افغانستان در سایۀ رقابت‌های ژئوپولیتیکی جهانی ناشی از جنگ اسرائیل…

مقدمه تنش‌های دراز ‌مدت میان ایالات متحده آمریکا، اسرائیل و جمهوری…

فیلسوف آس و پاس،- مدافع مالکیت خصوصی!

max stirner (1806-1856) آرام بختیاری ماکس اشتیرنر، آغاز آنارشیسم فردگرایانه. ماکس اشتیرنر(1856-1806.م) آلمانی،…

افغانستان- آموزشگاهی خونین برای ایران و همسایگان 

سلیمان کبیر نوری در این مقاله می‌خوانید: چکیده نئولیبرالیسم و استعمار؛ تجربه‌ای عینی افغانستان؛…

جنگ های جیوپولیتیک جدید و افغانستان تحت حاکمیت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید از بازگشت تروریسم تا تقابل قدرت های بزرگ در…

سید جمال الدین افغان

 فیلسوف ،دانشمند بنیانگذار نهضت فکری وجنبش آزادی  خواهی افغانستان ،اساسگذار  اتحاد اسلامی ومبارز…

  به آرمان وطن

بیا برویم کشور تا بان را بسا زیم  خا نه ی…

نوستالوژی و جاذبه های فکری و اعتقادی 

نویسنده: مهرالدین مشید نوستالوژی و گذشته گرایی های فکری و اعتقادی زمانیکه…

تاریخ‌گرایی و ارزش هنری رمان‌های میخائیل شولوخوف

ترجمه. رحیم کاکایی به مناسبت 120 سالگی میخائیل شولوخوف ای. کووالسکی (درباره مسئله…

نامه‌ی سرگشاده از سوی یک مهاجر، به صدراعظم آلمان!

آمریکا به سیم آخر زد. حمله‌ی آمریکا بر ایران، دردسر…

تنش میان ایران و اسراییل و پس لرزه های بحران…

نویسنده: مهرالدین مشید وارد شدن امریکا در جنگ و به صدا…

عزّ و شرف وطن 

در خانـه قـوی باش که چوراچور است  دزدان به کمین فانوس…

فطرتی انسانی

امرالدین نیکپی در اوایل دانشگاه ، داستان‌های مذهبی بسیاری دربارهٔ طرد…

جهان صلح وصفا!

امین الله مفکر امینی                   2025-19-06 جهانـی صلح وصفـــای بشربماتم کشیـــــده جـاهــــلانیکی برسیاستهای…

سرنوشت انسان امروز در چنگال مومیایی فروشان دیروز

نویسنده: مهرالدین مشید زنده گی مدرن در آینۀ زوال تاریخی در جهان…

سیمون دوبوار،- رفاقت و عشق اگزستنسیالیستی

Beauvoir, Simone de (1908- 1986). آرام بختیاری سیمونه و سارتر،- ازدواج سفید…

کتاب زبدۀ تاریخ

رسول پویان فسانه خوان وفسون سرگذشت موسارا مگـر خـرد بکــنــد حـل ایـن…

چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟ پروفیسور دکتر شمس سینا بخش…

حقیقت فرا ذهنی: بنیاد برترین واقعیت

ذهنیت به مفهوم تفکر٬ و تعقل از جوهر حقیقت٬ بنیاد…

ژرفنای فاجعه در افغانستان و سناریو های فراراه ی طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید ستم طالبان و ایستادگی ملت؛ اراده مردم افغانستان…

پایداری

ثبا ت و پا یداری را نمانده  قدر و مقدارش چنان…

«
»

دلته پوهنتون هلته هيرا منډوي؛ چا ته شهيد چا ته هلاک ووايو؟

تيرې دوشنبې ورځ په کابل کې خونړی موټر بم بريد وشو چې په پايله کې يې ۳۵ تنه افغانان شهيدان شول. د بريد ټول قربانيان ملکي وګړي دي. پيښه په داسې مهال رامنځته شوه چې د بريد په سيمه کې بیروبار زیات و، ماشومان او ځوانان ښوونځیو او پوهنتونونوته روان ول. د قربانيانو له جملې ۱۷ تنه يې د لوړو زده کړو درلودونکي کدرونه دي. په دوی کې دوو تنو ماسټري ترلاسه کړې، ۱۳ یې لیسانس او دوه نو ریې بکلوریا لرونکي و چي ددې برید ښکار شو او د کلونو خواري او زحمتونه او زده کړې يې لو لپه شول. وسله والو طالبانو د بريد مسوولیت په غاړه اخیستی او ادعا یې کړې چې د ملي امنیت د ریاست ۳۷ غړي یې وژلي دي.

په ورته مهال بيا د پاکستان په لاهور ښار کې هم د موټرسايکل په ذريعه خونړۍ چاودنه شوې وه چې د پوليسو په ګډون په ۲۶ تنه ووژل شول. يعنې ويلای شو چې تيره دوشنبې ورځ د افغانستان او پاکستان دواړو لپاره توره او خونړۍ وه. دلته هم د بريد قربانيان ملکيان و او هلته هم په برید کې د پوليسو تر څنګ عام خلک ووژل شول. خو د پاکستان رسنيو د هغوی د ملا امامانو او مذهبي مشرانو په شان د طالبانو تر څنګ دا ځل د طالبانو تر څنګ مسلمانان هم په دوه برخو وويشل.

پاکستاني رسنيو د کابل د تيرې ورځې په بريد کې شهيد شويو افغانانو ته (هلاک) خو په لاهور کې ترسره شوي بريد قربانيانو ته د شهيد کلمې کارولي دي. د پاکستان جنګ ورځپاڼې افغان تلفات هلاک خو پاکستاني تلفات شهيدان بللي دي. دغې مسالې يو ځل بيا ثابته کړه چې پاکستانيان په ځانګړي توګه د پاکستان ملا امامان او رسنۍ اسلام هم په دوه برخو ويشي. د پاکستان چارواکي لکه څنګه چې طالب ترهګر په دوه ډلو ويشي او هغوی چې په پاکستان بريدونه کوي (بد طالبان) خو هغوی چې په افغانستان کې بريدونه کوي (ښه طالبان) يادوي؛ همداسې يې مذهبي مشران او رسنۍ بيا د افغانستان مسلمانان او د پاکستان مسلمانان جلا بولي او د افغانانو تلفاتو ته هلاک خو خپلو هغو ته بيا شهيدان وايې.

راځئ دلته دا بحث روښانه کړو چې شهيد څوک دی او آيا پاکستانيان که وژل کيږي شهيدان خو افغانان که وژل کيږي؛ هلاک دي؟

د اسلام ستر عالمان وايې څوک چې د اسلام د ترویج او پراختیا، اسلامي احکامو او ارشاداتو د تفسیر او تبلیغ په لاره کې جدو جهد کوي، او پدې چار کې ووژل شي، شهید دی. خو هغه څوک چې د خپلو ناروا اهدافو د پوره کولو دپاره، د اسلام نه د یوې وسیلې په توګه کار اخلي شهيد نه بلکې ګناهګار او آن د مشرک اطلاق پرې کيدلی شي. ځکه په اسلامي فقه کې راځي چې شرک په دوه ډوله دی. شرک اکبر او شرک اصغر. اکبر شرک هغه دی چې په ذات او صفاتو کې يو څوک، شی يا شخص له الله ج سره شريک وبلي. اکبر شرک په ترسره کولو سره يو انسان له اسلامه خارجيږي او کافر بلل کيږي. خو اصغر شرک بيا هغه دی چې د لوی شرک لپاره وسيله ګرځي. لکه ريا کول، له خدای ج پرته په بل شي يا شخص قسم خوړل او داسې نور.

دلته مو هدف د اصغر شرک څخه دی چې د ملا فضلو او مولانا سميع الحق په شان د آی ايس آی کرايې ملايان يې ترسره کوي او له اسلام څخه ناوړه ګټه پورته کوي. له اسلام څخه د پاکستان د ناوړه استفادې بيلګې د مفتي عبدالقوي په شان په ډيری پاکستاني مفتيانو او مذهبي عالمانو کې شتون لري. مولانا عبدالقوي چې پاکستاني ولس يې پر فتوا روژه او اختر جوړولو، د قنديل بلوچ لپاره په حقه روژه کې د خدای له ستر فرضي حکم (روژې) انکار کوي او د قنديل بلوچ لپاره په سګريټ روژه ماتوي. همدارنګه د مولانا فضلو او مولانا سميع الحق په شان ستر مذهبي مشران يې بيا يو ترهګره ډله (وسله وال طالبان) چې د بې ګناه خلکو وينې تويوي؛ خپل اولادونه بولي او همدارنګه بيا يې په دوه برخو (ښو او بدو) ويشي نو آيا رښتيا هم په پاکستان کې وژل شوي کسان شهيدان او افغانستان کې هلاک دي؟

همدارنګه د تيرې دوشنبې ورځې په بريد کې چې په کابل کې وشو، ډيری يې هغه افغانان ول چې لوړې زده کړې يې کړې وې، د اسلام له احکامو خبر ول، د ژوند تر وروستيو شيبو هم په زده کړو بوخت ول. خو هغوی چې د لاهور په بريد کې ووژل شول ډيری يې هغه پوليسان دي چې مشران يې اسلام د وسيلې په توګه کاروي.

نو تاسې قضاوت وکړئ هغه څوک شهيد دی چې اسلام يې د خپلو ګټو لپاره وسيله ګرځولې او که هغه څوک شهيد دی چې د اسلام او زده کړو په لاره کې خپل ژوند له لاسه ورکړي؟ هغه څوک شهيد دی چې په ملک کې يې په فحاشۍ د دولت له لوري ټيکس اخيستل کيږي او رڼا د ورځې په کې فحايشه خانې خلاصې وي او که هغه څوک شهيد دی چې په ملک کې يې حتی د قران سوځونې په دروغين تش تور باندې يو څوک وژل کيږي؟ هغه څوک شهيد دی چې په ملک کې يې هلک له هلک او نجلۍ له نجلۍ سره واده کوي او که هغه څوک چې په ملک کې يې د پېغلو په لمونو لمونځونه کيږي؟

لیکنه : خوشحال آصفي