خانه های مردم افغانستان دور از دسترس مردم
زمانی ” خانه ملت ” که منظور پارلمان افغانستان است زبانزد وکلای پارلمان بود که می‌شود بنابر رای مردم به آنها آنرا با این نام قسمآ توجیه کرد اما سوال درین بود که در آن ” خانه ملت ” جدا از عده ای از شخصیت‌های قابل احترام که بدون سفارش و حمایت خارجی ها ، بدون صرف ملیونها دالر و بدون دادن وعده های خارج از حدود صلاحیت کاری به مردم ” فریب مردم ” در آنجا جمع شده بودند ، قاچاقچیان، آدم ربایان ، غاصبان ، قاتلان ، تیکه داران گمرک هان سرحدات و قوماندانان زورمند محلی که بنام جزایر قدرت یاد می‌شدند نقش گردانندگی پارلمان را بدست داشتند ، از وزرا غرض رای اعتماد پول می‌گرفتند، در گرفتن قرارداد های بزرگ با تیکه دا آن سازش می‌کردند و بر ارگانهای دولتی اعمال نفوذ مینمودند، خلاصه هیچ عمل شان به نفع مردم نبود و در فکر مردم هم نبودند ، رخصتی های نوبتی پارلمانی را در خارج سپری می‌کردند و کسانی بودند که رخصتی ها را نزد خانواده هایشان به اروپا و آمریکا می‌رفتند ولی خودرا نماینده ملت و پارلمان را ” خانه ملت ” می‌گفتند. آنجا خانه ملت نبود و رابطه ای با ملت نداشت .
پس از پنجمین دور اجلاس ویانا آغای احمد مسعود در مصاحبه با افغانستان انترنیشنل گفت ” روند ویانا همانطوریکه خانه همه مردم افغانستان است می‌تواند خانه آنها( طالبان ) نیز باشد ” . او بر انتخابی بودن هم اتکا می‌کرد.
اما !
۱– اگر روند ویانا به اصطلاح احمد مسعود خانه همه مردم افغانستان است اینها از مردم افغانستان در آن خانه مسکن گزین اند که نمی‌شود آنرا ملت گفت :
— عده ای از وابستگان رژیم قبلی ؟
— برخی از سردمداران جهادی ؟
— همانهایکه پارلمان را خانه ملت می‌گفتند و از ملت نبودند ؟
— متهمین به فسادهای گسترده ؟
۲. آنها اعتبارنامه های انتخابی شانرا از نام مردم افغانستان از کجا و بعد از اجرای کدام انتخابات بدست آورده بودند ، نمایندگی مردم در خانه مردم بدون نقش و آگاهی مردم یا عوامفریبی است یا بازی با کلمات و یا نادانی ناشی از فقر فهم سیاسی .
۳– از نظر انهایکه دور از کشور در سرزمین‌های دیگران با چند تن انگشت شمار خودرا نماینده مردم و روند شانرا خانه مردم می‌گویند مردم افغانستان کی است ؟ اگر بگویند که بنابر غیر مساعد بودن شرایط برای فعالیت شان از افغانستان بیرون رفته اند طبق آمار نشر شده در مطبوعات حدود ده ملیون افغان در خارج از کشور بسر می‌برد چه تعداد آنها به این نماینده های نام نهاد مردم اعتبار و اعتماد دارند و از کدام مسیر توانسته اند حد اقل آرای آنها را با خود داشته باشند . مگر نمی شنوند که عده زیادی از صاحب نظران و دانشمندان و سیاستگران چه گفتنی های در مورد آنها ارائه کردند و آنرا یک روند خود ساخته و گروهی محدود نامیدند .
در گذشته در ادبیات سیاسی،می‌گفتند مردم ، خلق یا توده اکثریت قریب به تمام زحمتکشان یک کشور است ، آیا این روند سرو کاری با این اکثریت قریب در داخل کشور دارد ؟
۴ — اگر منظور جریانات سیاسی سیاسی که در کشور های خارج زیر نام اشخاص یا جمعی از افراد تشکیل شده آند باشد آیا همه آنها در روند ویانا حضور بهم رسانیده بودند یا کم از کم از آن ابراز حمایت کرده بودند ؟
۵ — جایگاه حقوقی و سیاسی این روند پراگنده را چگونه می‌توان تعریف و معین کرد ؟ و چندین پرسش دیگر ؟
۶– سوالی هم در مورد آغای احمد مسعود مطرح میگرددکه چند روز قبل در مصاحبه باتلویزیون امو گفت او تذکره الکترونیکی افغانستان را نگرفته است زیرا آن ا خلاف منافع ملی و منافع مردم می‌داند آیا این اغایکه حاضر بداشتن تذکره تابعیت کشورش نباشد روندش خانه کدام مردم می‌گوید؟
اینطرف آغای ذبیح الله مجاهد به آنها می‌گوید به کشور تان بیائید و انطرف آغای احمد مسعود می‌گوید روند ویانامی‌تواند خانه طالبان هم باشد . نقش مردم در ین میانه در کجاست ؟
در واقع نگری سیاسی نه بائیست تابع ذوق سیاسی شخصی یا ذهنیت منحصر بخود بود بلکه حقایق را انطوریکه است بیان کرد و بیان حقایق یا کمبودی ها را نمی‌شود جانبداری یا نفرت تعبیر کرد .
ر‌وندیکه احمد مسعود ازآن نام می‌برد یک مترمربع جایی در افغانستان ندارد اما جانب طالب را به پیوستن به خود دعوت می‌کند، از چنین نگرش یا بلند پروازی چه می‌تواند حاصل گردد ؟
تجربه نشان داده است که روند های بیرونی بنابر نفوذ بیرونی هاصبغه ملی نمیداشته باشد صرف زیر نام مردم و ملت منافع آنها مستور میگردد . روند بن شاهد عینی جر یانات بیست سال اخیر است .
یکصد نفر یکه بنام سیاسیون در روند پنجم ویاناشرکت کردند و به گفته خودشان صد اتاق بود وباش در پر مصرفتر ین هوتل ویانا با تمام امکانات و مصارف خوراک و ترانسپورت و تکتهای طیاره ، مداوا و دیگر سهولاتها را کدام دوست مردم افغانستان برای شان میداد؟ ازین ثالث بالخیر چه چیزی به این ملت رسیده است و خواهد رسید ، این جریانات را زیر نام موسسات خیریه پنهان نکنید این مصارف گزاف را جاهای می‌دهد که از شما توقع خدمت بعدی را دارد پس آن روند شما نه ملی است و نه خانه مردم .
بازی با کلمات ، خود اقناعی سیاسی در پناهدچنین گردهمایی ها با برآمد های مطبوعاتی از طریق شبکه های مزدور نشراتی بدرد مردم نمی‌خورد و مردم به آن باور نمینماید و کار را بجایی نمیرساند .
سال یکبار مصروف شوید با سفرهای پر مصرف رایگان و تسهیلات عالی خوش باشید نه مردم با شماست و نه شما با مردم
