتاید اسرائیل در قرن 21 و استمرار حکومت اسلامی ایران که دو روی یک سکه هستند … نیازی به تبریک ندارد . هر شکل و توجیهی برای استمرار حکومت اسلامی ایران لایق تبریک نیست !


29.01.2020

اسماعیل هوشیار