سپاس‌نامۀ
از برخورد کارکنان شفاخانۀ 102 بستر خیرخانه، سپاس‌گزاری می‌نماییم.
کلینیک 102 بستر خیرخانه در بازار لیسه مریم- ناحیۀ 11 شهر کابل قرار دارد. این شفاخانه، از گذشته ها با امکانات کم، خدماتش را آغاز کرد و اکنون، 102 بستر دارد.
بسیاری از باشنده گان ناحیه های 11، 15، 4، 10 و 17 شهر کابل، ولسوالی‌های شمال کابل (کوهدامن) و برخی ولایت‌ها، بیماران شان را به این شفاخانه می‌آورند.
این شفاخانه دولتی است و به گونۀ رایگان، خدماتش را به پیش می‌برد.
بارها به منظور درمان کردن، به این شفاخانه رفته ایم. کارکنان خدماتی متعهد و متخصص دارد.
پزشکان توانا، پرستاران پرکار و کارکنان خدماتی خوش‌برخورد این شفاخانه، همه جا به نیکی یاد می‌شوند. اینان در یک شبانه روز، به گونۀ میانگی، 8 صد بیمار را در بخش‌های گوناگون درمان می‌کنند و در صورت ضرورت، برخی را بستری نموده و به اندازۀ توان، زیر درمان قرار می‌دهند.
تا آن‌جا که من می‌دانم، مردم، خیلی احساس خوشی در برابر این شفاخانه نشان می‌دهند. بخش «نسایی ولادی» این شفاخانه، همه روزه در 24 ساعت، به 40 زایش، رسیده گی نموده و خدمات وافری را به نوزادان و مادران شان، انجام می‌دهد.
خوش‌حالم از این‌که در این راستا، قلم می‌زنم: برای این‌که مردم از کارکردهای دولت و وجدان‌های مسؤولیت پذیر این کشور، نباید بی خبر باشند. افغانستان، کشور پس از جنگ و حتا در حال جنگ است. به سبب وسعت ویرانی‌ها، فعالیت‌ها و خوبی‌ها نادیده گرفته می‌شود و از این‌جا بود که به عنوان انسان مسؤول، نتوانستم در برابر این همه خوب‌کاری‌های این شفاخانه که بخش کوچک از کارکردهای دولت است، بی اعتنا باشم.
متأسفانه، پخش و نقل «تبلیغات» آگاهانه و ناآگاهانه، فضای ناباوری را در میان ملت، ایجاد کرده است؛ انگار هیچ انسانی باوجدان بیدار در میان دولت‌داران، وجود ندارد. این‌طور نیست!!! باور دارم که در این کشور، انسانانی هستند که به وطن و مردم خود عشق و علاقه دارند؛ کافی‌ست رهبری وطن دوست و مردم دوست داشته باشند.
در پایان، از رهبری کشور به گونۀ عام و به ویژه رهبری وزارت صحت عامه، خواهش می‌نمایم تا در روند کاری‌شان، خوب و بد را تفکیک نموده و اینان را، تشویق و تنبیه نمایند.
عبدالمنان صلاح ریس شورای گذر اول ناحیه پانزدهم خیرخانه
