تعویذ برای ایجاد محبت مخالف شرع است !
تتبع ونگارش :
الحاج امین الدین « سعیدی- سعيد افغانی »
مدیر مرکز مطالعات ستراتــیــژیکی افغان
ومسؤل مرکزفرهنگی د حق لاره- جرمنی
در اصول شرعیت اسلامی، همه ای روابط انسانی باید در پرتو و چوکات ضوابط و قواعد اسلامی ایجاد و تحکیم یابد. هر آن رابطه ایکه بین انسانها (مرد و زن ) بر اصول، چوکات وضوابط شرعی ایجاد نګردد و درخلاف آن باشد شرعـاً مردود و هرگز مورد پذيرش یک مسلمان و اسلام نمیباشد.
روشن است که دوستی ومؤدت خارج از اصول اسلامی برای هیچ یک از طرفین الزام آورهم نيست و تعهدى را به نفع يا ضرر آنها به دنبال ندارد.
شرع اسلام برای محبت، مؤدت و دوستی بین مرد وزن و بین زوجین چاره ای دقیق وعملی را سنجیده ومیخواهد که این روابط ودوستی بین (مرد وزن ) باید با «عقد» و «پيمان» مستحكم، براى طرفين لازم الاجرا باشد.
دین مقدس اسلام بدین باور است که ارتباط بین جوانان (مرد و زن)، يك نوع ارتباط انسانى است كه در نوع خود میتواند این روابط به شكل عقد ازدواج تحقق و تضمین گردد.
دین مقدس اسلام میخواهد که با انعقاد این قرارداد(عقد زواج)، هر دو طرف ( زن ومرد ) در برابر يكديگر متعهد شوند، وهردوطرف باید به تحقق مواد مندرج عقد ملزم باشند.
هدف نهایی که شرع اسلامی از انعقاد این عقد در نظر میگیرد، تحقق بخشیدن ، ارتباط شرعی وایجاد محبت، صميميت، مهر و عشق واقعی بین طرفین و تداوم نسل بشری به صورت احسن و با محتوی تر است .
در این عقد نه تنها صحبت ها وتبادله کلمات عاشقانه بین طرفین ( مرد وزن ) بلکه تماس های بدنی هم داخل محدوده شرعی میگردد. اسلام اجازه نمی دهد که با ایجاد روابط غیر شرعی در نهایت امر به تحريم حلال و يا تحليل حرام منتهى گردد. هر زمانیکه این روابط، ضوابط حلال وحرام را متزلزل ویا هم زیر سوال قرار دهد ، شرع اسلامی آنر مردود دانسته و رد مینماید.
شرع اسلامی با تمام صراحت بیان میدارد که ایجاد مؤدت ودوستی بین پسر ودختر با انعقاد عقد شرعی بشکل واقعی آن ایجاد گردیده واین عقد مانع ترك واجبات دين مانند نماز، روزه ، حج غیره وغیره … نیز میگردد.
نقطه قابل دقت که شرع غرای محمدی درعقد این دوستی ومؤدت بین طرفین در نظر میگیرد ، اینست که این روابط دوستی را بین طرفین انحصاری می سازد ، ونه میگزارد که این دوستی شامل حال تعداد کثیری شود، طوریکه این شیوه دوستی امروز در جوامع غربی به یک شیوه و رفتار معمولی مبدل گردیده است.
دین مقدس اسلام با عقد مقدس (زواج ) میخواهد تضمینی واقعی را در بین طرفین بوجود آورده ومیخواهد که ( پسر ویا دختر ) فقط دوست، رفیق و شریک زندگی به یک دیگر باقی بمانند و هریک از طرفین در خدمت اهداف و مقتضيات دوستى با هم پایدار باقی بمانند .
مطابق مواد مندرج این عقد مقدس که بحضور داشت شاهدان و ولی طرفین ، با خواندن خطبه والزمات مادی ، صورت میگیرد، هردو جانب ( پسر ودختر ) نميتواند در يك زمان با دو دختر و یا هم دوپسر تعهد ببندد. در این تعهد هردوجانب مکلف میگردند که استفاده وجودی در چوکات شرعی بدون محدوديت زمانى و مكانى، در اختیار یک دیگر قرار میدهند.
دین مقدس اسلام در ارتباط دوستی بین طرفین( پسر و دختر ) اداب دوستی خاصی را دنبال میکند ومیخواهد که این دوستی صرف بوسیله تعویذ وتومار نه بلکه این دوستی باید ، سوچه ، نظیف ،دوامدار ،هدفمند باشد، بر همین بنیاد است که نصحیت ودستور شرع برای پسر ودختر اینست که قبل از انتخاب دوست، هدف خود را از دوستى باید معين كرد.
شرع اسلامی کوشش میکند که دوستی باید مبتنى بر اهداف صحيح ، معقول و مناسب باشد. اگر این دوستی هدفمند ونامناسب باشد، وصرف برای استفاده جنسی بناء یابد ، بحیث دوستى بيهدف بشمار میرود .که تعویذ وتعویذ نویسان هم نمیتوانند آنرا شرعی ومقبول سازند.
خوانندۀ محترم !
یکی از ساحه های فعالیت ملا های تعویذ نویس که زیادترین شان در زیارت های مشهور ومعروف افغانستان جای گرفته اند، نوشتن تعویذ های ایجاد محبت خارج عـقـدی در بین جوانان وبخصوص بین نامزادن ودر مجموع بین زن وشوهر است.
هستند مراجعین این تعویذ نویسان که خواستار ایجاد محبت ودوستی در خارج عقد های شرعی میباشند ، ولی ناگفته نماند که در برخی از اوقات مراجعین هم در نزد همین تعویذ نویسان مراجعه مینمایند که خواستار ایجاد تفرقه ودشمنی در بین فامیل ها ورقبای دوست دختر ودوست پسرخویش میباشند .
تعویذ نویسان مطابق خواست مراجعین مصروف سحر وتعویذ نویسی سحری شده وګویا به زعم و یا تلاش کاذبانه خویش و در تناسب با مقدار پول تادیه شده، اندازۀ مهر ومحبت، و مقدار شر وعداوت را زیاد و کم می سازند؟!.
این افراد خلاف ارشادت رسول الله صلی علیه وسلم بوده و خلاف شرع غرای محمدی غرض به اصطلاح معالجه خویش به این ساحرین تعویذ نویس مراجعه مینمایند، در حالیکه این مراجعه وطلب کمک از ساحرین خلاف شرع و نصوص شرعی است.
پیامبر بزرګوار اسلام محمد صلی الله علیه وسلم فرمود است :‹‹مَن أتی عرّافاً فسأله عن شیءٍ فصدَّقه؛ لم تُقبَل له صلاة أربعین یوماً››. (مسلم)( اگر شخصی نزد کاهنی برود و از او در مورد چیزی سوال بکند, سپس او را تصدیق بنماید، نماز چنین شخصی تا چهل روز پذیرفته نخواهد شد.)
همچنین در حدیثی از حضرت أبو هریره -رضی الله عنهروایت که :ز رسول الله -صلی الله علیه وسلم- فرموده است : ‹‹ومن أتیکاهناً فصدَّقه بما یقول، فقد کفر بما أُنزل علی محمَّد››. ( أبو داود)
ترجمه: و هر کس نزد کاهنی برود، و او را در گفته‌هایش تصدیق بکند، با این کار، به آنچه بر محمد نازل شده کفر ورزیده است.
عمل به دساتیر اسلامی بعد از رسیدن به شخص امر حتمی بوده و انسان مسلمان درصورت تخلف ازآن قابل مؤاخذه شرعی میباشد. الهی ما را هدایت نیکی کن آمین یا رب العالمین آمین
