نگرانی اسرائیل از آینده خود برای چیست؟
شرحبیل الغریب نویسنده وتحلیلگر سیاسی در خصوص افراط گرایی اسرائیلی‌ها در المیادین نوشت، راهپیمایی پرچم امسال طبق برنامه در قدس برگزار شد تا بر ضعف کابینه نفتالی بنت که دیگر اکثریت کنیست اسرائیل را ندارد و هر لحظه در آستانه فروپاشی است، سرپوش بگذارد و برای این که ثابت کند که رژیم قدرتمندی خود را دارد و می‌تواند امنیت و حقوق یهودیان افراطی را حفظ کند، اجازه داد که راهپیمایی پرچم از مسجد الاقصی عبور کند، اما خود را در مخمصه سختی قرار داد تا قدس را شبیه یک پادگان نظامی متحد که پایتخت اسرائیل است، نشان دهد.
راهپیمایی پرچم توسط گروه‌های افراطی اسرائیل قبل از رژیم نفتالی بنت ثبت شده و این رژیم را مجبور میکند که این راهپیمایی را سازماندهی کند و این وقایع نشان می‌دهد که اسرائیل اسیر افراطی گری شده است.
سران رژیم اشغالگر اسرائیل در لفاظی‌های خود همواره افراط گرایی‌هایی نسبت به فلسطینی‌ها دارند تا رضایت نیروهای حریدی که کنیست را کنترل می‌کنند و نیروهای افراطی صهیونیستی را جلب کنند.
فراخوان‌های گروه‌های افراطی اسرائیل به راهپیمایی پرچم ختم نشد، بلکه پیش از آن فراخوان‌های مکرر انجام شد که آخرین آن، فراخوان سازمان افراطی لاهاوا اسرائیلی برای تخریب قبه الصخره بود.
نظرسنجی‌های اسرائیلی حاکی از افزایش قدرت به اصطلاح صهیونیسم تلمودی در اسرائیل است. از نظر تاریخی، گروه‌های افراطی اسرائیل عمدتاً از ریشه سازمان‌های تروریستی نژادپرستی که در فهرست‌های تروریستی بین‌المللی قرار دارند، سرچشمه می‌گیرند و آمریکا همانطور که اخیراً اعلام کرده است در تلاش است تا یکی از این سازمان‌ها به نام «کاهانا» را از لیست ترور حذف کند.
افراط گرایی در اسرائیل به تدریج در سالهای اخیر شروع به افزایش و نفوذ در بافت اسرائیل کرده است و تا جایی ادامه یافته که خود تصمیم گیرنده شده است. آنها ائتلافی متشکل از سه گروه افراطی صهیونیستی تشکیل داده‌اند که بیش از ۱۵ درصد اسرائیل را شامل می‌شوند.
افراط گرایی در وهله اول در افسانه‌های صهیونیستی دیده می‌شود و اگر به ادبیات صهیونیسم در اواخر قرن نوزدهم برگردیم، متوجه می‌شویم که در مورد منحصر به فرد بودن قوم یهود و تمایز آن در میان مردمان جهان صحبت میکند.
پس از جنگ‌های پیاپی اسرائیل با حمایت غرب و پیروزی آن بر کشورهای عربی، این احساس برای یهودیان تداعی شد که همیشه پیروز میدان هستند و این امر باعث تقویت گرایش نژادپرستانه افراطی در اسرائیل شد.
جریان جدیدی در سالهای اخیر در جنبش صهیونیستی به نام «الحردلیه» شکل گرفته است که آمیزه‌ای از ملی‌گرایی یهودی و حریدی تلمودی است که به هیچ یک از قوانین بین المللی احترام نمی‌گذارد و برای یک هدف تلاش می‌کنند که آن هم حل مناقشه با فلسطینی‌ها با زور است.
صهیونیسم افراطی نماینده جریان تلمودی در درون جنبش صهیونیستی است و شعارهایی مبنی بر تخریب مسجدالاقصی و نابودی اعراب را به عنوان روش و دین خود می‌پذیرد. هسته این احزاب «حزب مزراحی» است که در سال ۱۹۰۲ درمجارستان تاسیس شد و شعبه بعدی خود را در فلسطین تاسیس کرد و شعار خود را «سرزمین اسرائیل برای مردم اسرائیل است» قرار داد. چندین حزب دیگر هم از این حزب افراطی نشات گرفتند همچون جنبش «کاخ» که توسط مائیر کاهانا صهیونیست تاسیس شد و حزب لاهاوا که به نابودی مردم فلسطین به عنوان یک ضرورت می‌نگرد و خواهان تخریب مسجد الاقصی است.
اسرائیل امروز تحت عنوان صهیونیسم تلمودی در یک وضعیت افراطی بی سابقه به سر می‌برد و در عین حال با درگیرهای داخلی نیز دست وپنجه نرم میکند که ربطی به درگیری با فلسطینی‌ها ندارد. وضعیت تفرقه داخلی و افزایش نفرت داخلی در میان جریان‌های اسرائیلی و جناح راست و چپ منجر به دو قطبی شدن آن شده است. این همان چیزی است که اسرائیل را در مورد آینده خود نگران میکند.
