افغانستان باز هم در سر خط اخبار رسانه های بین المللی
در افغانستان ـ این کشور ماتم زده ـ بار دیگر یک ریکارد تازه در سطح جهانی به ثبت رسیده و این کشور یکبار دیگر در سر خط اخبار رسانه های بین المللی جهان قرار گرفته است. حالا حرف از بزرگترین تولید کننده مواد مخدر، فاسدترین کشور و بی کفایت ترین دولت جهان و طولانی ترین جنگ بی دورنمای روش نیست؛ این بار حرف از استفاده از بزرگترین بمب غیر اتومی در جهان و آنهم در افغانستان است!
وزارت دفاع امریکا اعلام نموده است که در عملیاتی علیه مواضع گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) در افغانستان به روز پنج شنبه 13 اپریل در ساعت هفت و سی دقیقه عصر به وقت محلی، بزرگترین بمب غیر اتومی خود معروف به “مادر همه بمب ها” را به کار برده است.
سخنگوی وزارت دفاع افغانستان نیز گفته است که در نتیجه این حمله 36 نیروی موسوم به دولت اسلامی یا داعش کشته شده اند. این حمله در روستای “مومند دره” در ساحه اسد خیل ولسوالی اچین ولایت ننگرهار صورت گرفته است. بنابر گفته سخنگوی وزارت دفاع افغانستان در این حمله یک مرکز مهم داعش، سه محل پنهان شدن آنها و مقادیر زیاد سلاح و مهمات از بین رفته است و گویا در این حمله به غیر نظامیان هیچ آسیبی نرسیده است.
این نخستین آزمایش کشنده ترین سلاح غیر اتومی با 9 متر طول و حدود 10 تن وزن، که برای تخریب منطقه وسیعی از اهداف دشمن بکار می رود و اثر روانی وحشتناکی بر نیروهای دشمن می گذارد، پرسش های زیادی را مطرح ساخته است.
نخست این که این آزمایش یکی دو روز پس از آن صورت می گیرد که پنتاگون مساعدت پنج صد و پنجاه ملیون دالری به اردوی پاکستان را ابلاغ نموده است.
تهدید اساسی و اصلی در افغانستان، طالبان یا لشکر مزدور پاکستان است که حالا در تمام ساحه جغرافیای افغانستان پراگنده شده اند و این کشور را در یک خطر جدی مرگ و زنده گی قرار داده اند. چرا یک گروه کوچک داعش با این بزرگی و شدت مورد ضربه قرار می گیرد و گروه اصلی یعنی طالبان به میز مذاکره دعوت می شود و رهبران شان از لست سیاه با احترام حذف می گردند و زمینه مسافرت شان به کشور های گوناگون جهان به مثابه یک دولت در سایه فراهم می گردد؟ دست پاکستان آزاد گذاشته می شود تا در تمویل، تجهیز و سوق و اداره طالبان، این سرمایه استراتژیک آن کشور در خاک خودش عمل نماید و کوچکترین مزاحمتی از جانب امریکا و ناتو صورت نگیرد؟
بنابر آن به احتمال زیاد می توان گفت که این بار نیز بخاطر خوشنودی پاکستان، آن مناطقی مورد هدف قرار گرفته اند که مربوط به طالبان پاکستانی خواهند بود که گاه نا گاه مزاحمت های را در داخل پاکستان به وجود می آورند.
ختم جنگ و تامین صلح در افغانستان را نه با پرتاب نمودن چنین بمب های مهیب، بل با تحت فشار قرار دادن جدی نظامیان پاکستان و کوتاه ساختن دست این دشمنان مکار و گماشتگان شان از گلوی مردم افغانستان می توان تامین نمود و بس.
با دریغ در این راستا با تساهل، گذشت و خود فریبی عمل می گردد و در نیجه این مردم افغانستان هست که هر روز بخاطر این سیاست های مزورانه قربانی می دهند و سرزمین شان به آزمایشگاه سلاح های بسیار کشنده مبدل می گردد.
دستگیر صادقی