نوشته‌ی کوتاه در مورد پوهنمل سید محمد عالم لبیب استاد از استادان نامی کشور ما
شنیده ام که برخی از دوستان فرهنگی اعم از شاعر و نویسنده گان سابقه دار و جوان به مناسبت شصت و سومین سالگرد عالم و دانشمند بزرگ، زبان شناس زبان فارسی دری و ازبیکی، تیوری پرداز، منتقد ادبی، شاعر ذوالسانین پوهنمل استاد محمد عالم لبیب را تجلیل نمی نمایند. خواستم من نیز چون با این دانشمند نستوه از نیم قرن به اینسو آشنایی دارم و همیشه از مظهر علمی و ادبی شان چه زمانیکه در کشور عزیز بودم و یا اینکه امروز در خارج بسر می برم استفاده برده و منحیث شاگرد از ایشان آموخته ام. بناْ ضمن مبارکباد از سالگرد تولد استاد، متذکر میشوم که مقام فضل و تبهر پوهنمل استاد محمد عالم لبیب در شعر به زبانهای فارسی دری و ازبیکی آشکار است.
استاد در سرودن اشعار چه به زبان ازبیکی و چه به زبان فارسی دری دسترس کامل دارد. و سروده های ایشان همه دارای محتوای عمیق و پُر از معانی بکر و زیباست. اشعار استاد در زبان دری شیوه سبک هندی را داشته و به سبک حضرت ابوالمعانی بیدل شعر می سراید. و در اشعار ازبیکی به امیر علی شیر نوایی، سلطان حسین بایقرا، بابر، فضولی، سکاکی وغیره نظر دارد. پوهنمل استاد لبیب به سرودن اشعار نیمایی نیز دست یازیده و به نیکویی از سرودن آن به در آمده است.
پوهنمل استاد لبیب در استخراج ماده تاریخ به حساب ابجد در سروده های خود چون استادان متقدم این فن استاد است. و در سرودن اشعار در بحر طویل که سرودن آن خیلی ها مشکل است یک سر و تنه از دیگران بالاست. باید علاوه کرد شهرت و نام پوهنمل استاد لبیب همچنانی که در داخل کشور در میان شاعران و نویسنده گان و قلم بدستان نام آشناست، همچنان شهرت و نام او در کشور های خارج از مرز چون ازبیکستان، تاجکستان و ترکیه نیز شناخته شده است. استاد لبیب انسان قانع، بی مدعا و در پایمردی و وفا و سخاوت چنان چون کوه هندوکش و البرز استوار است. استاد لبیب شاگردان زیادی در عرصه تعلیم و تربیه و شعر و شاعری پروریده که امروز بسیاری از آنان صاحب نام و نشان اند. من یکبار دیگر سالگره استاد دانشمند پوهنمل لبیب را به ایشان تبریک گفته و سعادت، سلامتی و بهروزی شانرا از بارگاه رب العزت استدعا دارم.
با احترام فایقه
محمد اسحاق ثنا
ونکوور – کانادا
