این بار، سوریه به ضربات اسرائیل پاسخ داد
پس از درد و رنج بسیار، سوریه موفق شد به ضربههای اسرائیل پاسخ دهد و خط جدیدی در ماسههای بیابان بکشد. اگر اسرائیل در پی جنگ بزرگ دیگری است، آن را خواهد داشت. نابودی کشورهای جنگزده در خاورمیانه، ازجمله اسرائیل، آنها را ١٠٠ سال به قهقرا خواهد برد. سوریه، لبنان، و ایران، زنده خواهند ماند. ١٠٠ سال پیش، اسرائیل وجود نداشت.
ترامپ با پاره کردن برجام به اسرائیل امکان داد جنگ گستردهتری را با سوریه به=راه اندازد. از یک شبیهسازی اسرائیلی از وضعیت موجود، این نتیجه حاصل شد:
میتوان از بحران ایجاد شده توسط دولت آمریکا بر روی گسلهای برجام برای حل فوریترین مسائل اسرائیل استفاده کرد (عمدتاً برنامه موشکهای ایران و حضورش در سوریه).
دولت اسرائیل ادعا میکند که پشتیبانی ایران از سوریه کشورش را تهدید میکند. البته این ادعا نادرست است.
نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل از «تهدید ایران» برای برگرداندن توجه افکار عمومی کشورش از مسائل دیگری مانند ماجراهای فساد که او را تهدید میکند، استفاده مینماید.
طی سالهای اخیر، اسرائیل بیش از ١٠٠ بار به مواضع ارتش سوریه حمله کرده که اغلب برای حمایت از شورشیان سوریه، همسو با القاعده، بوده است. سوریه به این حملات پاسخی نداد چون مشغول مبارزه با تکفیریهای داخل کشور بود. در ماه آوریل، اسرائیل یک درجه جلوتر رفت و به پایگاه «تی ٤» در مرکز سوریه، از جایی که نیروهای روسی و ایرانی از مبارزه سوریه با دولت اسلامی پشتیبانی میکنند، حمله کرد. در این حمله، نظامیان ایرانی کشته شدند. پدافند سوریه حداقل یک جنگنده اف ١٦ اسرائیلی را سرنگون کرد. تصور میشد که پس از دست دادن این جنگنده اسرائیلی، بهنوعی تعادل برقرار میشود ولی اسرائیل به تحریکاتش ادامه داد.
سهشنبه، ۸ مه، هنگامیکه ترامپ توافقنامه برجام را پاره کرد، اسرائیل یک ضربه دیگر بر بهاصطلاح موشکهای ایرانی که گویااسرائیل را هدف قرار داده بود، وارد آورد. ضربه بر یک انبار اسلحه سوریه وارد آمد. پانزده نظامی که برخی از آنان گویا ایرانی بودند، کشته شدند. حتی رسانههای اسرائیلی به زحمت برای این حمله «پیشگیرانه» غیرقانونی، توضیحی پیدا کردند:
«حتی اگر ایران قصد نداشت این موشکها را در روز سهشنبه بر روی اسرائیل بیاندازد، ضربههای فرضی اسرائیل فرود آمد و پیام زیر را به ایرانیها رساند: شما احتمال حمله به اسرائیل را افزایش دادید و بنابراین ما نیز درجه تهدید خود را، با وجود تنشها، بالا میبریم.»
این با ایران نیست که به ضربههای اسرائیل باید پاسخ دهد. دولت سوریه قصد داشت بلافاصله به این ضربهها پاسخ دهد ولی روسیه مانع آن شد چون فکر میکرد که این یک دام است. دیروز نتانیاهو در مسکو بود. پرزیدنت پوتین از او خواست که دست به تحریکات جدید نزند. نتانیاهو به او گوش نداد.
۹ مه، شبهنگام اسرائیل بار دیگر به مواضع نظامی سوریه در «الکونیتر» در جنوب غربی کشور، حمله برد. این بار نیروهای موشکی سوریه با یک سد که شامل ٢٠ موشک میشد، بهسوی مواضع اسرائیل در تپههای جولان که در اشغال اسرائیل است، پاسخ دادند. اسرائیل حمله را با ٧٠ ضربه دیگر بر ضد مواضع سوریه، تشدید کرد. عکسها و ویدئوهای دمشق نشان میدهد که پدافند هوایی سوریه شمار بسیاری از موشکها را نابود کرده است.
اسرائیل اکنون به خود میبالد که «تهدید ایران را در سوریه» برطرف کرده است:
«اویگدور لیبرمن، وزیر دفاع اسرائیل اظهار داشت که نیروهای اسرائیلی به تقریباً تمام زیرساختهای ایرانی در سوریه ضربه وارد آوردهاند و بههیچ بخش از سرزمین اسرائیل صدمه وارد نیامده است.»
ادعاهای موفقیت اسرائیل، نشانه این است که این کشور قصد حمله بیشتری را ندارد:
لیبرمن با افزودن این که اسرائیل خواستار افزایش جنگ نیست، گفت: «امیدوارم که ما به پایان این بخش رسیده باشیم و که همه این موضوع را درک کرده باشند. اسرائیل بههیچکس اجازه حمله به کشورش یا برپا کردن زیرساختی برای حمله در آینده را نخواهد داد.
این تجلیل تبلیغاتی موفقیت اسرائیل، ما را به یاد تجلیلهای دیگری میاندازد.
در دومین روز جنگ سال ٢٠٠٦ با لبنان، اسرائیل بر خود بالید که طی عملیات هوایی بهمدت ٣٤ دقیقه، «تمام موشکهای دوربرد حزبالله را نابود کرده است.» اما بیش از ١٠٠ موشک در روز به اسرائیل، دور از مرز با لبنان، و حتی به تل آویو، پرتاب میشد. ۳۱ روز بعد، اسرائیل درخواست صلح کرد. حملهاش به لبنان با شکست روبهرو شده بود. ضربههای «موفقیتآمیزش» بر موشکهای دوربرد حزبالله عمدتاً بر مواضع واقع در بیابان فرود آمده بود.
ضربه اخیر اسرائیل در سوریه، بیشتر از ضربهاش در لبنان دوازده سال پیش موفقیتآمیز نبوده است.
اکنون سوریه میرود که به پاتکهای خود ادامه دهد. این بار، سوریه پاتکهای خود را به مواضع نظامی واقع در بلندیهای جولان تحت اشغال اسرائیل، محدود کرده بود. ضربههای آینده دورتر خواهند رفت. این بار اسرائیل ساکنین تپههای جولان را به پناهگاهها فرستاد. بار آینده، شاید که باید نیمیاز اهالی اسرائیل را برای پنهان شدن، به زیرزمین بفرستد. چه مدتی اسرائیل چنین وضعیتی را تحمل خواهد کرد؟
همچنین در صورت حمله به مواضع ایران در سوریه، این کشور نیز پاسخ خواهد داد. افزون بر آن، ایران نیاز ندارد که از سوریه حمله کند. گزینههای دیگری بهجز حمله موشکی نیز وجود دارد.
پس از درد و رنج بسیار، سوریه موفق شد به ضربههای اسرائیل پاسخ دهد و خط جدیدی در ماسههای بیابان بکشد. اگر اسرائیل در پی جنگ بزرگ دیگری است، آن را خواهد داشت. نابودی کشورهای جنگزده در خاورمیانه، ازجمله اسرائیل، آنها را ١٠٠ سال به قهقرا خواهد برد. سوریه، لبنان، و ایران، زنده خواهند ماند. ١٠٠ سال پیش، اسرائیل وجود نداشت.