گلبدین و دیموکراسی !          

  نوشته ی : فروغی 

       این که امروز همه – از راست تا چپ افراطی ، از دزد معلوم الحال تا فاسد فی الاض و قاتل هزاران افغان بیگناه ، همه از انتخابات شفاف ، دیموکراسی و مردم سالاری سخن میزنند ، خوب است ؛ اما هرگز قرین به حقیقت نیست .

        بی تردید بسیاری کاندیدان و رهبران گروهها ، تنظیم ها و احزابِ مدعی رهبری ( بشمول رهبران حکومت وحدت ملی ) ، آنقدر قوم گرا ، گروه باز و دین باور استند که ” چهارچوکاتِ ” مردم سالاری و دموکراسی هرگز نمیتواند آنان را در خود جا بدهد . 

        چگونه میتوان باورکرد که گلبدین حکمتیار رهبربنیادگرای حزب اسلامی که تا دیروزسایه ی دیموکراسی را ( به عنوان تحفه ی منحوس غرب ) به گلوله می بست ، با آن سابقه ی تاریکش حالا دیموکرات شده باشد – حکمتیاری که همین اکنون هم با صراحت ، موسیقی را حرام پنداشته و تنها آرزوی قلبی اش همانند طالبان تحقق شریعت غرای محمدی است ( نه کم نه زیاد ) . به همینگونه است ، محقق ، سیاف ، خلیلی ، عبدالله ، غنی ، عطا ، مسعود ،  احدی و چندین تا مدعی دیگررهبری و مردم سالاری که هرکدام دردی دارند ودشنه ای در زیر قبا برای فروبردن درپیکرنحیف دیموکراسی .

       ازسوی دیگر ، تیم های قدرتمند انتخاباتی رییس جمهورغنی وعبدالله عبدالله ، آنقدر در گرداب سیاه و پرآشوب گروهبازی ، قوم پرستی و قدرت طلبی غرق شده اند که با کوشش ها و اندیشه های جاه طلبانه ی شان ، دیموکراسی وارداتی نیمه جان و نمایشی هنوزهم کم رنگ تر و بی نفس تر گردیده است .

     اعلام پیش از وقت پیروزی از سوی هردو تیمِ رقیب و شیفته ی قدرت ، خود بخود زمینه ساز  تنش های جدی پس ازاعلام نتایج انتخابات از سوی کمسیون خواهدشد .

     به باور ناظران ، خودخواهی و قدرت طلبی رهبران هردو تیم باردیگر باعث ایجاد بحران های مرگبارتر دیگری خواهد شد مگر آن که ایالات متحده ی امریکا منحیث حامی و ایجادگر دولت ، باردیگر وارد معرکه شده ، دولت ضعیف و فاسد دیگری را زیرنام تازه ای بر مردم تحمیل نماید – دولتی که بسترِسودجویی ها ، توسعه طلبی ها و رقابتهای منطقوی آنان را همچنان هموار نگهدارد .        
–