بیانیه حزب کارایران(توفان) به مناسبت اول ماه مه
فرخنده باد اول ماه مه روز نمایش پرقدرت اتحاد
کارگران سراسر جهان
طبقه کارگر در سراسر جهان قریب به ۱۳۱ سال است که این روز را به مناسبت تظاهرات عظیمی که کارگران شیکاگو درروز اول ماه مه سال ۱۸۸۶ برپا داشتند، گرامی میدارد. تظاهرات کارگران شیکاگو آن روز توسط پلیس سرمایه به خاک و خون کشیده شده ولی یاد این روز از خاطرهها محو نگشت و اول ماه مه جلوهای ازهمبستگی جهانی پرولتاریا در سراسر جهان گردید. در این مدت سرمایهداری جهانی کوشش بسیار کرد تا این روز را از میان بردارد، زیرا هراس سرمایهداری از اتحاد و همبستگی و تشکل پرولتاریاست. آنجا که این دسیسه با مقاومت کارگران روبرو شد، بر این روز، روز کار نام نهاد و با این عمل وحشت خود را از نام کارگر عیان ساخت.
در این روز کارگران همه کشورها سوای رنگ، ملیت و مذهب فرا رسیدن زندگی آگاهانه خویش را در پیکار علیه بیکاری، گرسنگی، استثمار و بینوائی جشن میگیرند و در این پیکار مشترک دو جهان در برابر هم صف آرایی میکنند. جهان سرمایه و جهان کار، جهان استثمار و بردگی، جهان برابری و برادری. خواست همه کارگران جهان محو و نابودی استثمار و بنا نهادن جهانی بَری از جنگ و فاشیسم و راسیسم، جهانی بَری از فقر و فحشا و همه آن مظاهر وجودی نظام انگلی سرمایه داری است.
رفقای کارگر! امسال درشرایطی اول ماه مه فرا میرسد که بحران کرونا به جهانیان ثابت کرد که نظام اقتصادی سرمایه داری نئولیبرالیسم حاکم بر جهان نه تنها در غلبه بر این بحران درمانده است، بلکه باعث شیوع روزافزون آن و جانباختن دهها هزار انسان نیز گردیده است. قریب به چهل سال است که نئولیبرالیسم به تدریج خود را بر کلیه عرصههای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی جوامع بشری حاکم گردانیده است. طبیعی است که عرصه بهداشت و درمان نیز از این تهاجم افسارگسیخته در امان نبوده است. خصوصیسازی بیمارستانهای دولتی، تعدیل کادر درمانی ، کاهش و انجماد دستمزدها، کاهش تخت و وسائل و استانداردهای ذخیره برای بیماران اورژانس، انجام خدمات تمیزکاری توسط شرکتها و مقاطعهکاران خصوصی، واگذاری تهیه غذای بیماران به آشپزخانههای خصوصی، انجام جراحیهای غیرضروری و … عملاً بیمارستانها و کل نظام درمان را به تجارتخانهای تبدیل کرده که تنها و تنها افزایش نرخ استثمار و کسب سود حداکثر را مدّ نظر دارد. جان انسان فدای سود حداکثر گردیده است. به همان نسبت که دولت در کشورهای امپریالیستی از اختصاصدادن بودجه کافی برای بهداشت، درمان و آموزش طفره میرود و بیمارستانها را به بخش خصوصی وامیگذارد، دست و دلش برای تقویت زرادخانههای تسلیحاتی باز است.
مسئولیت مرگ مردمی که جنازه آنها را کامیونهای ارتشی از گوشه و کنار خیابانهای ایتالیا و اسپانیا و آمریکا ….به علت عدم امکان نجات آنها در بیمارستانها، جمع میکنند، یا در بیمارستانهای آلمان، فرانسه و انگلستان و یا تهران در اثر کمبود وسایل درمانی و تنفسی و پرسنل و … جان میبازند، به گردن دولتهای درخدمت نئولیبرالیسم این کشورهاست. چهل سال نئولیبرالیسم در سرتاسر جهان مردم را آسیبپذیر کرده و سبب گشته است که آنها در مواجه با چنین بحرانی در سلامت عمومی، امکان مقاومت و مواجه نداشته باشند.
«ویروس کرونا» آنطور که ترامپ جارمیزند «چینی» نیست، «سرمایهداری» است که با آلودگی محیطزیست، نابودی جنگلها، از بینبردن محیط زندگی حیوانات و چپاندن آنها در مناطق تنگ و محدود، که امکان رشد و حرکت آنها را میگیرد، خطرات سرایت ویروسهای حیوانی به انسان و جهش خطرناک آنرا افزایش میدهد.
هر چقدر بحران «کرونا» بیشتر طول بکشد، به همان نسبت بر تعداد بیکاران افزوده خواهد گشت. بدون شک کشورهای امپریالیستی بعد از کرونا تضعیف خواهند گشت. گرچه مواضع و عملکرد سران دولتهای امریکا، فرانسه، اسپانیا و آلمان از شکست تئوری نئولیبرالیسم خبر میدهد، ولی در عین حال نشان از گرایش شدید ناسیونالیسم دارد که با فاشیسم فقط یک گام بیشتر فاصله ندارد. . این وظیفه کمونیستها و نیروهای مترقی و انقلابی است که با این پدیده شوم به صورت جدی و دامنهدار به مبارزه برخیزند و از حقوق و آزادیهای دموکراتیک که در حال مسخ شدن هستند دفاع نمایند و اجازه ندهند مقابله با ویروس کرونا ابزاری گردد تا نظام خفقان در جامعه مستقر شود. قطعاً پس از «کرونا» نئولیبرالیسم تضعیف و نقش دولتهای سرمایهداری پررنگتر خواهد شد. احتمالاً بخشی از اقتصاد موقتاً به دست «دولتهای نجات» خواهد افتاد، ولی در نهایت «دولت» در خدمت به نظام سرمایهداری و سرمایهدار باقی خواهد ماند. تکاملی که در بهترین حالت به نمونه چین ختم خواهد شد. گرچه عرصههای آموزش و درمان در کشور مذکور رایگان است – که البته از دوران سوسیالیستی این کشور به یادگار ماندهاند- ولی سرمایهداری دولتی چین در خدمت به نظام سرمایه و سرمایهداران انجام وظیفه میکند. در صورتی که در سوسیالیسم، اقتصاد دولتی در خدمت پرولتاریا و زحمتکشان عمل مینماید. دولت سوسیالیستی با اجتماعیکردن تولید، آنرا بر مبنای رفع نیازمندیهای مادی و معنوی جامعه و رفاه عمومی سازمان میدهد. کار و مسکن حق مسلم اعضای جامعه بشمار میآید. آموزش و بهداشت و درمان برای کلیه اعضای جامعه رایگان است و …. در اینجاست که در صورت بروز فاجعه و بحران، دولت سوسیالیستی برعکس دولت بورژوائی دغدغه سود و زیان سرمایهداران را ندارد، از اینرو میتواند کلیه امکانات خود را صرفاً مصروف خدمت و حمایت و حفاظت از آحاد جامعه به کار اندازد. سوسیالیسم تنها راه نجات بشریت از چنگال سود و سرمایه است. سوسیالیسم تنها نظامی است که قدرت مبارزه با بیماریهای همهگیر جهانی را دارد، و سرمایهداری مولد این ویروسهای ضدبشری است.
رفقای کارگر! اول ماه مه در شرایطی فرا میرسد که درایران علاوه بر وخیم ترشدن وضعیت معیشتی و ادامه سیاستهای نولیبرالی و سرکوب خونین فرودستان جامعه، سیل و ویرانی در منطقه سیستان و بلوچستان و زلزله خوی و از طرفی گسترش شیوع فاجعه ویروس کرونا و ترس و وحشت در سراسر ایران زندگی را برکام مردم تلخ کرده است. ویروس کرونا درزمانی گسترش مییابد که بیکفایتی و سستی مسئولان مکتبی با الهام از مصلحتجوئی سلطهگرانه مافیای حاکم، هرروز بیشتر در شرایط بحرانی آشکار فرو میرود و این بیمسئولیتی، بیکفایتی، بیتفاوتی نسبت به سرنوشت مردم ایران بویژه کارگران و زحمتکشان میدان را برای اپوزیسیون و جبهههای رنگارنگ بورژوایی که در خدمت امپریالیسم و صهیونیسم جهانی افسارگسیخته فعالیت میکنند، فراهم آورده است. در حالیکه در سراسر جهان مردم در همبستگی با یکدیگر با حفظ روحیه بالا و مبارزه جویانه در پی پیکاری مشترک برضد این بیماری نامرئی بوده و خود را برای دفاع از دستآوردهای دموکراتیک و برضد ترور و خفقان دولتی آماده میکنند اپوزیسیون ارتجاعی و نوکر امپریالیسم در پی ایجاد نفاق ، تفرقه، آشوب و شیوع یاس در میان مردم کوشا بوده، و در تلاشند تا از آب گل آلود ماهی بگیرند. ما ایقان داریم که کارگران امروز ایران کارگران انقلاب بهمن بوده و از روحیه همبستگی و رفتار انسانی در این انقلاب سرشارند و با وحدت و همبستگی یکپارچه در مقابل دسیسه دشمنان ، تحریمهای ضدبشری و هرگونه مداخلهخارجی خواهند ایستاد و توطئههای آنها را نقش بر خواهند کرد.
حاکمیت در ایران، مردم را به حال خود واگذار کرده و سخنانش بیمحتوی و بیبرنامه است و مسئولیت حفاظت از جان مردم را به عهده خود آنها گذاشته است. پیشنهاد سر زبانیِ در خانه ماندن آنها، عملی نیست، زیرا نیازمندیهای مردم را برآورده نمیکنند و فقط حرف توخالی است. حاکمیت به فکر جان مردم نیست به فکر عوامفریبی برای انصراف افکار عمومی از خود سلب مسئولیت میکند.
رفقای کارگر! درشرایطی به استقبال اول ماه مه میرویم که نشست شورای عالی کار برای تعیین حداقل دستمزد کارگران، با اعلام «۲۱ درصد افزایش مزد کارگران» در حالی پایان یافت که حداقل دستمزد کارگران نیز یک میلیون و ۸۳۵ هزارتومان تعیین شد که نسبت به سال گذشته فقط ۳۱۸ هزار تومان افزایش یافت.
با تعیین حداقل حقوق ماهانه یک میلیون و ۸۳۵ هزار تومانی برای کارگران در سال ۱۳۹۹ و بر مبنای قیمت ۱۵ هزار و ۵۰۰ تومانی دلار در بازار ارز ایران، حداقل حقوق یک کارگر در ماه معادل ۱۱۸ دلار تعیین شده که در مجموع دوازده ماه سال حدود یک هزار و ۴۲۰ دلار است. این سند گرسنگی وبردگی كارگران است. سیاستی ارتجاعی و ضد كارگری و نولیبرالی كه معیشت و سلامت و موجودیت كارگران و فرودستان را تهدید میكند ؛ ویروسی است خطرناكتر ازویروس كرونا!
برای چیره شدن براین ویروس سرمایهداری، باید به ایدئولوژی طبقه كارگر یعنی ماركسیسم لنینیسم مسلح شد، حزبیت و تشكیلات را درسرلوحه كار خود قرار داد و به سازماندهی اردوی كار و زحمت و وسیعترین اقشار فرودست جامعه روی آورد. راه رهایی از ویروس نظام سرمایهداری جمهوری اسلامی و راه پیروزی بر ویروس كرونا و بلایای طبیعی استقرارسوسیالیسم است! هرگونه مخالفت با حزبیت و تشكیلات و در عوض تبلیغ فردگرایی وآنارشیسم و اوتوریته ستیزی، موجب تداوم این وضعیت مصیبت بار، فقر و گرسنگی و مرگ و میر خواهد گشت و دشمنان كمونیسم و حزبیت در این فجایع شریكند!
حزب کارایران(توفان) اول ماه مه، روز کارگر را به همه کارگران شاد باش میگوید و برایشان در پیکار متحدانه برعلیه سرمایهداری و امپریالیسم، علیه جنگ و خونریزی و فاشیسم و برای نان، صلح و آزادی پیروزی آرزو میکند. تنها از طریق راهی که لنینیسم نشان میدهد قادریم قدرت سیاسی را به کف گرفته و آینده تابناک بشری را رقم زنیم. این راه رهائی بشریت و راه تحقق حقوق بشر برای همه کارگران و زحمتکشان سراسر جهان است.
زنده باد انترناسیونالیسم پرولتری!
سرنگون باد رژیم سرمایهداری جمهوری اسلامی بدست کارگران و زحمتکشان ایران!
زنده باد سوسیالیسم این پرچم نجات بشریت!
دست امپریالیسم آمریکا ازایران ومنطقه کوتاه باد!
حزب کارایران(توفان)
اردیبهشت ماه ۱۳۹۹