نوشته ی : فروغی

       طالبان به ادامه ی کشتارهای وحشیانه ی شان در افغانستان ، با براه انداختن قتل عام میدان وردک که حدود دوصد سرباز ما را به خاک وخون کشانیدند ، چهارمین دور مذاکرات سری ، پشت پرده و رمزآلود شان با زلمی خلیل زاد را جشن گرفتند .

        درحالی که جاداشت پس از وقوع این حادثه ِی المناک ماتم ملی اعلام می شد ، دولت فاسد غنی ــ عبدالله همانند قتل عام های پیشین طالبان،آن راکم اهمیت جلوه داده ، بیشرمانه با نشر یک خبر و یکی دو مصاحبه برویش خاک انداختند .

       همانگونه که ازعزای عمومی و واکنش مشخص و جدی سردمداران حکومت تا هنوزخبری نیست ، مثل همیشه تا کنون ازهیچ مقام حکومتی هم در زمینه بازخواست و بازپرس صورت نگرفته است و نخواهد گرفت .

        آن طوری که معلوم است معصوم استانکزی – ناکاره ترین رییس امنیت ملی که به گمان اغلب با نماینده ی طالبان ( شیرمحمد عباس استانکزی ) عمو زاده ی عزیزش مخفیانه در تماس است ، می تواند اولین مسوول و پاسخگوی ایجاد این همه حوادث خونین و قتل عام های وحشتناک باشد .

        او باید از ناتوانی هایش پاسخ بگوید . او باید بگوید که چرا برای دوصدمین بار بخاطر نابودکردن پاسگاه ها و مراکز نظامی ما حوادث مشابه اتفاق افتاده ، مهمات و وسایط نظامی به چپاول  برده شده و راه جلوگیری از آن جستجو نمی شود ؟

         این که جناب معصوم استانکزی از پهلوی تمام قتل عام ها ، سقوط ها و چپاول های پاسگاه های نظامی ما با بی تفاوتی تمام عبورنموده ، مقامی را توان بازخواست از او نیست ،  یا حامیان امریکایی رژیم در پشت اوست و یا حامیان پاکستانی عموزاده اش ( عباس استانکزی  )  این چتر محافظتی پولادین را برای او ایجاد نموده اند .

       حوادث خونبارِشبیه به قتل عام میدان وردک در نقاط مختلف کشور به خصوص پایگاه های نظامی در شمال افغانستان که منجر به کشتارهای دسته جمعی سربازان و غارت و چپاول پیهمِ داروندارِپاسگاه های نظامی شمال و به آشوب کشاندن کل شمال شده است ، شک و تردید های زیادی را در مورد عدم صداقت دو طرف در مذاکرات صلح به وجود آورده است .

      ناظران به این باور رسیده اند که مذاکرات صلح سِری و دورازانظار دیگران میان امریکا و طالبان ، نه به منظور ختم جنگ ، بلکه برای تنظیم و ترتیب بهانه های تازه ای برای ادامه ی بی ثباتی و جنگ صورت میگیرد .

        هرگاه چنان نباشد ، چگونه میتوان باور کرد که درست در هنگام مذاکرات صلح ، قتل عام های سربازان افغانستان بیشتر سازمان داده می شود ؟