چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

«
»

فراردزدانه ی اشرف غنی

    نوشته ی : اسماعیل فروغی 

     داکترغنی با فرارشرم آورش ازکشور، آخرین میخ را به تابوت دیموکراسیِ مسخره ی امریکایی کوبید وسند شرمساری بزرگ تاریخی رادرپای خود وبرپای طرفداران وهمفکرانِ تمامیت خواه اش که به اولقب باباغنی ومتفکردوم داده بودند ، امضا نمود.

    او توانست پیش ازفراردزدانه مطابق نقشه ی حامیان امریکایی اش نه تنهاحریفان قومی ـ سیاسی اش را خواروذلیل کرده ، ازصحنه دورنماید ، بلکه اردوی تازه به پا خاسته ی افغانستان راهم یکباردیگرفروبپاشاند .

    داکترغنی تمام وظایف خطیراش ( ! )را بخوبی به انجام رسانید . اوبا تکروی ، گروهبازی وسیاست های قومگرایانه اش هرگز نخواست تا افغانستان صاحب یک دولت و اردوی نیرومند شود . بی کفایتی وخودخواهی او وتیم سه نفره ی جمهوریت اش ، علت العلل تمام بدبختی ها و ناکامیهای افغانستان بوده است . افغانستان هیچگاهی به اندازه ی دوران کاراودولتی ضعیف ، خودرأی ، قوم پرست و بی کفایت نداشته است .

    ــ وقتی ما میگفتیم ومی نوشتیم غنی مثل کرزی وخلیلزاد به افغانستان صادق نیست؛ 

   ــ وقتی میگفتیم حمدالله محب ومحمود فضلی همکاران نزدیک آقای غنی گماشته گان ماشینی بیگانه بوده ، صلاحیت و ظرفیت تمام مقرری های نظامی- ملکی وتوانایی اداره ی مملکت را ندارند ؛

   ــ ووقتی ما میگفتیم ، این دولت دست نشانده و جمهوریت سه نفره با قوماندانان قول اردوها وفرماندهان پولیس ماشینی اش ، راه صاف کن های طالبان برای دستیابی به قدرت استند ؛ عده ای بودند که با اتهام بستن های بیمارگونه ، بجای قبول حقیقت ، دربرابرحقیقت قرار می گرفتند .

     همه دیدیم که داکترغنی ، حمدالله محب و محمودفضلی ـ این وطنپرستان قلابیِ ، با رتبه بخشیدن های جنرالی بی رویه وانتصاب های فرمایشی دراردو و پولیس، درآخرین روزها وهفته های قدرت شان ، بهترین و رزم آورترین قطعات اردو ، پولیس وامنیت ملی ما را وحتا حیثیت وآبروی افغانستان را چه ارزان وچه با ترفند درپای طالبان این سربازان نیابتی پاکستان ریختند . (نانوشته نگذاریم که آقای امرالله صالح هم همانند ارکان جمهوریت سه نفره بارسنگین مسوولیت این سقوط وفروپاشی رابه دوش می کشد .)

     همه میدانیم که شرطِ کناره گیری داکترغنی از قدرت به عنوان عمده ترین شرطِ تشکیل حکومت انتقالی از یکسال به اینسو مطرح شده است. شاید تطبیق همین شرط و شریک کردن طالبان درقدرت بهتر بود تا رسوایی و فروپاشی کنونی . همان زمان هواخواهان داکترغنی می گفتند ، هرگاه رییس جمهورکناره گیری کند ، نظام جمهوری ازهم پاشیده ، سرنوشت داکتر نجیب الله تکرارخواهد شد .

      حالا چه شد : رییس جمهورکه نیت نابودی کامل ارتش و نهادهای دولتی را داشت ، لجوجانه دوپا را دریک موزه کرده ، به قدرت چسپید تا اینکه طالبان به یاری پاکستانی های آنسوی خط دیورند ، بقدرت رسیدند .

      شک آن وجود دارد که همین لجاجت داکترغنی تا فراردزدانه ی وی ازارگ ، از قبل درمشوره با خلیلزاد و ملا برادر، پلان شده باشد . شاید !!!