یادت نره

تا ترا جان است به تن این حرف من (یادت…

داستان کوتاه اعلان

 ندارم بخدا! نیست! والله ندارم! بلله ندارم!- ندارم و نیست…

با زهر پاشی های قومی نمی توان سیاه کاران تاریخ…

نویسنده: مهرالدین مشید زهر پاشی های قومی و فراافگنی های سیاسی در…

حقوق مالکیت آب دریاها بین کشورها

نوشته : کریم پوپل مورخ۴ جون 2023 افغانستان کشور محاط به خشکه…

                                     میله گل زرد

                        ولایت باستانی کاپیسا تجلیگاه نوروز                   جایگاه عیاران وجولانگاه مهمانان بهاری میباشد ظهور…

افغانستان به چه سمت و سویی در حرکت است؟

نویسنده: مهرالدین مشید مردم افغانستان قربانی بدهکاری های رهبران طالبان به…

رابطه ثنویت زرتشتی با 2گرایی مغز

دکتر بیژن باران ثنویت تصمیم گیری با گزینه این یا…

                      تهدید و اخطار به طالبان 

       نوشته ی : اسماعیل فروغی       اظهارات تهدید آمیز و اخطارگونه ی…

د غبرګولي، اتمه،‌ د پښتو خوږه ژبه، په ویاړ ټولو…

لیکونکۍ: محمدعثمان نجیب ژبه،‌ او مورنۍ ژبه، د څښټن تعالیٰ له…

چگونه بنویسیم؟ 

نویسنده: محمدناصر غلامی  اگر بنویسیم، چگونه بنویسیم؟ از مدت‌ها به این‌سو…

پرنده‌ی خیال روایت از شرح حال جامعه افغانستان

«پرنده‌ی خیال» دفتر شعری است‌که به‌تازگی به زیور چاپ رفته…

جنگ آب و تریاک

رسول پویان جنگ آب و معدن و تریاک را در می…

منازعه بر سر حق آبۀ هلمند یا بازی های  سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید حق آبه یا بازی آخوندها و طالبان با…

از دموکراسی نباییست نالید!

این یادداشت را بخاطری مینویسم که گاهی عده یی از…

     انقلاب سفید نیاز به فلسفه اسپینوزا می داشت

آرام بختیاری       اسپینوزا،نبوغی چون مارکس،در 3 قرن پیش. فلسفه اسپینوزا(1677-1632م)، یک هلندی…

چگونگی مشروعیتِ نظام سیاسی 

نگارشی از سخی صمیم:  ***  یاد آوری ضروری: افکار ونگارش این قلم…

زاغه نشینی در غرب و رونق کالای چینایی

نویسنده: مهرالدین مشید هر از گاهی که از جا بلند می…

داستان «درگیری میشیگان»

نویسنده «ارنست همینگوی» مترجم «جعفر سلمان نژاد» جیم گیلمور از کانادا…

اطلاعیه در مورد حکم اعدام محمد رامز رشیدی و نعیم…

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان جمهوری جنایتکار اسلامی سرمایه در ایران پس…

از جنگجویان استخباراتی تا پیش مرگان جنگ قومی

نویسنده: مهرالدین مشید پیش مرگان جنگ قومی چوب سوخت شبکه های…

«
»

عشق ز هره

                                                         De.Afzali
تمنای دلم   امشب     به   آسمان   درخشان   بود—
که راه    کهکشانهايش    سراپا    چلچراغان  بود
بسوی   کائنات   رفتم   همه  بيدار  و خندان   بود-
نوای  زهره  و جمع   خلایق   محو  و حيران  بود
همه دررقص و پاکوبی یکایک مست و غلطان بود-
ز نور   روشن    خورشید   همه    اقمار  تابان  بود
شب  يلدا  شده   امشب  و   زهره    مطرب    آنست-
به کوه   و  دامن   مريخ   سراپا  باد و  طوفان   بود
سخنگوی    شب    يلدا    عطارد  بود   و  اشعارش-
همه  اشعار  او از  عشق   برای  جان و  جانان   بود
عروس   زهره  است   امشب   عطارد   خطبهُ   دارد–
زمين بر خویش می لرزد که زهره رقص رقصان بود
زمین از  قرن هایی  چند به   قلبش   زهره   را  دارد-
تپایش  می  نمود    قلبش  و این  آشکار وعیان   بود
ولی  زهره    شروع   شب   خرامان   کرده   می تابید-
به هر چشمک که شب  میزد  شرار عشق  نمایان  بود
ز  رفتار  زمین   هردم   فلک    ناراض     می   گردید-
به  پاس   این  نزاکت ها   صد ها   بار  سنگباران   بود
گهی    از  غرش   نپتون    گهی     شلاق      اورانوس-
چو  مریخ  بود    خدای جنگ   ازاو هم   در گریزان بود
صدای  موج   ابحار شد   و نپتون   سر کشيد   از   بحر-
خدای   آسمان   را  ديد    که   اورانوس    شادان     بود
وقاضی فلک می گفت :    من    هستم    مشتری    با نظم-
خدای جنگ    مريخ   است  با   او  در عهد  و  پيمان  بود
به   هر شکلی که  بود آنجا   به   يک  شکلی که    ميديدم-
يدور  از  عقل    مي آمد    بجولان    و به    دوران      بود
مگر    الله    کجا    باشد     خدايان    سروری     دارند—
زهی  قدرت    به  ساختارها   به   هر جايی   نمايان بود
خداوند    با هزاران حور    به  تخت   عرش   خوابيده؟-
عزازيل با   سلاح    خويش   هر سو  غرق و حيران بود؟
هر     آنچه    ديده   ام     آنجا    خيالاتم     نمی     گنجد-
نديدم    در   زمين    نظمی  همه   غم     در گريبان   بود
صدای    شکوهُ     الله      زمانی    هم     به   گوش   آمد—
ز   ساختار    بنی  آدم     ز    سر تا پا     پشيمان       بود
خيا لاتم     زمن     رفتند     خدا    را  در    زمين   جستم-
نيافتم     در   زمين او   را    فقط  انسان  و شيطان    بود
نظر    کرد    «افضلی»    یکبار   به   جايگاه    عدالت ها-
زمین    تا    آسمان    کذاب   همه    فقدان   وجدان     بود