محمدولی

قوای نظامی امریکا با حیل وکارگیری روشها ووسایل مختلف درافغانستان صاحب پایگاه نظامی شدند ومقدرات این کشوررا با پرداخت پولهای بی حساب به خاک فروشان بدست گرفتند طالب راکه عامل ظهورش در افغانستان شده بود از بارگاه امارت راندند ولی سرکوب قطعی نکردند وبحیث ابزار بعدی به احیای مجدد شان پرداختند. سناتور زلمی زابلی بروزنهم میزان سال ۱۳۹۲ درسنا گفت امروز سه هلیکوپتر امریکایی در ولسوالی که کاملآ بدست طالبان است درزابل پائین شده سه کانتینر سلاح برای طالبان داده است که شامل مواد غذایی نیز میباشد.
ولی درین طرف دیگر نظامیان امریکایی عملیات جنگی شانرا زیر نامهای غضب الود ( طوفان کوهستان، افعی کوهستان، اژدهای هزار سر ، خشم کوهستان ، فشار کوهستان ، عقاب کوهستان ، باز کوهستان ، آشیل ودر اویل سال نو بنام عقاب نوروزی) ازهوا وزمین بر شهر وده با بکار برد بدترین انواع سلاحها راه می انداختند ، میکشتند وویران میکردند. به جهان وهمسایگان وانمود میساختند که اگر ما چنین عمل نکنیم بنیاد گرایی وتروریسم دروازه های شمارا میکوبد.
این فشار تا زمانی با شدت تمام ادامه یافت که پیمان امنیتی غیر متوازن واسارت اور را بر افغانستان تحمیل کردند ومالک ۹ پایگاه نظامی باتمام سریت وپوشیدگی، معافیت از پرداخت پول ، معافیت گمرکی ومالیاتی، معافیت گذر نامه ای ومعافیت از بازرسی ازطرف جانب افغانی بر فعالیت ان گردیدند، انگاه دست نوازش برسر اشنایان رانده شان کشیدند وسر الفت ومحبت با ایشان گرفتند.
نوازش به حدی رسیده است که برخلاف تمام موازین حقوقی، اصول انعقاد وفسخ معاهدات میان دولت ها، مزخرف گویی های دپلماتیک سفارت شان مقیم کابل متن مسوده موافقتنامه خروج عساکر شان از افغانستان را با امارت اسلامی طالبان اماده میسازند .
درهمین جریان جان بس سفیر امریکا که همه کاره ملک در کابل است بدون در نظر گرفتن گفته ها واعمال شان از هفته گذشته تا نزده سال پیش میگوید حل بحران افغانستان مربوط به امریکا نیست درحالیکه خود مسببین بحران اند حالا از ان شانه خالی میکنند.
مراجع امریکایی با تبلیغات قبلی ذهنیت سازی کرده اند تا طالبان را بحیث یک جانب نیرومند دولت شناسایی کنند بارها تکرار کرده اند که شصت فیصد خاک افغانستان ازکنترول دولت خارج است ، زلمی خلیلزاد با بزرگ نمایی طالبان گفت طالبان حاضر نیستند با دولت افغانستان مذاکره کنند، طالبان بااین پشتیبانی تبلیغاتی ودپلماتیک ازدوحه تا ماسکو واسلام اباد ومانور موثر بودن بر احزاب سیاسی داخل کشور بر وسعت ساحه وجودی شان درداخل وخارج افزودند که احتمال رهنمایی خلیلزاد درین مانور دور بوده نمیتواند.
حالا امریکا در برابر این ملت چه جواب دارد که:

-نزده سال کشت ، ویران کرد وزندانی ساخت وشکنجه نمود.
– زیرنام محو دم ودستگاه القاعده وطالب ومبارزه علیه تروریسم هزاران تن بمب ریخت ومادر بمب را نیز امتحان کرد.
– پیمان امنیتی امضا نمود .
– دزدانه بر معادن قیمت بها دستبرد زد .
– برطبق میل خود حکومت وحدت ملی ساخت.
– شبکه های استخباراتی را تا گوشه وکنار افغانستان نقب گذاری کرد .
واین همه را زیرنام جنگ با طالبان انجام داد اما حالا با تکمیل پروژه های در نظر داشته با صلاحیت تام خطوط اساسی نظام بندی بعدی وخروج قوای نظامی اش را با همان گروه شورشی- جنگی وتروریستی معین میسازد . دریک دست حکومت وحدت ملی واحزاب جها دی ودر دست دیگر امارت اسلامی . سبک وسنگین ساختن قدرت را بین انها در بدل انفجارها وکشتار های متحدین طالبی اش ازمایش میکند ، کجای این سیاست انسانی است وحقوق بشر در کجایش جادارد؟