مگذارید مُلک آبایی از هم بپاشد!
امین الله مفکر امینی
ساز وبرگ دیگری در مٌلک آبایی، آبستن است
صریرمٌلک آزاده گان بدشمنان سپردن اسـت
بر منافع خود هــــــمه قدرت نمایــــی میکننــد
با دشمنان خلــــق و میهن همنوایــــی میکنــند
زمامداران امورغرقه درجهل هر شام و سحـــر
بر تعلقها صف آرا گشته انـــــــد با یکد یگــــر
ســــودها برده دشمنان ز ماجــــرا های من وتو
گر با هــم نشوییم، نشنود کـــس نوای مـن وتو
به صلح گراییم و نگذاریم مٌلــــک آبـــا بدشــمن
کزمحبت خار زارها گردیده اند همچو گلشـــــن
همـــــــوطن! مگذارید مٌلک آبایی از هم بپا شــد
هر خار و خس بر این مٌلک زیبا آشیانه بسازد
مفکر زیبد تا سر نوشت میهن خـــــود بسازیــم
ننگ باد برما گربدهل دشمنان میهن برقصیــــــم
