زبان آریایی یا آریویی چی شد؟

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ——————————— زبان بازتاب خرد آدمی است و انسان…

تعامل 

نور محمد غفوری از چندی به اینطرف در مکالمات و نوشتار…

جمال غمبار

آقای "جمال غمبار"، (به کُردی: جەمال غەمبار) شاعر و نویسنده‌ی…

چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

«
»

منشور ارتجاع سياه

میر عبدالواحد سادات

تحجر قرون وسطايى و ذهنيت تكفيرى بنيادگرايانه جهادى – طالبى و داعشى ملهم و منبعث از فكر ديوبندى    و ” اسلام ” انگريزى پاكستانى ، قم و ارعابيون عرب كه خط سياسى اى اس اى ، پاسداران ايران و استخبارات سعودى و … را بازتاب و بمثابه حاميان استحمار ( به ح ) راه را به استعمارگران جهانخوار هموار مينمايند . 

اين اقايان و اسلاف شان در طول تاريخ و در صد سال اخير عامل شكست نهضت ها و دولت هاى مترقى بوده و همين اكنون نيز زمينه ساز سقوط كشور در مسير پلانهاى دشمنان تاريخى افغانستان مى باشند و با تمام شخصيت هاى مترقى دشمنى دارند و بى جهت نيست كه چهره هاى درخشان ملى و مترقى افغانستان از عبدالرحمن در   لغمان ، عبدالقادر در هرات ، سيدال سخندان در پوهنتون كابل ، پوهاند داكتر مجروح ، جنرال كتوازى ، جنت خان غروال و قيوم رهبر در پشاور و صد هاى ديگر توسط اين قاتلان بشهادت رسيده اند . 

هيهات افسوس و صد افسوس كه : 

منشور ارتجاع سياه در پايتخت كشور بدست كسانى تسويد گرديده كه  بخاطر تحقق پلان جنرال ضياالحق اين خبيث ترين دشمن كشور ما ، اين شهر شريف و كابل جان عزيز هر افغان را سوختاندند ! ! ! 

و هفتادوپنج هزار شهروندان مظلوم را سلاخى و بقتل رسانيدند . 

اظهر من الشمس است كه پاكستان و غلامان ان هراس دارند كه اسرار خوابيده قتل داكتر نجيب اله شهيد كه به اساس تصميم دولت انكشور و توسط هيات موظف دولتى و در حضور جنرالان بلند پايه اردو و استخبارات انكشور انجام يافته ، افشا نگردد و به همين دليل زمانيكه فرصت دادخواهى در برابر اين تروريسم فجيح دولتى ميسر ميگردد ، اتش بجان خادمان سابقه دار پاكستان مى افتد . 

جواب منورانه ما به صادركنندگان منشور ارتجاع سياه ، تكرار همان كلام وخشورانه و بى بديل سر سلسله عارفان و يكى از بزرگترين شخصيت هاى تاريخ اسلام به دين فروشان است كه : 

مسلمانان ، مسلمانان ، مسلمانى ، مسلمانى 

ازين ايين بى دينان  ، پشيمانى ، پشيمانى

با حرمت