به بلایش
آن خاک چو در دام بلا شد ، به بلایش
آماج بسا حادثه ها شد ، به بلایش
گر طالب خونخوار به پوسته زده شبخون
سر از تن سرباز جدا شد، به بلایش
بیکاری اگر گشته بلای سر مردم
با دیپلوم و تحصیل گدا شد، به بلایش
گر مادر محتاج جگر گوشه فروخته
آواز او تا عرش خدا شد ، به بلایش
گر دخترکانِ بسی خوردی زگداها
آماج هوسهای بسا شد ، به بلا یش
غارت شده گرکمک دنیا ست ز دولت
اعانهء ملت به فنا شد ، به بلایش
گر مادر اطفال ز سرباز شهیدی
مجبور بسوی فحشا شد به بلایش
آری به بلایش که چه حالیست درآن ملک
آتشکده گر ملک و سرا شد ، به بلایش
از تفرقه وشیطنت اش خلق تباه شد
نابود اگر وحدت ما شد به بلایش
سلطان شده آنجامگر از جنس بلائی است؛؟
از او همه با آه و نوا شد ، به بلایش
مهرو ششم ماه می ۲۰۲۰
