نوشته ی : فروغی

       در حالی که همه بیصبرانه در انتظارنتیجه ی انتخابات استیم ، وقتی سرزدن های ارباب گونه ی سفرای کبار امریکا ، انگلیس و اتحادیه ی اروپا را از جریان کار کمسیون های انتخابات ، میبینی ؛ نگرانی های آدم دوچندان می شود . نگرانی ازین که مبادا در پشت این سرزدن های پر تبختر، بازهم ترفندی نهفته باشد . نگرانی از اینکه مبادا بازهم انتخابات به بحران کشانده شده ، بازهم نتیجه ای بدتر از انتخابات سال 2014 نصیب ما شود – همان نتیجه ای که تا کنون حدود هشتاد هزار سرباز و مردم بیگناه ما را به کام مرگ سپرده ، میلیون ها بیکار و صدها هزار جوان آواره و مهاجر بجا گذاشته است . همان نتیجه ای که فساد و کشت و قاچاق مواد مخدر را به اوج اش رسانده ، ارزش پول افغانی در برابر دالر و رشد سرانه ی تولید ناخالص ملی را بشدت کاهش بخشیده است .

       با این پیشینه ی ناکام ، نمیتوان از انتخابات کنونی نیز انتظار و چشمداشت مثبت و خوشبینانه داشت . 

       همه میدانیم که انتخاباتِ شفاف ، دیموکراسی و مردم سالاری در شرایط و اوضاع کنونی افغانستان با شرکت اینهمه زورمندِ مذهب گرا ، و با حضور اینهمه فاسدِ گروه پرست ، قومگرا  و دست نشانده ی بیگانه ، یک رؤیای محض است .

       همه این را نیز میدانیم که برای امریکاییان ، محمد اشرف غنی یا عبدالله عبدالله و یا هم حتا گلبدین حکمتیار و ملا هیبت الله ، هیچکدام تفاوت زیادی ازهم ندارند . چون همه را خود ایجاد نموده ، به هرکه بخواهند قدرت میبخشند و هرکه را بخواهند به زیر می افگنند . برای آنان بهتر و برتر همان است  که دقیق تر از دیگران برنامه ها و پروژه های سودجویانه ی شان را به پیش برده بتواند .

     اساسا” بحران زایی و هموار نگهداشتن دایمی بستر فساد و بی ثباتی جزء اصلی  پروژه های سودجویانه ی امریکاست نه تحقق دیموکراسی و مردم سالاری ؛ زیرا آنان تنها در ادامه ی بحران و بی ثباتی است که میتوانند به کلیه منابع طبیعی ما دست یافته ، چندین برابر مصارف شانرا از منابع و داشته های ما به چنگ آورند .

     ناظران اوضاع افغانستان به این باوراند که متکی به این استراتژی امریکاییان ، برنده ی این انتخابات نیز قادربه ختم بحران و ختم بی ثباتی در افغانستان نخواهد بود . نتنها قادر به ختم بحران و بی ثباتی نیست ؛ بلکه دامن آنرا گسترده تر خواهد نمود .