مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۳)

مبارزه علیه لاسالیسم و انواع اپورتونیسم آلمانی نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مبارزه علیه لاسالیسم…

چه بازی دردناک با سرنوشت انسان 

نویسنده: مهرالدین مشید  قدرت ابزاری برای رهایی انسان، نه ابزاری برای…

آیا هوش مصنوعی مسلمان است؟

عثمان نجیب من یادداشتی از یک پیش‌بینی هراس انداز در مورد…

خالق  “ قرارداد اجتماعی ” را گرامی میداریم 

میرعبدالواحد سادات  1 تتبع و نگارش از :  میر عبدالواحد سادات  دوم جولای مصادف به دوصدو چهل و هفتمین سال وفات یکی از تاثیر گزار ترین نمایندگان  عصرروشنگری اروپا و برجسته ترین نقاد آن عصر ژان ژاک روسو  است .  اندیشمندی که…

نه یک پیروزی دیپلوماتیک؛ بلکه یک اشتباه استراتژیک در هندسه‌…

نویسنده: مهرالدین مشید                              به رسمیت شناسی طالبان از سوی روسیه و…

اخراج بی رویه ی مهاجران افغان از ایران

  نوشته ی :اسماعیل فروغی       این روزها خبراخراج دسته جمعی و گسترده…

شناخت روسیه از طالبان

با خانه نشینی و بیکاری که چشم و گوش با…

داد خواهی بخاطر حق و حقوق افغانان مظلوم و داعیه…

بنام خداوند حق و عدالت مهاجرت افغانان که درطی نیم قرن…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۳)

مبارزه علیه لاسالیسم و انواع اپورتونیسم آلمانی نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مبارزه علیه لاسالیسم…

سیاست فاشیستی اخراج افغانها باید فورا متوقف شود!

هیچ انسانی غیر قانونی نیست! جمهوری اسلامی در پی شکست مفتضحانه…

اخراج ۴۳ هزار مهاجر افغان از ایران در یک روز!!

اخراج ۴۳ هزار مهاجر افغان از ایران در یک روز،…

حکومت آخوندی ایران جنایت کربلای قرن را رقم زد، یزیدان…

محمدعثمان نجیب ایران در گرمای سوزان، زمین را زیر پای هم‌وطنان…

حیات بشری را آتش فشان خاموشی به شدت تهدید میکند

نویسنده:مهرالدین مشید جهان در معرض توفانی فراتر از جنگ سوم  این پرسش…

دومین بار طی طریق در تعامل گذری انسان با هوش…

*محمدعثمان نجیب، بنیاد‌گذار مکتب دینی فلسفی من بیش‌از این نه…

درک لنینی از دموکراسی: نگاهی از سده 21

ترجمه. رحیم کاکایی یرومنکو ولادیمیر ایوانوویچ دکترعلوم فلسفه، مشاور رئیس مجلس قانونگذاری…

افغانستان در سایۀ رقابت‌های ژئوپولیتیکی جهانی ناشی از جنگ اسرائیل…

مقدمه تنش‌های دراز ‌مدت میان ایالات متحده آمریکا، اسرائیل و جمهوری…

فیلسوف آس و پاس،- مدافع مالکیت خصوصی!

max stirner (1806-1856) آرام بختیاری ماکس اشتیرنر، آغاز آنارشیسم فردگرایانه. ماکس اشتیرنر(1856-1806.م) آلمانی،…

افغانستان- آموزشگاهی خونین برای ایران و همسایگان 

سلیمان کبیر نوری در این مقاله می‌خوانید: چکیده نئولیبرالیسم و استعمار؛ تجربه‌ای عینی افغانستان؛…

جنگ های جیوپولیتیک جدید و افغانستان تحت حاکمیت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید از بازگشت تروریسم تا تقابل قدرت های بزرگ در…

سید جمال الدین افغان

 فیلسوف ،دانشمند بنیانگذار نهضت فکری وجنبش آزادی  خواهی افغانستان ،اساسگذار  اتحاد اسلامی ومبارز…

«
»

د شهيد اونۍ او هير شوي شهيدان

د وږي مياشتې ۱۸ مه نېټه چې د شهيد اونۍ او پخواني جهادي قوماندان احمدشاه مسعود د ترور له ورځې سره برابره ده، تېره ورځ په کابل کې په داسې حال کې ولمانځل شوه چې په ټول ښار کې د ویرې فضا خوره وه. په کابل ښار کې تر ډېره د موټرو هغه کاروانونه تر سترګو کېدل چې د احمد شاه مسعود عکسونه یې لېږدول، په ځینو کې یې وسله وال کسان ناست وو او هوايي ډزې یې کولې چې تر ډېره يې د ښار نظم ګډوډ کړی وو. د دغو کسانو په مینځ کې چې په خلکو کې يې د ويرې فضا خپره کړې وه؛ حتي واړه ماشومان هم لیدل کېدل چې وسلې يې ګرځولې او د پولیسو په مخ کې یې ډزې کولې.

احمد شاه مسعود په ۲۰۰۱ کال کې د سپټمبر يوولسمې تر پېښې دوه ورځې وړاندې په همدې ورځ په یوه ځانمرګي برید کې ووژل شو. وروسته پر افغانستان د امریکا په برید کې د طالبانو واکمني وپرځېده او په دغه هېواد کې نوی حکومت رامنځته شو چې د مسعود ملګرو هم په کې پراخه ونډه درلوده. له همغه راهیسې د هغه د تلین ورځ په رسمي ډول لمانځل کېږي. د وږې اتلسمه د افغانستان په جنتري کې د شهيد د اونۍ په نوم نومول شوې او په دې ورځ د شهيدانو ياد ته د درنښت په هدف، د خلکو له لورې د مقاومت پر څلي د ګلو ګېډۍ کېښودل کيږي. خو په افغانستان کې دا ورځ په داسې حال کې لمانځل کيږي چې د ګڼ شمېر شهيدانو کورنۍ او ورثه وايي حکومت ورته چندان پاملرنه نه ده کړي او په ډیر ستونزمن شکل د ژوند ورځې شپې سباکوي.

په افغانستان کې د وږي اتلسمه که څه هم د شهيد د اونۍ په نوم لمانځل کيږي خو په حقيقت کې د دې ورځې لمانځلو سياسي رنګ خپل کړی دی او يواځې په کې هغه وژل شوي کسان ياديږي چې د خپل واک پر مهال يې هم قدرت او زور درلود او وروسته له مرګه يې هم ورثه په بېلابېلو بڼو د واک او امتياز غوښتنه کوي. په دې ورځ د دې پر ځای چې د شهيد مقام ته درناوی وشي، د هيواد ټول شهيدانو روحونو ته دعاوې وشي، ختمونه وشي، د شهيدانو د کورنيو احوال واخيستل شي، د شهيدانو د یتيمانو د حال پوښتنه وشي؛ په دې ورځ تر ډيره د جهادي ټيکه دارانو لخوا د ځان غوښتنې غږونه پورته کيږي او خپل د دوی په اصطلاح شوی جهاد په خلکو او حکومت پلورل کيږي.

پر خلکو د جهاد پلورنې ښه مثال يې د استاد سياف وروستۍ وينا ده چې ويلي دي څوک چې مجاهد او غیرمجاهد سره برابر وګڼي کافر دی. د استاد سياف په باور د مسلمانۍ معيار يواځې جهاد کول او مجاهد کېدل دي. د نوموړي په باور که چا مجاهد او غير مجاهد سره برابر وګڼل نو د اسلام له دايرې ووت. په داسې حال کې چې په هيڅ قرآني او يا نبوي ص احاديثو کې يادونه نه ده شوې چې د مجاهد او غير مجاهد انسان په برابر شمېرلو سره دي يو څوک د اسلام له دايرې بهر شي.

داسې نه ده چې په افغانستان کې يواځې څو محدودو څېرو جهاد کړی دی او واک او امتياز يې بايد همدوی واخلي؛ دلته ټول ملت قرباني ورکړې او هر فرد فرد حتی ونو، کاڼو او بوټو هم خپله قرباني ورکړې ده. خو له بده مرغه دلته يواځې هغوی شهيدان ګڼل کيږي چې په تير کې هم په واک پاتې شوي وي او اوس يې هم د کورنۍ غړي په واک کې پاتې وي. دلته د غريب او بې واکه افغان وينه د زورواکي او قدرتمند له وينې سره توپير لري. دلته د څوکۍ د څښتن او بې څوکۍ مجاهد د جهاد تر منځ توپير کیږي. دلته د هغه مجاهد قرباني هيره شوې چې د خاورې، ناموس او اسلام څخه د دفاع په خاطر يې خپل ژوند قرباني کړی دی. دلته د بې زوره شهيد د کورنۍ یتيمان اوس هم بې سرپرسته او له کړاوه ډک ژوند تيروي.

اوس هم د هيواد په هر کونځ کې د اصلي شهيدانو کورنۍ بې سرپرسته دي او ميرمنې يې په سوالګرۍ د ژوند شپې سبا کوي. که د روس او انګليس د وحشت د مهال شهيدان پر ځای پريږدو او يواځې په تيرو شپاړسو کلونو کې د افغان امنيتي ځواکونو د شهيدانو کورنۍ حساب کړو نو شمېر يې له لکونو اوړي چې نه يې حکومت غږ اوري او نه يې جهادي ټيکه داران په سترګو ويني. د امنيتي ځواکونو په زرګونو کورنۍ شته چې د خلکو او خاورې د ساتنې په لار کې يې د کورنۍ غړي له لاسه ورکړي او اوس يواځې د سوال په ډوډۍ د ژوند شپې سبا کوي خو څوک يې پوښتنه نه کوي.

مونږ دا نه وايو چې د شهيد اونۍ دې نه لمانځل کيږي يا دې د جهاد ټيکه داران خپل امتيازونه نه غواړي؛ ودې غواړي او ورځ دې هم ولمانځل شي، د خاورې اصلي شهيدان دې هم نه هيريږي. د اصلي شهيدانو د يتيمانو اوښکې دې پاکې شي، د اصلي شهيدانو د کورنۍ غم دې وخوړل شي او د اصلي شهيدانو د کورنیو د حال پوښتنه دې وشي. د زورواکي او بې زوره افغان وينه يو شان ده، دلته د هيواد فرد فرد حتی کاڼو او بوټو هم قرباني ورکړې ده، حکومت دې يواځې د زور لرونکو اشخاصو په خدمت کې نه اوسي، لږ دې بې واکه او د هغو شهيدانو کورنيو ته هم سر ورښکاره کړي چې د امنيتي ځواکونو په ليکو کې يې د کورنۍ سرپرستان له لاسه ورکړي او اوس د سوال په ډوډۍ د ژوند شپې سبا کوي.

لیکنه : خوشحال آصفي