نگران از خطر عاجل یک جنگ فاجعه‌بار دیگر در خاورمیانه با تکیه بر منابع اقتصادی قدرت‌های بزرگ جهانی، و با توجه به معلق شدن کنفرانس هلسینکی که می‌توانست فرایندی را برای ممانعت از  چنین جنگی ایجاد کند، کنفرانسی تاریخی توسط شهروندان اسراییلی با شعار «اگر اسراییل نمی‌خواهد به هلسینکی بیاید، هلسینکی به اسراییل خواهد آمد» برگزار شد.

جمعی از نمایندگان کنونی و سابق مجلس اسراییل، و همچنین فعالان صلح و حقوق بشر محلی و بین‌المللی، در روزهای ۵ و ۶ دسامبر در شهر «حیفا» گرد آمدند تا فراخوانی برای ایجاد یک منطقهٔ عاری از سلاح‌های هسته‌ای و دیگر سلاح‌های کشتار جمعی در خاورمیانه، و برای جهانی عاری از سلاح‌های هسته‌ای، صادر کنند.

جیمی کارتر، رئیس جمهور سابق آمریکا، در نامۀ تبریکی که به کنفرانس فرستاد، نوشت: «خاورمیانه‌ای عاری از سلاح‌های کشتار جمعی یک هدف معقول و قابل دسترس است.» وی افزود: «برگزارکنندگان این کنفرانس را به‌خاطر این ابتکار مهم و درخواست از همهٔ کشورهای منطقه برای اتخاذ اقدامات فوری در جهت خلاص شدن این بخش کاملاً مستعد انفجار جهان از شر این سلاح‌های خطرناک می‌ستایم.»

«کنفرانس حیفا» بر حمایت از برگزاری فوری کنفرانس هلسینکی در خصوص ایجاد چنین منطقهٔ عاری از سلاح‌های کشتار جمعی تأکید کرد؛ کنفرانسی که:

• کنفرانس بازنگری معاهدۀ «ان‌پی‌تی» در سازمان ملل متحد در نیویورک در سال ۲۰۱۰ به‌اتفاق آراء خواستار آن شد؛
• توسط بسیاری از نمایندگان عالی‌رتبۀ دولتی حاضر در اجلاس سپتامبر ۲۰۱۳ خلع سلاح هسته‌ای سازمان ملل متحد در نیویورک، درخواست شد؛
• توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد در دسامبر ۲۰۱۳ مجددا مورد تأیید  قرار گرفت؛ و
• توسط جنبش کشورهای غیرمتعهد تأیید شد.

ما به اهمیت دو موافقت‌نامه‌ای که در حال حاضر به‌منظور جلوگیری از جنگ به‌امضاء رسیده است واقفیم: با سوریه برای نابودی سلاح‌های شیمیایی آن کشور؛ و بین ایران و گروه بین‌المللی کشورها برای برخورد دیپلماتیک به اختلافات موجود بر سر برنامهٔ هسته‌ای ایران. ما از مذاکرات آینده در ژنو برای پایان دادن به جنگ در سوریه و مذاکرات فعلی با ایران استقبال می‌کنیم.

«کنفرانس حیفا» از تشکیل ائتلاف اسراییلی برای خلع سلاح‌ هسته‌ای و سلاح‌های کشتار جمعی در خاورمیانه، که در فرآیند آماده سازی این کنفرانس ایجاد شد، استقبال می‌کند. ائتلاف اسراییلی به مسؤولیت خود در قبال گسترش دایرهٔ فعالیت‌های خود و کشاندن شرکت‌کنندگان هرچه بیشتری به این گفتمان جدید عمومی، هم‌زمان با گسترش روابط با سازمان‌های هم‌فکر در منطقه و جهان، متعهد خواهد بود.

اعضای ائتلاف معتقدند که دوران ابهام هسته‌ای مدت‌ها است به‌سر رسیده است و شرایط جهانی و منطقه‌ای خواستار یک سیاست جدید است. این سیاست باید ضرورت پایان بخشیدن به انحصار هسته‌ای اسراییل را به‌رسمیت بشناسد. با توجه به دو گزینه‌ای که در برابر ما قرار دارد ـــ یا سلاح‌های هسته‌ای برای همه، و یا خلع کامل سلاح‌های کشتار جمعی در منطقه، از جمله اسراییل، ایران، عربستان سعودی و دیگر کشورها ـــ انتخاب ما بسیار روشن است: ما طرفدار خاورمیانه‌ای عاری از سلاح‌های هسته‌ای و همهٔ سلاح‌های کشتار جمعی هستیم.

این ائتلاف همهٔ عبارت‌پردازی‌های نژادپرستانه و تهدیدهای جنگ منطقه‌ای را رد می‌کند، و با هرگونه تشویق به استفاده از خشونت یا سلاح‌های کشتار جمعی مخالف است.

پس از گذشت پنجاه سال از ساخته شدن «رآکتور دیمونا»، ائتلاف اسراییلی معتقد است که اکنون زمان تفکر ضدهسته‌ای تازه‌ای فرا رسیده است که شهروندان اسراییلی و مردم منطقه را از ترس و وحشت سلاح‌های هسته‌ای نجات خواهد دهد ـــ نه تنها در صورتی که اسراییل با این سلاح‌ها مورد حمله واقع شود، بلکه در صورتی که خود کشور مهاجم باشد. ما از این درخواست‌های ائتلاف از دولت اسراییل پشتیبانی می‌کنیم:

• فعالیت هدفمند و پیگیر برای رسیدن به خاورمیانهٔ عاری از سلاح‌های هسته‌ای و سلاح‌های کشتار جمعی؛
• مشارکت سازنده و با حسن‌نیت در کنفرانس هلسینکی؛
• حضور در کنفرانس فوریهٔ ۲۰۱۴ مکزیک در مورد  مسایل مرتبط با اثرات ویرانگر سلاح‌های هسته‌ای؛
• پذیرش و پیوستن به کلیهٔ عهدنامه‌ها و مکانیزم‌های مربوط به منع سلاح‌های هسته‌ای و کشتار جمعی.
• توقف و ممنوعیت خرید، تولید، انباشت، تهدید یا استفاده از سلاح‌های هسته‌ای؛
• قراردادن تمام تأسیسات هسته‌ای زیر حفاظ‌ها، نظارت و ممیزی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی؛
• علنی‌سازی عمومی اطلاعات مربوط به آلودگی رادیوآکتیوی و سمی ناشی از تأسیسات «رآکتور دیمونا» در هوا، خاک و آب‌های زیرزمینی، که بهداشت و محیط زیست اسراییلیان، فلسطینیان و مردم تمام کشورهای همسایه و دریای مدیترانه را به‌مخاطره می‌اندازد؛
• تعطیل، محدود سازی، جبران، و علنی‌سازی عمومی اطلاعات در مورد همهٔ تأسیسات دیگر مربوط به دیگر سلاح‌های کشتار جمعی؛
• خلع سلاح هسته‌ای و توقف کامل تمامی برنامه‌های تولید سلاح‌های هسته‌ای در سراسر منطقه باید بخش بسیار حیاتی دستیابی به صلح باشد، و باید به پایان دادن اشغال سرزمین‌های فلسطینی و عربی توسط اسراییل به‌عنوان بخشی از یک راه حل عادلانه، صلح‌آمیز و پایدار کمک کند؛ و
• مشارکت برابر زنان در تمام سطوح مباحثات، دفاع از این خواسته‌ها، و دیپلماسی در اجرای آن‌ها.

ما جامعهٔ بین‌المللی را به حمایت از خواسته‌های ائتلاف اسراییلی به‌منظور پیشبرد مبارزه برای منطقه‌ای عاری از سلاح‌های هسته‌ای و سلاح‌های کشتار جمعی در خاورمیانه از طریق اقدامات زیر، فرا می‌خوانیم:

• اطلاع‌رسانی درمورد اعلام وجود ائتلاف اسراییلی؛
• انتشار این بیانیه؛
• توزیع طومار امضا برای سازمان ملل متحد برای برگزاری هرچه سریع‌تر کنفرانس هلسینکی؛ و
• تبلیغ ضرورت اجرای مطالبات فوق.

این کنفرانس با غم و اندوهی عمیق از مرگ نلسون ماندلا مطلع شد. ما تلاش خود را  در ادامهٔ  اهدافی  تلقی می‌کنیم که او زندگی خود را وقف آن‌ها کرد: آزادی، آشتی و امحاء سلاح‌های هسته‌ای.
همه این تلاش‌ها در این زمان حساس کمک خواهد کرد تا جهان را به‌سمت امحای سلاح‌های هسته‌ای و سلاح های کشتار جمعی هسته‌ای رهنمون شویم، و بدین‌گونه تنش‌ها و اختلافاتی را که منجر به جنگ می‌شوند کاهش دهیم. ما خود را به اجرای مفاد این بیانیه متعهد می‌دانیم.

برای اطلاعات بیشتر و آدرس بازگشت به این نشانی مراجعه کنید: haifawmdfz@gmail.com

ائتلاف اسراییلی:

عصام مأکول، رئیس «مؤسسهٔ امیل توما برای مطالعات فلسطینی و اسراییلی» و نمایندۀ سابق مجلس اسراییل
آوراهام بورگ، عضو ارشد و هماهنگ‌کنندهٔ بین‌المللی در «انجمن برونو کرایسکی  برای دیالوگ بین‌المللی»، سخنگوی سابق مجلس اسراییل
پروفسور نائومی چازان، رئیس «دانشکدهٔ دولت و جامعه» در «کالج آکادمیک تل آویو ـ یافو»
دکتر داو خنین، نمایندۀ سابق مجلس اسراییل
موسی راز، نمایندۀ سابق مجلس اسراییل، رئیس «جنبش اسراییلی ضدهسته‌ای»
تامار گوزانسکی، رئیس «جنبش زنان دموکراتیک در اسراییل»، نمایندۀ سابق مجلس اسراییل
گیدئون اسپیرو، روزنامه‌نگار و عضو «کمیته برای خاورمیانه‌ای عاری از سلاح‌های اتمی، بیولوژیکی و شیمیایی»
دکتر روچاما مارتون، رئیس و بنیانگذار «پزشکان برای حقوق بشر ـــ اسراییل»
پروفسور بازنشسته کلمن آلتمن، استاد بخش فیزیک، «انستیتوی تکنولوژی تکنیون ـ اسراییل»
آیدا توما ـ سلیمان،  مدیر سازمان «زنان علیه خشونت»، سردبیر «الاتحاد»
شارون دولِو، مدیر «جنبش اسراییلی ضدهسته»ای
پروفسور آویشای الریش، کالج آکادمیک تل‌آویو ـ یافو
دکتر جان آسی، دانشگاه النجاح، مدیر کرسی «یونسکو»
آکیوا الدار، «ال ـ مانیتور»، روزنامه‌نگار
آدم کلر، «گوش شالوم»
مایکل وارشیوْسکی، «مرکز اطلاعات جایگزین»
دکتر ادنا گورنی، «ایشا لیشا ــ مرکز فمینیستی حیفا»
فتحیه ساجیر، دبیرکل «جنبش زنان دموکراتیک در اسراییل»
دکتر آشر داویدی، دانشگاه تل آویو
پروفسور دنی فیلک، دانشگاه بن‌گوریون
دکتر ایشایی منوخین، مدیر «کمیتهٔ مردمی ضدشکنجه»
دکتر احمد مساروی
دکترآفر کاسیف، «دانشگاه هیبرو»
دکتر حاتیم کنانه، «پزشکان برای حقوق بشر ــ اسراییل»
هیلل شنکر، سردبیر مشارکتی «مجله فلسطین ـ اسراییل»
یوری ولتمن، معلم

نمایندگان بین‌المللی

آلفرد ماردر، رئیس افتخاری انجمن بین‌المللی شهرهای پیام‌آور صلح (ایالات متحدهٔ آمریکا)
پروفسور تاداتوشی آکیبا، شهردار سابق هیروشیما و رئیس «ابتکار قدرت‌های میانی (ژاپن)
ژاکلین کاباسو، مدیر «بنیاد حقوقی ایالات غربی فعال برای صلح و عدالت در یک جهان غیرهسته‌ای (ایالات متحدهٔ آمریکا)
میشل دمیسین، عضو سنای فرانسه
ولفگانگ گرکه، عضو مجلس فدرال آلمان
دکتر هنری لاوندورف، شورای صلح ایالات متحدهٔ آمریکا
دوسان استوخانوویچ، معاون دبیرکل انجمن بین‌المللی شهرهای پیام‌آور صلح (اسلوونیا)
پروفسور فانی ـ میکائلا راییسین، رئیس «لیگای بین‌المللی حقوق بشر ـــ  FIDH/AEDH» (آلمان)
ماتیلده کارولی، حزب کمونیست فرانسه، روابط خارجی
ایمریک دووازن، حزب کمونیست فرانسه
ایره‌نه اکرت، جمع فعالین برای سیاست صلح (آلمان)
مامادو دیوپ، «جنبش سنگالی صلح»، دبیر روابط خارجی (سنگال)
کتی گودمن، صلح شورای ایالات متحدهٔ آمریکا (قطر)
اودیله هوگونوت هابر، «لیگای بین‌المللی زنان برای صلح و آزادی»، رییس مشارکتی کمیتهٔ خاورمیانه (ایالات متحدهٔ آمریکا)
ماریو فرانسن، جنبش Intal Beweging (بلژیک)
گیورگوس کوکوماس، حزب کمونیست قبرس
هاری گروئنبرگ، حزب چپ (آلمان)
زیسی زاناس، حزب «سیریزا» (یونان)
ادوارد بریون، جنبش کرتین برای صلح (بلژیک)
مادلین هافمن، مدیر اجرایی «اقدام برای صلح ـــ نیوجرسی» (ایالات متحدهٔ آمریکا)
جفری کلاین، «اقدام برای صلح ـــ ماساچوست» (ایالات متحدهٔ آمریکا)
اولیوت میکولاژاک، IPPNW، (بلژیک)
تئودورا ولیچکووا، سازمان جوانان حزب سوسیالیست بلغارستان