شناخت روسیه از طالبان

با خانه نشینی و بیکاری که چشم و گوش با…

داد خواهی بخاطر حق و حقوق افغانان مظلوم و داعیه…

بنام خداوند حق و عدالت مهاجرت افغانان که درطی نیم قرن…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۳)

مبارزه علیه لاسالیسم و انواع اپورتونیسم آلمانی نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مبارزه علیه لاسالیسم…

سیاست فاشیستی اخراج افغانها باید فورا متوقف شود!

هیچ انسانی غیر قانونی نیست! جمهوری اسلامی در پی شکست مفتضحانه…

اخراج ۴۳ هزار مهاجر افغان از ایران در یک روز!!

اخراج ۴۳ هزار مهاجر افغان از ایران در یک روز،…

حکومت آخوندی ایران جنایت کربلای قرن را رقم زد، یزیدان…

محمدعثمان نجیب ایران در گرمای سوزان، زمین را زیر پای هم‌وطنان…

حیات بشری را آتش فشان خاموشی به شدت تهدید میکند

نویسنده:مهرالدین مشید جهان در معرض توفانی فراتر از جنگ سوم  این پرسش…

دومین بار طی طریق در تعامل گذری انسان با هوش…

*محمدعثمان نجیب، بنیاد‌گذار مکتب دینی فلسفی من بیش‌از این نه…

درک لنینی از دموکراسی: نگاهی از سده 21

ترجمه. رحیم کاکایی یرومنکو ولادیمیر ایوانوویچ دکترعلوم فلسفه، مشاور رئیس مجلس قانونگذاری…

افغانستان در سایۀ رقابت‌های ژئوپولیتیکی جهانی ناشی از جنگ اسرائیل…

مقدمه تنش‌های دراز ‌مدت میان ایالات متحده آمریکا، اسرائیل و جمهوری…

فیلسوف آس و پاس،- مدافع مالکیت خصوصی!

max stirner (1806-1856) آرام بختیاری ماکس اشتیرنر، آغاز آنارشیسم فردگرایانه. ماکس اشتیرنر(1856-1806.م) آلمانی،…

افغانستان- آموزشگاهی خونین برای ایران و همسایگان 

سلیمان کبیر نوری در این مقاله می‌خوانید: چکیده نئولیبرالیسم و استعمار؛ تجربه‌ای عینی افغانستان؛…

جنگ های جیوپولیتیک جدید و افغانستان تحت حاکمیت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید از بازگشت تروریسم تا تقابل قدرت های بزرگ در…

سید جمال الدین افغان

 فیلسوف ،دانشمند بنیانگذار نهضت فکری وجنبش آزادی  خواهی افغانستان ،اساسگذار  اتحاد اسلامی ومبارز…

  به آرمان وطن

بیا برویم کشور تا بان را بسا زیم  خا نه ی…

نوستالوژی و جاذبه های فکری و اعتقادی 

نویسنده: مهرالدین مشید نوستالوژی و گذشته گرایی های فکری و اعتقادی زمانیکه…

تاریخ‌گرایی و ارزش هنری رمان‌های میخائیل شولوخوف

ترجمه. رحیم کاکایی به مناسبت 120 سالگی میخائیل شولوخوف ای. کووالسکی (درباره مسئله…

نامه‌ی سرگشاده از سوی یک مهاجر، به صدراعظم آلمان!

آمریکا به سیم آخر زد. حمله‌ی آمریکا بر ایران، دردسر…

تنش میان ایران و اسراییل و پس لرزه های بحران…

نویسنده: مهرالدین مشید وارد شدن امریکا در جنگ و به صدا…

عزّ و شرف وطن 

در خانـه قـوی باش که چوراچور است  دزدان به کمین فانوس…

«
»

هغه څه چې سياسيونو را نکړل؛ ورزشکارانو په کم وخت کې راکړل

په داسې حال کې چې لوبې او ورزش؛ سیاسې پولې نه پیژني خو هیوادونو ته د سولې په راوستلو کې اغیزمن رول لوبولی شي. د خلکو په يو موټي ساتلو کې پراخه ونډه لري. د انسانانو د عمومي روزنې یوه برخه جوړوي او همدا لوبې دې چې د ټولنې د وګړو ترمنځ اقتصادي، فرهنګي؛ ټولنیزې او نورې اړیکې پیاوړې کوي. نوره نړۍ به پريږدو؛ که د خپل جنګ ځپلي هيواد افغانستان د نيږدې تيرو لسيزو تاريخ ته وګورو؛ په ملياردونو ډالر د ذهنيت جوړونې، د خلکو تر منځ د يووالي د ايجاد، تر يو نوم او يو بيرغ لاندې د ټول ولس راټوليدو او يو شريک هدف لرلو لپاره بيلابيلو دولتي او شخصي ارګانونو، ټولنو، شوارګانو، ديني عالمانو، قومي مشرانو، بهرنيو اسلامي خواخوږو هېوادونو او نورو ډېرو کړيو له لوري ډير کارونه وشول چې په دې هېواد کې يووالی رامنځته کړي خو ونه توانېدل، په داسې يو ميکانيزم جوړولو بريالي نه شول چې له مخې يې ولس ته په رښتينې معنا د يووالي او يو ملت کيدلو روحيه وړاندې کړي. خو له نيکه شامته؛ د سپورت د ډګر اتلانو دا هر څه په ډیر کم وخت او پرته له کوم سياسي، ګوندي، قومي او سمتي امتيازه؛ دا هر څه په بريا تر سره کړل او ټول افغان ملت يي په ریښتينې معنا او مفهوم تر يو چتر لاندې د يو افغان په نوم راټول او يو موټی کړ.

همدغه د سپورت د برخې (کرکټ، فوټبال، واليبال، تکواندو او نور …. ) اتلان دي چې په خپلې اتلولۍ سره يي افغانانو او افغانستان ته وياړ وبښه. همدغه ورزشکاران دي چې د سولې پيغام رسوونکي او ملي يووالي سمبولونه دي. ډير ليرې نه ځو؛ همدا تيره ورځ د کرکټ اتلانو، څو ورځې وړاندې د فوټبال اتلانو او همداشان څه موده مخکې د تکواندو اتلانو؛ افغانستان او افغانانو ته وياړونه راوړل او د افغانستان درې رنګه بيرغ يي د نړۍ په ګوټ ګوټ کې په عزت او وياړ رپانده وساته. همدا کرکټ او فوټبال دی چې ټول افغانان یې په یوه خوله کړل ، پښتون ، تاجیک ، هزاره … حزب پلوی ،جمیعت پلوی ، دولت پلوی ، طالب پلوی ، ، …. ټول یوه خوله شول او ټولو خپل ملی احساسات څرګند کړل. خو له بده مرغه چې په سياسي برخه کې بيا دا وړتيا نه لرو. ای کاش چي په ملي او سياسي مسايلو کې مو لكه سپورت همداسي له ملي جذبې نه كار اخيستلای، کاش مو سياسي مشران لکه د سپورت د اتلانو په شان؛ د حزب پالنې، قوم پالنې، سمت پالنې او ژبپالنې پر ځای په ملي پالنه سمبال وای.

اوس د دښمن لاسوهنې دومره زورورې شوي چې آن دغه د سپورت برخه مو هم ترې په امان کې پاتې نه ده. اوس ځينې پرديپالې او نورو ته وفادارې کړۍ هڅه کوي چې دغه ورزش د ملي يووالي سمبول مو هم د نفاق په اور ککړ کړي. اوس دغه کم درکه، بې وجدانه او د پرديو مزدورې کړۍ په دې لګيا دي چې ملي لوبډلې مو هم د پښتون او فارسيوان تر منځ وويشي. دغه له خدايه نه ډاريدونکې کړۍ اوس لګيا دي چې د فوټبال ملي لوبډله د هيواد يو قوم، يوې ژبې او يو سمت پورې؛ او کرکټ د بل قوم، ژبې او سمت پورې وتړي حال دا چې دواړه لوبډلې د هيڅ قوم، سمت او ژبې لپاره نه بلکه د يو افغان ولس او يو افغانستان لپاره وياړونه ګټي. اوس دغه پرديپالې کړۍ په دې کار کوي چې په يو نه يو ډول د افغانانو د ملي يووالي د ساتلو دغه يواځينی بنسټ (ورزش) هم د تعصب او نفاق په ناروغۍ اخته کړي. دوی اوس د فوټبال ملي لوبډله د افغانستان د زمريانو پر ځای په بل نوم يادوي.

دغه بې وجدانه خلکو ته مې دا وړانديز دی چې راځۍ له تعصب او بدبينۍ نه لاس واخلۍ، د خپلو خلکو احساساتو ته درناوی وکړئ او د یو و بل سپيڅلو احساساتو قدر وکړئ. يو و بل ومنئ ، د دوی وړتياوو او استعدادونو باندې قانع شئ. خير دی که ستاسې د قوم، ژبې، مذهب او سمت څخه نه دی او ستاسې په ژبه خبرې نه کوي. که غواړو چې يو موټی ملت و اوسو او د يو واحد هويت خاوندان و اوسو؛ نو لازمه ده چې نورو قومي هويتونو ته درناوی ولرو او ويي منو. د يو او بل ارزښتونو ته درناوی ولرو او دا وړتيا پيدا کړو چې که يو څوک هندو، مسلمان يا مسيحي وي او يا هم هرې بلې ډلې او قوم څخه وي خو چې په کومه برخه کې وړتیا لري نو د وړتيا خاوند دی او بايد د منلو تر څنګ يي درناوی وکړو.

کينه انسان د مرګ کندې ته غورځوي، د نورو تخريبول د ځان د تخريب په معنا دی، د بل قوم سپکاوی د خپل قوم سپکاوی دی. نو لازمه ده چې له يو و بل سره د انسان او افغان په توګه مينه ولرئ، د يو و بل د برياليتوبونو لپاره هڅه وکړئ، ټولنيز او ډله ييز فکر وکړئ. په دې نړۍ کې تر ټولو لوړ مقام انسان اوسيدل او انسانيت دی. د يو و بل ښه والی او پرمختګ بايد و زغمئ. او هيڅلکه بايد د چا دروازه په سوک ونه وهو ددې لپاره چې سبا مو خپله دروازه په لغته ونه وهل شي.

ورزش ملي دی؛ نه قومي او نه سياسي. هر ورزشکار مو د ملي بيرغ پورته کولو وياړ ګټلی او هر ورزشکار مو د ملي سرود په زمزمه کولو سره ډګر ته داخليږي. دا ځوانان د ملي وحدت او د سولې نمونې دي. مړه دي وي هغه کسان چې په سپورت کې هم نفاق ګډوي.

 

لیکنه : خوشحال آصفي