بهار دیروز نشسته سپید بر گردنه ی باغ بالا خوشه ها را به تار می کشد بادام و تاکها را سربریدند تا سر پیر بلند در خونابه ی توغ برقصد و شاخه های مروارید بر مارپیچ جاده زمرد را ببوسد (یا) من اینجا یاد در یا مینویسم الف را بر سر یا مینویسم تو نتوانی ببندم زاهدا یا سخن میگویم و یا مینویسم امین آریبال Share on FacebookTweetFollow us