زندانیان گوانتانامو موش آزمایشگاهی برای آزمایش انواع شکنجه ها
عمار البلوچی، معروف به علی عبدالعزیز علی، یک شهروند پاکستانی ۴۴ ساله است که در کویت به دنیا آمده و در حال حاضر در بازداشت آمریکا در بازداشتگاه گوانتانامو در کوبا به سر می‌برد.
البلوچی یکی از پنج زندانی است که با اتهامات مالی مرتبط با اتهامات مربوط به توطئه در حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ روبرو هستند.
به گزارش «اسپوتنیک»، اسنادی که به تازگی از طبقه بندی خارج شده اند فاش کرده اند که عمار البلوچی، زندانی گوانتانامو پس از اینکه از او به عنوان نمونه زنده برای بازجویان کارآموز در یک سایت مخفی سازمان «سیا» در افغانستان استفاده می‌شد، دچار آسیب مغزی شده است.
گزارش سال ۲۰۰۸، که در میان تلاش وکلای وی برای انجام معاینه پزشکی مستقل از طبقه بندی خارج شد، به تفصیل توضیح داد که این زندانی، که اکنون ۴۴ ساله است، تحت انواع شکنجه، موسوم به «تکنیک بازجویی پیشرفته» مورد تایید سیا قرار گرفته است.
به اصطلاح تکنیک‌های بازجویی پیشرفته سیا، که بسیاری از آن‌ها اکنون به عنوان شکنجه تلقی می‌شوند، توسط پنتاگون تایید شده و توسط به اصطلاح دو روانشناس به نام جیمز میچل و جان جسن، توسعه داده شده است.
این دو نفر حدود ۸۱ میلیون دلار به خاطر تلاش هایشان برای ابداع و توسعه این تاکتیک‌ها دستمزد دریافت کردند.
این شکنجه‌ها شامل حلق آویز کردن با دستبند و واتربرد (غرق کردن مصنوعی) بود.
در حالی که البلوچی و دیگران در انتظار برگزاری جلسات استماع پیش از محاکمه هستند، سؤالاتی در مورد قابل قبول بودن قانونی شهادت‌های بدست آمده توسط آمریکا پس از اعمال شکنجه مطرح شده است.
این گزارش اذعان می‌کند که سازمان سیا می‌دانسته که انتقال البلوچی در سال ۲۰۰۳ به گوانتانامو به‌طور فراقانونی انجام شده است، زیرا او در حوزه قضایی پاکستان بوده و در آن زمان یک تهدید تروریستی به حساب نمی‌آمده است.
