نتانیاهو در نقش الاغ برای سوار نابینا
بی‌بی خشمگین لحظۀ مناسبی را برای حمله به لبنان انتخاب کرد، اما ممکن است عواقب آن غیرقابل پیش‌بینی باشد
دمیتری سدوف (DMITRY SEDOV)
ا. م. شیری
در دفتر بنیامین نتانیاهو (بی‌بی خشمگین)، نخست وزیر اسرائیل، شادی بر پا است. امروز بی‌بی عامل اصلی شبکۀ درهم تنیدۀ سیاست خاورمیانه است که به فاجعۀ جهانی دامن می‌زند. در ١٩ سپتامبر، نیروی هوایی اسرائیل مناطق مسکونی لبنان را بمباران کرد. همزمان شبکۀ تلویزیونی «١٢» اسرائیل از آغاز جنگ سوم لبنان خبر می‌دهد. شیخ حسن نصرالله، دبیر کل حزب‌الله لبنان نیز با بیان همین نظر، گفت که حملۀ ارتش اسرائیل بمنزلۀ «اعلان جنگ از سوی اسرائیل» است.
همۀ جهان در انتظار است: حملۀ زمینی اسرائیل به جنوب لبنان برای شکست دادن نیروهای حزب‌الله در شرف آغاز است. کل ظرفیت نظامی اسرائیل [در اصل آنگلوساکسون‌ها] برای جنگ آماده است. حریفان آن هم ساکت ننشسته‌اند. احتمال حملۀ موشکی ایران به اسرائیل (در بحبوحۀ نگرانی‌ها در مورد احتمال تلافی هسته‌ای از سوی تل آویو)، منتفی نیست. یگان‌های حزب‌الله از زمان مقابله فعال با تروریست‌های اسلامی در سوریه، اکنون در حال حرکت به سوی لبنان هستند. حوثی‌های یمن نیز در حال آماده شدن برای مداخله در این جنگ هستند.
آمریکا چشم خود را بر وضعیت انفجاری بسته است و از طرفین می‌خواهد خویشتنداری نشان دهند، گویا در صورت شکست نظامی اسرائیل، به رژیم اسرائیل کمک نخواهد کرد. آرایۀ نقشه‌های ژئوپلیتیک واضح است و به هیچ یک از طرفین ترجیحات مشخصی نمی‌دهد. شاید مهم‌ترین و غیرقابل پیش‌بینی‌ترین عامل در وضعیت در حال توسعه، توانایی حوثی‌ها در مسدود کردن کامل حرکت کشتی‌ها در تنگۀ باب‌المندب باشد. در این صورت، حرکت تانکرهای حامل انرژی در این نقطۀ استراتژیک مهم در کرۀ زمین متوقف می‌شود و به بحران مصرف انرژی در بسیاری از مناطق جهان می‌انجامد.
طرح‌های قبلی آمریکا برای متفرق کردن نیروهای مسلح حوثی با استفاده از گروه‌های ناو هواپیمابر یا نیروی هوابرد، امروز اطمینان‌بخش به نظر نمی‌رسد. گروه‌های ناو به رهبری ناوهای هواپیمابر دوایت آیزنهاور و جرالد فورد قبلاً در منطقۀ جنگی مورد نظر حضور داشتند. اما، به دلیل آسیب جزئی از موشک‌های سبک حوثی‌ها، بی‌هیچ مشکلی آنجا را ترک کردند. پنتاگون به درستی به این نتیجه رسید که ارتش منظم نمی‌تواند با موفقیت با گروه‌های شورشی چریکی مبارزه کند. این بسیار شبیه به ماجراجویی در افغانستان در سال‌های گذشته خواهد بود. زمان نشان خواهد داد که آیا گروه‌های ناو هواپیمابر دوباره به این منطقه بازخواهند گشت تا مواضع حوثی‌ها را تحت بمباران فرش قرار دهند. تاکنون ناظران نظامی در آمریکا چنین تمایلی را ابراز نکرده اند.
در نتیجه، رهبری آمریکا در قبال تجاوزات اولیه اسرائیل موضع خود را اعلام نمی‌کند و به یک نابینای سوار بر گاری مملو از بمب شبیه است که توسط الاغی به شکل نتانیاهو به لبۀ پرتگاه جنگ منطقه‌ایی کشیده می‌شود. این نیروی کِشنده ظاهرا امیدوار است که گاری را به همین ورطه بکشاند. اما آمریکا (گاری) امروز برای یک الاغ که قصد دارد مهم‌ترین هفته‌های آمادگی برای انتخابات ریاست جمهوری را خراب کند، وقت ندارد. آمریکایی‌ها حتی نمی‌خواهند به تضمین‌های بی‌بی مبنی بر پیروزی آسان و سریع ارتش اسرائیل بر حزب‌الله با گوشۀ چشم بنگرند. زمان در حال تغییر است و ظرفیت جنگی شیعیان لبنان ممکن است در حد غیرمنتظره‌ای بالا باشد. این به معنی حملۀ رعداسا نیست، بلکه خونریزی و سر و صدای زیاد و شکست دیگری است در سیاست دولت آمریکا.
آری، حوثی‌ها نیز به احتمال زیاد با تشویق ایران، به کمک حزب‌الله خواهند شتافت. آن‌ها می‌توانند مسیرهای دریایی اسرائیل را از طریق تنگۀ باب‌المندب مسدود کنند و از رسیدن کالاهای مورد نیاز به آن در طول جنگ جلوگیری کنند.
منبع: بنیاد فرهنگ راهبردی
٣١ شهریور- سنبله ١۴٠٣
