اختر یوسفی

دولت هزارپایۀ «وحدت ملی» مدل اختاپوط دولتی محصول تولیدات غرب و«جهادیهای» دورۀ «مقاومت» اند که باعافیت کامل رهزنان ان درقدرت مورثی پنجا در پنجا عنقریب چارساله میشود. صفت برجسته این مدل تیاتر اختاپوت رویارویی«رهبران» = رهزنان آنست. پالیسی سازان و معماران اصلی این اختاپوط خوب میدانستند که باید درداخل محوطه ارگ جمهوری محل تصمیمگیری برای افغانستان قصرسپیداری راهم اعمارکردند. معما این اختاپوط هزارپا درانست که مهره های گردانندۀ آن از قبل تعیین میگردند وحرکت آن مانند قطارهای مورچه ها مهره ها شیطانی یکی درپی دیگری درحرکت اند. درکارعملکرد اختاپوط نباید نفرسوم وجود داشته باشد، اگرروی تصادف کسی هم داخل قطاراختاپوط شوند دفعتأ زنگ خطربصدا درمیایند ومعماران اختاپوط موانع را به زودترین فرصت ازسرراه خود دورمیکنند. مافیای دولتی درایطالیا بیش ازیک قرن بشیوۀ با چنین شیوه دولت کنونی افغانستان عمل کردند. عملکرد محاسباتی پولی مافیای دولتی مانندعلامت منفی ضرب الجبری است که درنهایت محصول حسابی باید صفرباشد. آرکسترای مافیایی کنونی افغانستان مانند دو روی یک سکه عمل میکنند. قال وقیل گلبدین حکمتارنماینده ادعش وعطا نور؟ ،اشرف غنی وعبداله؟ وسایرجنایاتکاران جنگی ساز یک ملودی اندعمل وچنین فضا بهترین فرصت برای داعش و طالب اند تا بتوانند بمردم کشی مردم بیگناه بدون موانع ادامه دهند.غارتگران به آسانی چوروچپاول میکنند، پولیس و دزد مشترکأ بدون خونریزی دزدیهای خود را انجام میدهند. دولت کنونی درافغانستان هم کاملأ ازصفات برجستۀ فوق برخوردارند. صحنه سازی تیاتر چنین است که اگررییس جمهوراشرف غنی ولو بکار پیش افتاده هم اقدام کند، عبداله عبداله باید آنرا رد کنند وعکس آن نیز اگرعبداله عبداله بخواهد کاری را اقدام کند اشرف غنی باید آنررد کنند. فقط مثال کوچک تذکرۀ موضوع تذکره الکترونیک را ببیند، بیش سه سال است ملت مظلوم و بیگناه کشور را با دلایل پوچ مصروف نگهداشته اند.