خاموشی

در دیوار همه خاموش
شهر دیار همه خاموش
سرد بیرنگ همه زیبایی هایست
یار دلدار همه خاموش
خواب خمار همه خاموش
مستی و دوستی از شهر ما رفت
موج دریا هم در بهار خاموش
صدای ببل در کنار خاموش
خاموشی ها همه خاموشم کرد
یار غم خوار فراموشم کرد
خاموش سرودم خاموش ماندم
خاموش گریستم خاموش خواندم
خاموشی خاموش ماند
خاموشی خاموش راند
عشقق دل مدهوشی کرد دیوانه وار
سرنوشت خاموشی بود خاموش ماند
اناهیتا ” محبوب اوریاخیل “
