دور از انسانهای شریف و وطن دوست کشورم ؛
آن مردمی که خاک خودش سوخته ماییم
وز عصر و زمان هیچ نیاموخته ، ماییم
آنانی که با کمک آن دشمن مکار
آتش به سر هموطن افروخته ، ماییم
با نام ز قرآن و خدا ، خلق بکشتیم
مکار و ریا کار و قرآن سوخته ماییم
با دانش و با دیپلوم و با فخر چو خود را
بر حیله گر دهر که بفْروخته ، ماییم
آن دولت گرگان و وطن سوخته جاسوس
همرنگ شبان جامه بتن دوخته ، ماییم
دزدان جهان را سر تعظیم به ما شد
چون رهبر مافیای بد آموخته ، ماییم
گر ثروت دنیا شود از ما نه که سیریم
فرهنگ قناعت چو نیاموخته ، ماییم
روی پسرک سرخی و با جامهء گلدار
رقصانده و بر نا کسی بفْروخته ماییم
ده ساله نکاح بسته به هفتاد و دو ساله
آن مولوی ، ملای پدر سوخته ماییم
ای وای چه اعجوبهء از خلق خداییم !؟!
شیطان به فغان و که بر افروخته ماییم
ما را اگر است آن صفت نیک کدام است ؟
راهِ قدومِ خاینِ بس روفته ماییم
مهرودهم اکتوبر ۲۰۱۷