پس منظر اختلاف نظر رهبران طالبان و شکننده گی بقای…

نویسنده: مهرالدین مشید سیطره جویی ملاهبت‌الله و افزایش اختلاف میان جناح…

رهبران فراری

نوشته نذیر ظفر ما را به وحشیان زمـــــان رهبران فروخت خـــــود را…

کجاست

مادر دلسوز بی آزار و غمخوارم کجاست  مادر شیرین من از…

تبار گرایی یا تفوق خواهی تباری ؟

ساحه باقیمانده از آریانا ، خراسان و باختر که بنام…

لوکاچ؛ فیلسوف مجار، مورخ و تئوریسین ادبیات

georg lukacs (1885-1971) آرام بختیاری گئورگ لوکاچ، و دمکراسی سوسیالیستی شورایی. جرج لوکاچ(1971-1885…

په حکومت کولو کې بد، په خبرو کې بد او…

نور محمد غفوري جان کیری د امریکا د خارجه چارو پخواني وزیر هغه…

سروش واژگان 

رسول پویان  خـدا تا در نمـاد بنده یـی مصلـوب آدم شد  محـیط…

قلم آزادیخواه همچون باد وزان 

آقای "علی پاکی" (به کُردی: عەلی پاکی)، شاعر کُرد، زاده‌ی…

د نړیوال نظم سازماني بنسټونه

نور محمد غفوری (لومړۍ برخه) د لیکنو ددې سلسلې په پیل کې…

مارکسیسم دگم نیست، بلکه راهنمای عمل است

ترجمه – رحیم کاکایی میخاییل کارداسویچ کل جهان بینی مارکس اما دکترین…

د نړیوال نظم نورمونه

نور محمد غفوري په مخکنیو دریو لیکنو (نړیوال نظم او افغانستان،…

بازی طالبان با کارت قومی و سکوت مرگبار نخبه گان…

نویسنده: مهرالدین مشید هرگونه اعتماد به یک گروۀ تروریستی بزرگترین خیانت…

د نړیوال نظم اصول

نور محمد غفوري (د تیرو لیکنو په تسلسل) د (نړیوال نظم او…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی 

اگر ماه و خورشید را هم از آسمان پایین بیاورند هرگز دل به…

نړیوال نظم په کومو قاعدو ولاړ دی؟

نور محمد غفوري (د پخوا نۍ لیکنې په سلسله) څو ورځې مخکې…

جایگاه ی طالبان در معادلات سیاسی و استخباراتی در حال…

نویسنده: مهرالدین مشید آیا معادلات سیاسی و استخباراتی در منطقه در…

قساوت و جنایات بی‌پایان حکومت جمهوری اسلامی سرمایه علیۀ مهاجران…

اعلامیۀ سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان  در اثر تیراندازی نیروهای مسلح جمهوری…

خاکِ وطنم!

امین الله مفکر امینی       2024-20-10! هـرجایی که نظر کـــردم وطنـــم جــلوه گــــــرآمـــد آن…

سیرت نیکو 

رسول پویان  وفـا و عـشق و محـبت کـرده بنیادم  بـه کـنج غمکـدۀ…

«
»

بازهم وعده یی ازهمان وعده های پا درهوای رییس جهمور

                  نوشته ی : فروغی

     چند روز پیش رییس جمهورمحمد اشرف غنی ، به ادامه ی وعده های به بار ننشسته ی پیشین شان ، باردیگر بمردم وعده سپردند که بزودی زمینهای غصب شده را از غاصبان زمین پس خواهد گرفت و همه را بسزای اعمال شان خواهد رسا نید .                                                       رییس جمهورغنی ، این تعهد را درحالی بمردم میسپارد که فساد عمیق و گسترده ی دولتی  ، تارو پود دولت را عنکبوت وار درهم تنیده ، ناامنی و بی ثباتی در کشور بیشتر از پیش گردیده و متکی براظهارات مقامات بلندپایه ی امریکایی  ، نظام دولتی در کشور از درون درحال فروپاشیدن و از هم گسیختن است .                                                                                                  چگونه میتوان باور کرد که رییس جمهور ناتوانی چون محمد اشرف غنی ( که فقط با فریاد های غضب آلود میخواهد تمثیل توانمندی نماید ) غاصبان نیرومند زمین را به میز محاکمه کشانده ، شهرکها و بلندمنزلهای ده میلیونی و صد میلیونی آنانرا از ایشان پس بگیرند ؟                               رییس جمهورما همانند تمام مردم بخوبی میداند که صاحبان اینهمه شهرک و بلند منزل ، یا رهبرجهادیست یا قوماندان قدرتمند جهاد ، یا مافیای زورآور موادمخدر است  یا  وزیر ، وکیل و سناتوری که عامل امریکا و غرب است و قدرتش بالاتر از قدرت حکومت او .                               هرگاه رییس جمهورغنی در بیشترینه محافل رسمی ایکه خود در رأس نشسته اند ، نگاه کوتاهی به اطراف شان بیندازند ، اکثریت قریب به اتفاق غاصبان زمین را به آسانی میتوانند ببینند و شناسایی کنند . اگر خود نتوانستند شناسایی کنند ( که حتمن میتوانند ) از مشاور ارشد شان محترم حامد کرزی رییس جمهور پیشین کمک بخواهند  ؛ زیرا باساس گزارش اخیر مرکزتحقیقاتی          ” خانه ی آزادی افغانستان ” که از دوران چهارده ساله ی حکومت حامدکرزی بنام                   ” فصل سیاه غصب زمین ”  یاد کرده است ؛  بیشترین ملکیتهای شخصی و دولتی در دوران حکومت حامد کرزی غصب گردیده و رهبران ارشد حکومت بشمول رییس جمهور در زمینه سازی این غصب یا چور زمین ، مستقیم یا غیر مستقیم دست داشته اند .                                               باساس همین گزارش ، طی چهارده سال حکومت حامدکرزی ، حدود دومیلیون جریب زمین در ولایات مختلف افغانستان غصب شده که تمام غاصبان ، یا قوماندان و رهبر جهادیست یا زورمندان دولتی و مافیایی . طی همین چهارده سال ،  در سراسر کشور 355 شهرک آبادگردیده که اکثریت آن بروی زمینهای غصب شده بشکل غیر قانونی ، قدبلند نموده و از جمله ی صد شهرکی که در شهرکابل اعمارشده است تنها هژده شهرک جواز رسمی دولتی دارند .                                           گزارش ” مرکزتحقیقاتی خانه آزادی افغانستان ” ، با تأکید اضافه مینماید که هفتاد و پنج درصد زمینها توسط مقامات بلندپایه ی دولتی شامل رهبران پیشین جهادی ، اعضای شورای ملی ، قوماندانان و زورمندان محلی و تاجران مافیایی غصب شده است .                                               با در نظرداشت این حقایق ، چگونه میتوان باورکرد که رییس جمهورغنی بتواند مجرمین قدرتمند غصب زمین از جمله سردمدار ” فصل سیاه غصب زمین ”  حامدکرزی رییس جمهور پیشین ، رهبران و قوماندانان قدرتمند جهادی و زورمندان و تاجران مافیایی را به میز محاکمه کشانده ؛ شهرکها و بلندمنزلهای هزار میلیونی و صدمیلیونی آبادشده بروی زمینهای غصبی را ازایشان پس بگیرد  ؟ راستی راستی من این توان را دررییس جمهور کنونی افغانستان که همواره وعده میدهند و عمل نمیکنند ، نمیبینم .                                                                            اگر جناب رییس جمهورغنی ، حداقل یک اقدام عملی در برابر فاسدان ، زورگویان و غاصبان زمین طی یک ونیم سال گذشته انجام داده بودند ، میتوانستیم اندکی امیدوارو باورمند شویم . اما آنگونه که رسوایی بررسی قضیه ی فساد در کابل بانک نشان میدهد ، اقدامات کاملن نمایشی دولت غنی ــ عبدالله نتنها در ریشه کن کردن  فساد کمک نمینماید ؛ بلکه زمینه ی فساد و رسوایی بیشتر را نیز مساعد میسازد . آیا رسواتر و مسخره تر ازینگونه مبارزه دربرابر فساد چه خواهد بود که دزد چندصد میلیونی کابل بانک را با احترام از زندان آزاد نموده ، نماینده خاص رییس جمهور ، وزیر شهرسازی ، مشاور حقوقی رییس جمهور و یک لشکر مأموران عالیرتبه ی دولت همه باهم در یک تبانی دیگر ، قرارداد تازه ی دزدی و چپاول را با او به امضا برسانند ؟                               حقایق واضح میسازد که جناب رییس جمهور و درمجموع دولت غنی ــ عبدالله اساسأ اراده ی سیاسی و نیت مبارزه در برابر فاسدان ، غاصبان و دزدان را نداشته ، نتنها دربرابر آنان مبارزه نمیکنند ؛ بلکه به حمایت و تشویق آنان نیز میپردازند . از تبدیل نمودن نام تاریخی میدان هوایی بین الملی کابل بنام میدان هوایی بین المللی حامد کرزی رییس جمهور ” فصل سیاه غصب زمین ”  تا روپوش گذاشتن بر فسادهای مالی گسترده ی وزرای مالیه ، معارف و داخله ی پیشین ( زاخیلوال ، فاروق وردک ، داوود زی و بسم الله محمدی ) و قدردانی بیشترآنان بجای بازپرسی ، همه گواه این حقیقت است که دولت کنونی و در رأس شخص رییس جمهورغنی ، نه اراده ی مبارزه در برابر فاسدان و غاصبان را دارند و نه توان آنرا .                                                                       جناب رییس جمهور غنی باید بداند که مردم از ایشان عمل میخواهند نه گلوپاره کردنهای نمایشی و عوامفریبانه را  . یاهو      فبروری 2016