نفرین بر سیه دلان عامل حمله بر پوهنتون کابل!
ص. ازهر
فروزان باد مشعل تابان دانش و اندیشه!
سیه جامه گان با بیرق های سپید و سپید جامه گان با بیرق های سیاه، با دستار های سیاه و عمامه های سپید و هویت های پیدا و ناپیدا، در زیر شعار اسلام و در خدمت دشمنان اسلام، با ظاهر انسان و در ضدیت با انسانیت، الله اکبر گویان خون می ریزند، جنایت و مصیبت می آفرینند. این منادیان وحشت و بدویت، در تبعیت از فرمانروایان شان، بر هر آنچه نشان از مدنیت دارد یورش می برند و خفاش صفت دشمن روشنایی و تابش مشعل ها اند. این خصیصه همه تاریک اندیشان بوده در طول تاریخ. جیره خواران انگریز و میراث خوران آن، از رستاخیز امانی تا به امروز پیوسته با تهمت بستن بر خدا، از نام وی بر ضد تنور، مکتب، معلم، کتاب و دانش به پیکار برخاسته اند. آنها حکمرانان تاریکی اند و در روشنایی خفه می شوند. روشنایی دانش مردم را آگاهی می بخشد و آگاهی عامه دامن دروغ و ریای این تبه کاران را بر می چیند.
از آغاز سالهای هشتاد عیسایی این پروسه شدت تعجیلی گرفته، هر جا مکتبی دیدند، سوختند؛ هرجا معلم و روشنفکری یافتند، کشتند. هر جا مدنیتی دیدند، نابودش کردند و هر نماد آزادی را مختنق کردند.
امروزه هم مکتب سوزی آنقدر معمول گشته که جزء جنایت شمرده نمی شود و پیگرد آن هم صورت نمی گیرد. این عمل جنایتکارانه اکنون تکامل کرده دشمنان ثبات و پیشرفت کشور ما، توسط همین عمال گندیده مشرب شان، با به کار برد وسایل و مهمات پیشرفته و نیرومند فاجعه های گسترده می آفرینند. از این فجایع، هم در سابق و هم به تازه گی در غرب کابل اتفاق افتاده و حادثه وحشتناک امروزی حمله بر بزرگترین و قدیمی ترین مهد دانش و اندیشه جامعه ما – دانشگاه کابل – نمایانگر عمق خباثت دشمنان این سرزمین می باشد.
رهایی از این اختاپوت یک قرنه، بدون بیداری جامعه و بدون به هم آمدن و به هم پیوستن آن ناممکن است. جامعه نا آگاه و از هم گسیخته، همان گونه که شاهدیم، به آسانی فریب می خورد، دشمن همدیگر می شود، آله دست دشمن قرار می گیرد، اشغال می شود و به لشکر سیاهی سپرده می شود.
بیایید مرزهای ایدیولوژیک، قومی، زباني و هر آنچه باعث دوری می شود را بشکنیم!
دست های استفاده جویان از این وسیله های تفرقه را کوتاه کنیم!
بگذار روشن اندیشان ما، پیش آهنگی چنین یک رستاخیزی را بر عهده گیرند!
بگذار نسل جوان افغان پیشقراول مبارزات سازنده افغانستان باشند!
۲ نومبر ۲۰۲۰
