روز جهانی زن در حالی فرا میرسد که تبریکات کلیشه ایی سالانه … همیشه در دسترس و آماده است ، نمیدانم تناقض ذهنم را قبلا گفته بودم یا نه ؟ ولی به نظر من چنین روزی مبارک نیست .

روزهای جهانی معمولا به سوژه هایی اختصاص دارد که توان دفاع ندارند ، مثل روز جهانی کودک ، روز جهانی محیط زیست.. و من همیشه در فکرم که آیا زنها توان دفاع از خود ندارند و واقعا ضعیف هستند و یا چی ؟ منظورم دفاع در اشکال فردی نیست که مثلا کارته باز بی باکی بزند 10 مرد را نفله کند…منظورم ابعاد سیاسی و اجتماعی است .

این روزهای جهانی البته در کشورهای صنعتی پررنگتر است ، در کشورهای موسوم به جهان سوم که داستان خیلی تراژیکتر است .

مردها چه میکنند ؟ پا به پای زنها روز زن را گرامی میدارند و همزمان سبیلهای مردانه را تاب یدهند . دسته های گل ، شعارهای همیشگی و از فردایش همان فرهنگ و رفتارهای روز قبل از هشت مارس ادامه پیدا میکند تا سال بعد . مشاغل زنانه مردانه ، حقوقهای زنانه مردانه ، حتی ادبیات دستوری زنانه مردانه و کلا یک پکیج کاملا استثنایی زنانه و مردانه … در دنیایی که حاکمانش با حداکثر زورشان تلاش میکنند تا فرهنگ مرد سالار موجود حفظ شود و چه غم انگیز است که این نمایشات مسخره به نام حقوق زن ثبت میشود ! البته که وزن تلاشهای منفی درهر جغرافیایی یکسان نیست ، با شکلها و ادبیات مختلف . درایران و حکومت اسلام و عربستان تفاوتی فاحش هست با کاخ سفید و پاریس … اما همه تلاشها از یک جنس و خمیرمایه است .

تمامییت بشر با هر جنسیت و در هر جغرافیایی مثل یک تیرکمان رها شده از چله میماند که نوک پیکانش کشورهای موسوم به صنعتی است و عقبه آن شبیه به کشورهای موسوم به جهان سوم است . یک پیکان رها شده از چله برای رسیدن به هدف باید تمام قسمتهایش هماهنگ باشد و تا امروز این هماهنگی وزنی منفی داشته است یعنی متاسفانه حاکمییتهای موجود در هماهنگی کامل این فاجعه عقب نگاه داشتن نیمه دیگر خودش را جشن هم میگیرند ! غافل از اینکه هر پیشرفت یا پسرفتی مربوط به یک تمامییت است به نام انسان ! زنها چه نتوانند و چه تمایلی نداشته باشند باز هم از ماست که بر ماست ! اما نقش و سهم مثبت یا منفی حاکمییت سیاسی همیشه در الویت است .

سالها پیش مطلبی علمی خواندم که نشان و توضیح میداد معدودی از جانوران بدون نیاز به جنس مخالف توان تولید مثل و استمرار خودشان را دارند . در عالم فرض تصور کنید که بشر هم در تحولات بیولوژیک پیش رو ، به چنین توانی برسد. آنوقت صحنه روز جهانی زن خیلی خنده دار میشود. شما با دست راست خودتان گل میخرید وبه دست چپتان هدیه میدهید، دست راست شما به نفع دست چپ خودتان شعارهم میدهد … خیلی فانتزی و خنده دار است ولی عملا این اتفاق سالهاست تکرار میشود ، در روز جهانی زن .

تجربه میگوید ، اگر هر زمانی برای هر سوژه ایی یک روز جهانی معرفی کردند ( مهنای مواردی که توان دفاع ندارند )  بدانید و آگاه باشید مشغول لاپوشانی یا توجیه یک گندی تاریخی هستیم ما آدمها ! میدانم فهمش مشکل نیست اما قبولش سخت است . از ما گفتن …

07.03.2019
اسماعیل هوشیار