شبکۀ ولتر 14 اکتبر 2019

رئیس جمهور امانوئل مکرون  در پایان شب 13 اکتبر 2019 با شورای دفاع خود در پست فرماندهی ژوپیتر در الیزه گردهمآئی تشکیل داد تا برای نیروهای نظامی و غیر نظامی مستقر در شمال سوریه تصمیم بگیرد.

به شکل سرّی رئیس جمهور مکرون به پایگاهی که پیش از این رئیس جمهور پیشین فرانسه فرانسوآ هولاند ایجاد کرده بود 8 پایگاه نظامی اضافه کرد. این 9 پایگاه از دیدگاه حقوق بین الملل غیر قانونی است.

مأموریت این پایگاه ها پشتیبانی از تجزیۀ سوریه و ایجاد دولت جدید، «روژاوا» (کردستان) بود.

او در عین حال به ادارۀ کل امنیت خارجی (DGSE) دستور داده بود که پیوستن آنارشیستهای فرانسوی به صفوف یگانهای مدافع خلق کرد(YPG)[1] را تسهیل سازد، که یکی از آنها به فرانسه بازگشته و بر آن بوده که یک بالگرد ژاندارمری را مورد اصابت قرار دهد[2].

او علاوه بر این جابجائی سازمان غیر دولتی بشر دوستانه را زیر کنترل نظامیان تشویق کرده بود. نمی دانیم آیا شورای دفاع به موقع از توافق، گفتگوی در همان موقع با ارتش روسیه در پایگاه هوائی حمیمیم، بین یگانهای مدافع خلق کرد و جمهوری عرب سوریه مطلع بوده یا نه.

پرسونل فرانسوی در طول سه سال بی آنکه اجازۀ مداخله داشته باشند، شاهد بوده اند که چگونه عناصر کُرد علیه آشوریان مسیحی و عربهای مسلمان در شمال شرقی سوریه به جنایت علیه بشریت مبادرت ورزیده اند.

پرسونل فرانسوی عقب نشینی نکرده بودند تا 6 اکتبر کاخ سفید فرانسه را از نزدیک بودن حملۀ ترکیه مطلع کرد که 9 اکتبر آغاز شد.

امروز، در غیبت نیروهای ایالات متحدۀ آمریکا، پرسونل فرانسوی بین دو آتش به دام افتاده اند : از یک سو ارتش ترکیه که رئیس جمهور وقت فرانسه در سال 2015 به آن خیانت کرد، از سوی دیگر هم پیمانان پیشین کُرد در اتحاد با جمهوری عرب سوریه که فرانسه علیه آن مبارزه می کند.

نقشۀ پایگاه های سرّی فرانسه منتشر شده توسط آژانس رسمی ترکیه، آنادولو آژانسی در ژانویه 2019.

ترجمۀ حمید محوی

[1]  فیلم خواهران اسلحه (Sœurs d’armes) از کارولین فورست (Caroline Fourest) سخن گوی پیشین اتحاد کمونیست لیبرتر

[2]  آنانی که از روژاوا بازگشته اند سرویس های اطلاعاتی را نگران کرده اند. Matthieu Suc et Jacques Massey در مدیا پارت Médiapart 2 سپتامبر 2019.