آیا هوش مصنوعی مسلمان است؟

عثمان نجیب من یادداشتی از یک پیش‌بینی هراس انداز در مورد…

خالق  “ قرارداد اجتماعی ” را گرامی میداریم 

میرعبدالواحد سادات  1 تتبع و نگارش از :  میر عبدالواحد سادات  دوم جولای مصادف به دوصدو چهل و هفتمین سال وفات یکی از تاثیر گزار ترین نمایندگان  عصرروشنگری اروپا و برجسته ترین نقاد آن عصر ژان ژاک روسو  است .  اندیشمندی که…

نه یک پیروزی دیپلوماتیک؛ بلکه یک اشتباه استراتژیک در هندسه‌…

نویسنده: مهرالدین مشید                              به رسمیت شناسی طالبان از سوی روسیه و…

اخراج بی رویه ی مهاجران افغان از ایران

  نوشته ی :اسماعیل فروغی       این روزها خبراخراج دسته جمعی و گسترده…

شناخت روسیه از طالبان

با خانه نشینی و بیکاری که چشم و گوش با…

داد خواهی بخاطر حق و حقوق افغانان مظلوم و داعیه…

بنام خداوند حق و عدالت مهاجرت افغانان که درطی نیم قرن…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۳)

مبارزه علیه لاسالیسم و انواع اپورتونیسم آلمانی نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مبارزه علیه لاسالیسم…

سیاست فاشیستی اخراج افغانها باید فورا متوقف شود!

هیچ انسانی غیر قانونی نیست! جمهوری اسلامی در پی شکست مفتضحانه…

اخراج ۴۳ هزار مهاجر افغان از ایران در یک روز!!

اخراج ۴۳ هزار مهاجر افغان از ایران در یک روز،…

حکومت آخوندی ایران جنایت کربلای قرن را رقم زد، یزیدان…

محمدعثمان نجیب ایران در گرمای سوزان، زمین را زیر پای هم‌وطنان…

حیات بشری را آتش فشان خاموشی به شدت تهدید میکند

نویسنده:مهرالدین مشید جهان در معرض توفانی فراتر از جنگ سوم  این پرسش…

دومین بار طی طریق در تعامل گذری انسان با هوش…

*محمدعثمان نجیب، بنیاد‌گذار مکتب دینی فلسفی من بیش‌از این نه…

درک لنینی از دموکراسی: نگاهی از سده 21

ترجمه. رحیم کاکایی یرومنکو ولادیمیر ایوانوویچ دکترعلوم فلسفه، مشاور رئیس مجلس قانونگذاری…

افغانستان در سایۀ رقابت‌های ژئوپولیتیکی جهانی ناشی از جنگ اسرائیل…

مقدمه تنش‌های دراز ‌مدت میان ایالات متحده آمریکا، اسرائیل و جمهوری…

فیلسوف آس و پاس،- مدافع مالکیت خصوصی!

max stirner (1806-1856) آرام بختیاری ماکس اشتیرنر، آغاز آنارشیسم فردگرایانه. ماکس اشتیرنر(1856-1806.م) آلمانی،…

افغانستان- آموزشگاهی خونین برای ایران و همسایگان 

سلیمان کبیر نوری در این مقاله می‌خوانید: چکیده نئولیبرالیسم و استعمار؛ تجربه‌ای عینی افغانستان؛…

جنگ های جیوپولیتیک جدید و افغانستان تحت حاکمیت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید از بازگشت تروریسم تا تقابل قدرت های بزرگ در…

سید جمال الدین افغان

 فیلسوف ،دانشمند بنیانگذار نهضت فکری وجنبش آزادی  خواهی افغانستان ،اساسگذار  اتحاد اسلامی ومبارز…

  به آرمان وطن

بیا برویم کشور تا بان را بسا زیم  خا نه ی…

نوستالوژی و جاذبه های فکری و اعتقادی 

نویسنده: مهرالدین مشید نوستالوژی و گذشته گرایی های فکری و اعتقادی زمانیکه…

«
»

بهانه انحرافی ایران؛ در رو‌ در‌ رویی مراکش با صحرای غربی

نویسنده:
طیب المستاری‬
برگرفته از :
لو گران سوار ـ ٩ مه ٢٠١٨‬

پشتیبانی صریح و علنی از عربستان سعودی و شرکت در منزوی کردن ایران تنها انگیزه‌های تصمیم مراکش نیست. به‌نظر می‌رسد که صحرای غربی نقش تعیین‌کننده‌ای در این «دیوانگی مراکش» (براساس جملات گفته شده نماینده جبهه پولیساریو) ایفاء کرده باشد. در قطعنامه مورخ ٢٨ آوریل درباره همه‌پرسی در صحرای غربی از طرفین درگیری خواسته شده که یک راه‌حل سیاسی در عرض شش ماه آینده بیابند و «بدون شرط اولیه و با حسن‌نیت» مذاکره نمایند. ولی در چارچوب پُرتنش سیاسی کنونی، حسن‌نیت جایی برای خود ندارد و مسأله صحرای غربی یک موضوع عمده برای پادشاهی مراکش است.

‫روز اول ماه مه، پادشاهی مراکش از طریق وزیر امور خارجه خود اعلام کرد که روابط دیپلماتیک مراکش را با ایران قطع می‌کند. دلیل آن: گویا ایران و حزب‌الله متحد آن، از جبهه پولیساریو، جنبش استقلال‌طلبی که حاکمیت مراکش را بر صحرای غربی زیر سئوال می‌برد، پشتیبانی نظامی ‌می‌کند. این اتهام، پنج روز پس از قطعنامه سازمان ملل که حکم مأموریت سازمان دادن یک همه‌پرسی در صحرای غربی را تمدید می‌کرد، زده شد. در حالیکه ایران با شدت این اتهام را تکذیب کرد، عربستان سعودی با استفاده از موقعیت، پشتیبانی خود را از ابتکار عمل مراکش ابراز داشت و «مداخله ایران را در امور داخلی مراکش» محکوم کرد. این واکنش سعودی از پیش نوشته شده بود و اگر مداخله عربستان در یمن تا این اندازه مرگ و خرابی به‌بار نیاورده بود، می‌توانست طنز‌آلود باشد. از لحاظ تاریخی متحد و به‌شدت وابسته به بلوک نزدیک به غرب، مراکش و عربستان سعودی هرگز یک لحظه از یادآوری همبستگی و همگرایی منافع خود که آنها را با یکدیگر متحد می‌کند، باز نایستادند.‬

این اتهام مراکش به ایران به یک بهانه می‌ماند. ولی این خشم و عصبانیت ناگهانی پادشاهی مراکش علیه ایران و متحدش حزب‌الله چه چیزی را پنهان می‌کند؟ چرا چنان تندری اکنون در آسمانی که تقریبا صاف است پدیدار شد؟ ‬

تصمیم مراکش در چارچوب ژئو‌استراتژیکی دشواری برای محمد ششم و محمد بن سلمان گرفته شده است. محمد بن سلمان در یمن در گل فرورفته است در حالیکه دشمن سوگند خورده‌اش ایران، به‌تدریج که لشگریان سعودی و متحدانش در نبرد‌ها شکست می‌خورند، تقویت می‌شود. جنگ در سوریه اثرات مورد انتظار را بر‌نیاورد. حزب‌الله هر روز تجربه نظامی ‌بیشتری کسب می‌کند و مشروعیت سیاسی‌اش دست نخورده باقی‌مانده است. ثبات‌زدایی در لبنان، به‌وقوع نپیوست و مقاومت فلسطین با گردهمآیی توده‌ای در نوار غزه، توان جدید و بیشتری یافت. این ناآرامی ‌که پیام‌آور یک نظام منطقه‌ای است، دگرگونی‌ای است که سعودی‌ها همراه با آمریکایی‌ها تلاش می‌کنند که جلوی آن را بگیرند. استراتژی آنها عبارت است از نگهداشتن یک رژیم ضعیف در سوریه از طریق یک جنگ کم‌شدت، و منفرد کردن ایران در عرصه بین‌المللی از‌جمله با زیر سئوال بردن مفاد توافق هسته‌ای که توسط دولت اوباما به امضاء رسیده بود. ‬

پشتیبانی صریح و علنی از عربستان سعودی و شرکت در منزوی کردن ایران تنها انگیزه‌های تصمیم مراکش نیست. به‌نظر می‌رسد که صحرای غربی نقش تعیین‌کننده‌ای در این «دیوانگی مراکش» (براساس جملات گفته شده نماینده جبهه پولیساریو) ایفاء کرده باشد. در قطعنامه مورخ ٢٨ آوریل درباره همه‌پرسی در صحرای غربی از طرفین درگیری خواسته شده که یک راه‌حل سیاسی در عرض شش ماه آینده بیابند و «بدون شرط اولیه و با حسن‌نیت» مذاکره نمایند. ولی در چارچوب پُرتنش سیاسی کنونی، حسن‌نیت جایی برای خود ندارد و مسأله صحرای غربی یک موضوع عمده برای پادشاهی مراکش است. ‬

این قطعنامه یک شمشیر داموکلس در بالای سر شاه مراکش است که سازمان ملل را برمی‌انگیخته تا به وضعیت کنونی که پس از آتش‌بس سال ١٩٩١ برقرار شده است، پایان بخشد. اگر محمد ششم بخواهد مذاکرات سیاسی درست و پایا را در این‌باره آغاز کند، این بدان معناست که او باید واژه خودگردانی را بپذیرد و پیشنهاد خود را که خودمختاری در چارچوب حاکمیت مراکش است ـ که در واقع از سال ١٩٧۵ یک اشغال استعماری بوده است ـ، به زباله‌دان بیاندازد. ‬

در آن زمان، حسن دوم، پدر شاه کنونی، موفق شده بود رژیم خود را از طریق سازمان دادن راه‌پیمایی سبز برای، به‌قول خودش، «باز‌یافت»‌ صحرای غربی که تحت اشغال اسپانیا بود، تحکیم بخشد. ‬

از هنگام استقلال مراکش در سال ١٩۵٦، رژیم از یک کمبود سنگین قانونیت رنج می‌برد. پس از آنکه حسن دوم به‌سختی مخالفان حزب استقلال را کنار زد، مجبور شد با ناپایداری دایمی ‌که در اثر شورش‌های ناشی از گرسنگی و تلاش‌ها برای کودتا به‌وجود می‌آمد رو در رو شود. این بسیج با الحان ملی‌گرایی در حول و حوش این سرزمین، به پادشاه اجازه داد که احزاب سیاسی را سرسپرده خود نماید و با وحشی‌گری تمام، آنهایی را که اطاعت نمی‌کردند، سرکوب نماید. حاکمیت مراکش را بر صحرای غربی زیر سئوال بردن، به‌معنای وارد بازی دشمنان مراکش یعنی الجزایر و صحرای غربی شدن است. تمام جامعه مراکش از همان زمان، زندانی این آمیزه ایدئولوژیکی بین ملی‌گرایی و شاهنشاهی است که از راه‌پیمایی سبز نشأت گرفته و هزینه آن ٣٠٠ میلیون دلار تخمین زده شده که بخش عمده آن را عربستان سعودی تقبل کرده است. شاهزاده محمد ششم این سیاست را دنبال می‌کند و خوب می‌داند که بقای رژیمش به آن بستگی دارد. از آنجاست که می‌فهمیم چرا طفره می‌رود، انواع و اقسام بهانه‌ها را پیش می‌کشد و وضع موجود را ترجیح می‌دهد تا ایده استقلال جمهوری عرب دموکراتیک صحرا را به خاک بسپارد. طی شش ماه آینده، رژیم مراکش برای پیروی نکردن از قطعنامه سازمان ملل می‌باید قدرت تخیل خود را به‌کار بیاندازد. اما در این زمینه، امکانات بی‌نهایت نیستند. به‌نظر می‌رسد که در شرایط کنونی یک راه‌حل سیاسی در صحرای غربی، بسیار غیر‌محتمل است. جنگ می‌تواند تنها راه حل نهایی سرنوشت واپسین مستعمره آفریقا باشد.‬