چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

«
»

خرابکاران صلح کیها استند ؟

     نوشته ی : اسماعیل فروغی

      امریکاییان با امضای توافقنامه با طالبان و با براه انداختن تیاتر مسخره ی قطر زیرنام مذاکرات بین الافغانی ، فقط میخواهند بروی ناکامی ها و رسوایی های شان در جنگ افغانستان روپوش بگذارند .

      آنان نوزده سال پیش به مقصد سقوط دادن حاکمیت طالبان و به هدف برقراری دیموکراسی به افغانستان لشکر کشیدند و حالا با کرنش و امتیاز دهی شرم آور ، از طالبان صلح گدایی می کنند – از همانهایی که تروریست گفته از قدرت ساقط شان کرده بودند .

      اینکه آقای پومپئو در قطرمیگوید : افغانها خود باید نظام آینده ی شانرا تعین کنند چه معنایی به جز تسلیم شدن به خواست های بنیادگرانه و بدوی طالبان دارد ؟ امریکاییان بخوبی میدانند که طالبان ـ این ریشوهای لنگوته سیاه ،  فقط نظام کامل اسلامی میخواهند – نه کم نه زیاد . آنان حتا جمهوری اسلامی هم نمیخواهند . این حقیقت را امریکاییان در توافقنامه با طالبان قبول کرده و سعی بر هموارکردن بستر مناسب برای برقراری آن دارند .

     اما طوری که معلوم می شود تیرامریکاییان به سنگ خواهد خورد . پروژه ی ننگین برپایی دوباره ی امارت اسلامی ، با ناکامی شرم آوری روبروست . امریکاییان اکنون می دانند که نه مردم آماده ی پذیرش دوباره ی امارت اسلامیست و نه ایران ، روسیه ، هندوستان و چین تحمل نظام افراطی اسلامی طالبی را درمنطقه دارند .

     درست با درک همین واقعیتهاست که حالا هم امریکاییان وهم شریک دایمی پروژه ی طالب پروری شان ( پاکستان ) ، با بهانه های مختلف بدنبال برهم زدن مذاکرات دوحه و ادامه ی پروژه های قبلی شان استند .

           دعوت ازعبداالله عبدالله و استقبال شاندار از وی درپاکستان ، یکی ازهمین تلاش هاست . پهن کردن فرش سرخ برای عبدالله ، پیش ازآنکه بمنظور تأمین صلح باشد ، تحریک و جریحه دارشدن احساسات خودخواهانه ی محمد اشرف غنی است که بی تردید قاطعانه تر در برابر تصمیم های قطر قرار خواهد گرفت و از هر نوع کوشش برای ماندن در قدرت دریغ نخواهد ورزید .

    از سوی دیگر ، خلیلزاد وعمران خان حالا هردو با یک صدا از دخالت خرابکاران شکایت کرده و از امکان معلق شدن مذاکرات دوحه سخن بر زبان می رانند . .این که خلیلزاد با صراحت میگوید ” تا توافق سیاسی میان دولت افغانستان و طالبان بوجود نیاید ، طالبان به کشتار ادامه می دهند ” ، خود گواه روشنی ازنقش خرابکارانه ی امریکا درین روند است . 

     هرچند آنان ازخرابکاران نام نمی برند ؛ اما مردم منظورآنان را درک نموده اند.   مردم هم خرابکاران را می شناسند و هم بازی مسخره ای را که زیرنام صلح در دوحه براه افتاده است . مردم می دانند که تیاترقطرتا ختم انتخابات ریاست جمهوری امریکا ادامه خواهد یافت و پس از آن دور باطل جنگ درافغانستان توسط همان خرابکاران اهریمن خوی و شرکای داخلی دیسانتی شان ادامه خواهد یافت .