گل برای درمسال
نویسنده: جمعه خان صوفی
برگردان: محمد قاسم آسمایی
بخش شانزدهم
16 جون 1976: سفیر اخیر بوتو افواهات، مخالفت ها، خوشحالی ها، خوشبینی ها، وبدبینی های زیادی را در قبال داشت. سفر او واقعه مهمی در منطقه است. آنها [سفارت شوروی] در مورد خواستار معلومات هستند. براساس معلومات ما طرف افغانی گفته است:
- مذاکرات در فضای دوستانه صورت گرفته است.
- بوتو خلاف توقع، دارای انعطاف زیاد بود و نورم ها را رعایت میکرد.
- برای مذاکرات آینده فضا مساعد و دروازه باز است.
- هیچگونه فیصله قطعی صورت نگرفته است؛ تنها زمینه ادامه مذاکرات مساعد گردیده است. اینکه بوتو چه میکند و نتایج آن چه خواهد بود؛ آنزمان میتوان در باره داوری کرد. (طرف افغانی ما را از بعضی تفاهمات حاصل شده، بی خبر نگه داشته اند.)
30 جون 1976: صحبت های معمولی صورت گرفت. خواستار معلومات در موارد ذیل هستند:
- بعد از مذاکرات با بوتو چه معلومات تازه در باره اقدامات وپیامدهای آن در مورد برخورد با ما وجود دارد؟
- ظفر ختک معاون سکرتر در دپارتمنت اقتصادی در وزارت مالیه کیست؟
- فهرست عناصر شریف، مترقی وارتجاعی مؤظف در وزارتخانه ها ضرورت است.
- در برخورد حکومت با پشتونها و بلوچها، تغیر رونما شده است یا خیر؟
- چنین معلوم میشود که افغانستان به طرف غرب نزدیک میگردد.
14 جولای 1976: معلومات و صحبت عام صورت گرفت. اطلاعات بشکل تحریری داده شد. در مورد ظفر ختک گفتم که از اودرزاده های اجمل ختک و فرزند حکیم خان باشنده قریه شیدو است. شخص مکار، چالاک و غیرقابل اعتبار است. هرچیز از او ساخته شده میتواند. کاملا امریکایی است و احتمال دارد با USIS ارتباط خودرا حفظ کرده باشد.
4 اگست 1976: هردو طرف در مورد نتیجه مذاکرات داودخان و بوتو خوشبینی داشتند. البته افغانها بیش از اندازه خوشبین هستند زیرا بوتو درگیر مشکلات داخلی است و حتماً اقدامی خواهد کرد. به همین جهت داودخان در این ماه روندۀ پاکستان است. تا حال بوتو اقدام عملی ننموده است؛ احتمالاً رهبران را زمانی آزاد خواهد کرد که انتخابات نزدیک باشد وآنها نتوانند در ان اشتراک نمایند واگر اشتراک کنند بازنده خواهند بود.
افغانستان با ایران بسیار نزدیک شده است؛ اما گمان نمیرود که چهره ظاهری بیطرفی خودرا تغییر دهد وشامل RCD شود.
کسینجر در صدد آمدن است تا در مورد کمک ها اطمینان دهد.
ما طرفدار یک حل شرافتمندانه هستیم که بر اساس آن نهضت بهره مند شود؛ یعنی قوای نظامی از بلوچستان عقب نشینی نماید، جبران خساره تادیه شود وعفوعمومی اعلان واجازه فعالیت سیاسی داده شود.
هرگاه بوتو صادقانه خواستار دوستی پاکستان با هند واتحاد شوروی باشد، ما به حیث یک نیروی سیاسی در صدد حمایت همچو پالیسی هستیم و درمورد باید بر اساس یک مفاهمه شرافتمندانه با بوتو کمک خواهیم کرد. در غیر آن به نفع ارتجاع و نظامی ها خواهد انجامید.
در افغانستان افواهات وشایعات زیادی پخش میشود ویک علت آن موجودیت فضای مختنق است که برای چنین شایعات زمینه را مساعد ساخته و این فضا سبب بهره برداری دشمنان داخلی شده و از آن بر ضد روسیه به پخش شایعات می پردازند.
18 اگست 1976: رئیس جمهور داودخان بعد از اشتراک در کنفرانس کشورهای غیرمنسلک در کولمبو، دیداری از پاکستان خواهد داشت و در مورد زیاد در تشویش است؛ زیرا او احساس میکند که بوتو در صدد فریب است و سازش و تفاهم دشوار است. در صورت که تفاهم صورت نگیرد، مخاصمت ها ادامه خواهد یافت.
27 اکتوبر 1976: جریان دادن اطلاعات: ما مأیوس هستیم، رهبران ما میگویند که ما تنها در مورد سلب آزادی و رهایی تجارت نمی کنیم. پشتون و بلوچ طور جداگانه مذاکرات نمیکنند. بوتو تا حال با رهبران ما در صدد مذاکرات نیست. البته نزد رهبران بلوچ، جرگه را فرستاده است و گفته است که در صورت جدایی از پشتونها، هرچه در اختیار شما قرار خواهیم داد. بلوچها این شرط را نپذیرفته اند. پس ما متیقین هستیم که بوتو نمیخواهد در مورد مسئله سیاسی با ما مذاکره نماید و بر سرما تجارت صورت میگیرد.
چنین معلوم میشود که آنها (افغانها) درگیر سیاست وچالاکی بوتو شده اند. بوتو خواستار محو ما در داخل پاکستان است و در صدد تصرف مناطق قبایل وداشتن دست دراز در داخل افغانستان است. برای این منظور زیر پردۀ مذاکرات، در صدد تأمین منافع خود است. ما باور داریم که در چنین حالت مواضع بوتو مستحکم شده و از آن برای قبولی فیصله های خود بهره خواهد گرفت. همین اکنون نیز برای تخریبکاران از پاکستان سلاح فرستاده میشود.
89 پناهنده بلوچ در شوراوک در حاشیه و 45 در دیگان آمده اند و اجازه رفتن به صفا برای شان داده نشد. چنین معلوم میشود که آهسته آهسته فضا را بری ما تنگتر میسازند.
در دیرکی جنگ صورت گرفت، و بمباری شده؛ به صدها مرد، زن وطفل کشته وقریه ها را ویران کردند ودر حدود دوصد پنجاه ـ سه صد ملیشه نیز کشته شد. جنگ هنوز خاموش نشده است، مردم در کوه ها هستند و مذاکرات رهبران شان با حکومت به نتیجه نرسیده است.
در بلوچستان جنگ ادامه دارد. در یک زد وخورد 5 افسر و 50 نظامی کشته شده است. حکومت قوای 60 هزار نفری را فرستاده است و در منطقه مری، مردم تحت فشار قرار دارند و بر سر آنها بمبارد ادامه دارد و مردم مجبور به مهاجرت شده اند. در روزهای اخیر میر سفرخان یک قوماندان دلیر ما در جنگ شهید شده است.
اینجا در افغانستان حکومت به طرف راست روان است وقانون جزای به شیوه فاشیستی و پولیسی را نافذ ساخته است. افغانستان در صدد تفاهم است، اما در پاکستان فضا برای تفاهم وجود ندارد.
این سوالات را مطرح ساخت:
- با CP چه وچگونه روابط دارم؟
- با کدام اشخاص خارجی ارتباط دارم؟
- ولی خان و دیگران، برای تأثیر گذاری بر مذاکرات داودخان، آیا کدام مشوره و پیام میفرستند و یا خیر؟
- تهیه لست اشخاص خوب و بد که بر اساس روابط ما در حکومت هستند.
- هرگونه اطلاعات و معلومات فوق العاده وغیرمعمولی در مورد تفاهمات بلوچستان، پشتونستان و افغانستان باید بصورت عاجل گذارش داده شود.
- اجمل صاحب چه وقت رونده خارج هستند؟
- رئیس جمهور چه وقت وبعد از چه مدتی وچگونه با اجمل ملاقات مینماید؟
- برخورد حکومت با شما چگونه است؟
- هرگاه کسی را به حیث عنصر سی آی ای می شناسید، برای ما معرفی کنید.
ادامه دارد