رئیس موساد ربودن سه جوان اسرائیلی را پیشبینی کرده بود
(نمایش یا واقعیت ؟)
نوشتۀ ژرار ویسنوسکی
Gerhard Wisnewski
ترجمه توسط حمید محوی
پس از قتل سه جوان اسرائیلی، و در پی آن به قتل رسیدن یک جوان فلسطینی، تنش در فلسطین اوج گرفت. با این وجود رئیس موساد یک هفته پیش، طی یک گردهمآئی امکان چنین قتلی را مطرح کرده بود. و مشخصاً این ماجرا به بهانه ای برای منافع سرویس اطلاعاتی به کار برده شد.
شبکۀ ولتر| 8 ژوئیه 2014
سرزنشی متوجه موساد نیست — موساد به چگونگی حرفۀ خود آگاه است. اگر چه از یک هفته پیش از واقعه پیشبتی کرده بود که اگر سه جوان اسرائیلی ربوده شوند… که عملاً روز 12 ژوئن این پیشگوئی نیز به واقعیت پیوست. هنگام بحث و مجادله دربارۀ احتمال وضع قانون تازۀ امنیتی، رئیس موساد تامیر پاردو این پرسش را مطرح کرد که : « چه روی خواهد داد، اگر هفتۀ آینده، سه نو جوان 14 ساله از اردوگاه های مهاجرنشین اسرائیل ربوده شوند ؟ » این پیشگوئی دقیقاً به همین شکل به حقیقت پیوست : یک هفته بعد، سه نوجوان اسرائیلی ربوده شدند. آیا این رویداد اتفاقی بود ؟ و یا اینکه خود موساد این سناریوی آدم ربائی را صحنه سازی کرده بود ؟
در هر صورت این پرسشی طبیعتاً مطرح خواهد بود، زیرا خیلی شگفت آور بنظر می رسد. کوین بارت Kevin Barrett از سایت سربازان قدیمی امروز Veterans Today با شگفتی می گوید : « این نشان ساختگی بودن واقعه است : هر بار که ایالات متحده اسرائیل را برای ترک اردوگاه های اشغالی تحت فشار قرار می دهد و یا خواستار توقف ساختمان سازی در این مناطق می شود…فوراً در جائی بمبی منفجر می شود ».
جامعۀ بین الملل اسرائیل را زیر فشار قرار می دهد، و ناگهان بمب تازه ای منفجر می شود. جامعۀ یهودیان آرژانتین موضع ضد صهیونیستی اتخاذ می کند، و ناگهان سفارت اسرائیل و به همین گونه مرکز انجمن یهودیان بو ئنوس آیرس منفجر می شود. « و حالا، یعنی وقتی که تمام جهان برای اتحاد تازه بین حماس و سازمان فتح دست می زنند، اسرائیل دیوانه می شود. سه نوجوان اسرائیلی ربوده می شود و اسرائیل نیز به شکل خشونت باری به کرانۀ باختری رود اردن حمله می کند ».
ناپدید شدگان به شکلی ناپدید شدند که گوئی زمین آنها را بلعیده است
از چنین دیدگاهی بنظر می رسد که اسرائیل ربودن نوجوانان صحنه پردازی کرده — ولی این نظریه بیشتر به « نظریۀ توطئه » شباهت دارد — با این وجود، واقعه به شکل شگفت آمیزی روی داده، و نه تنها آدم ربائی، بلکه رسانه هائی که آن را پوشش داده اند، گوئی نمی دانستند که این نوجوانان از کجار بوده شده اند، آیا « از مدرسۀ تالمود » ربوده شده اند ؟ یا « دانش آموز مذهبی » بوده اند ؟ و یا به جمع « کودکان یهودیان مهاجر مناطق اشغالی » تعلق داشته اند ؟ علاوه بر این، هیچ درخواست باج یا به رسمیت شناسی آدم ربائی از سوی هیچ گروهی صورت نگرفته است. نو جوانان خیلی ساده بی آن که رد پائی از خودشان بجا گذاشته باشند، نا پدید شده اند.
هیچ نشانی بجز همان بیانیه ای که ربودن آنها را اعلام کرده بود وجود نداشت. در نتیجه طبیعی است که بپرسیم آیا اساساً چنین رویدادی واقعیت دارد یا نه ؟ و اگر واقعیت دارد، چرا ربایندگان خاموش مانده اند ؟ و اگر به شکل عمدی هیچ اعلامیه ای منتشر نمی کنند، هدف آنها از این آدم ربائی چیست ؟ آیا تنها به این علت بوده است که باز هم آدمکشی کنند ؟ به گزارش سایت اشپیگل آنلاینSpiegel Online، هیچ اطمینانی در مورد هویت ربایندگان وجود ندارد، هیچ « مدرک عینی » دال بر متهم بودن حماس وجود ندارد. بعداً حماس اتهامات وارد آمده را مردود اعلام کرد. حتی برای رسانه های ما نیز روشن بود که « آدم ربائی از دیدگاه سیاسی به موقع برای نخست وزیر اسرائیل نتانیاهو به وقوع پیوست ». به گزارش روزنامۀ آلمانی Die tageszeitung به تعبیر پاسکال کروساز Pascal de Crousaz کارشناس امور خاور میانه « ربودن دانشجویان برای اسرائیل فرصتی طلائی بود ». حتی Deutschlandfunk از سفیر اسرائیل پرسیده بود که :
« مدرکی وجود ندارد، هیچ نشان روشنی در دست نیست، ولی با این وجود چگونه از هم اکنون می توانیم بدانیم که آدم ربائی کار حماس بوده است ؟ ».
وقوع شگفت انگیز پیشگوئی
آدم ربائی و مرگ سه جوان اسرائیلی به موقع برای جناح سر سخت دولت اسرائیل روی داد تا اتحادیۀ دولت نوین فلسطین را به مخاطره بیاندازد. ولی در همان وقت، بحث و جدل دربارۀ قانونی در جریان بود که می بایستی مبادلۀ تروریست های محکوم به مرگ را ممنوع سازد. به اصطلاح سرویس های امنیتی مخالف این قانون بودند. اگر به روزنامۀ اسرائیلی هاآرتص باور داشته باشیم، روز 5 ژوئن 2014، جلسۀ مهمی در دفتر سرویس امنیتی برگزار شد، که طی آن رئیس موساد تامیر پاردو « تلاش کرد تا وزرای کشور را متقاعد سازد که به این قانون رأی ندهند، زیرا نتیجۀ آن توان مانور دولت را در آدم ربائی های آینده محدود خواهد ساخت ». همین روزنامه می نویسد : پاردو برای نمونه به ربودن 200 بچه مدرسه ای توسط بوکو حرام در نیجریه اشاراتی داشت، و رئیس موساد به مناسبت طرح همین نمونه، « سناریوی کاملاً تخیلی را مطرح کرده بود که به شکل شگفت آوری به ربودن سه نوجوان اسرائیلی شباهت دارد ». پاردو، مرد سرویس های مخفی از وزیر اقتصاد نفتالی بنت Naftali Bennett پرسیده بود که: « چه خواهید کرد، اگر سه دختر جوان 14 ساله را در اردوگاه مهاجران یهودی ربوده شوند؟ آیا خواهید گفت که قانون مانع مبادلۀ تروریست ها می شود ؟ » پیشگوئی کاملاً صحیح. سایت سربازان قدیمی Veterans Today با کنایۀ طنز آمیزی می نویسد : « تامیر پاردو در پانتئون پیشگویان تقلبی پذیرفته شد.
حق دروغگوئی
بیائید در اینجا موضوع را از آغاز مرور کنیم : جلسۀ مشهور در دفتر امور امنیتی روز 5 ژوئن برگزار شد، و رئیس موساد تامیر پاردو پیشبینی کرد که اگر یک هفتۀ دیگر آدم ربائی صورت گیرد. روز 8 ژوئن، قانون منع مبادلۀ تروریست ها، با وجود مخالفت سرویس های امنیتی، به تصویب کابینه رسید. و 12 ژوئن اعلام شد که سه نوجوان ربوده شده اند. یعنی، دقیقاً یک هفته پس از تهدید اعلام شده توسط تامیر پاردو.
« توطئه چینان » که هنوز کارهای زیاد برای انجام داشتند، در مضنون شدن به موضوع تنها نبودند. روزنامۀ اسرائیل تودی Israel Today 18 ژوئن در این ورد نوشت : « مسئولان سازمان ملل متحد و مقامات فلسطینی اظهار داشتند که اسرائیل احتمالا این داستان ربوده شدن سه جوان اسرائیلی توسط حماس را کاملا اختراع کرده است _ Eyal Yifrach, Gilad Shaar et Naftali Frenkel ». و گیلدا آتزمون Gilad Atzmon(هنرمند جاز بریتانیائی که در اسرائیل به دنیا آمده، او مبارز ضد صهیونیست است و در لندن زندگی می کند) روز 19 ژوئن در این مورد نظریاتش را مطرح کرد و گفت : « هیج مدرکی دال بر ربوده شدن سه مهاجر اسرائیلی وجود ندارد. هر اندازه زمان می گذرد، بیشتر می بینیم که تحلیل هائی که این موضوع را عملیات زیر پرچم دروغین توسط خود اسرائیل تعبیر کرده اند به حقیقت نزدیکتر می شود. ». بطور خلاصه : این داستان آدم ربائی ناباورانه بنظر می سرد، حتی در رسانه هائی که معمولا از اسرائیل پشتیبانی می کنند. با افزایش تردیدها، اسرائیلی ها نیز با شتاب بیشتری به جستجوی مدارک پرداختند.
و سپس ناگهان، روز 30 ژوئن 2014، اجساد سه جوان اسرائیلی را پیدا کردند. پس چه کسی آنها را کشته است ؟ روشن است که موساد نمی توانسته قاتل باشد ؟ الزاماً نه . در نتیجه، منتقدان در مورد وقوع خود آدم ربائی تردید کردند. شاید سرویس های مخفی اسرائیلی به ایجاد رویدادی رسانه ای بسنده کرده اند و عملاً موضوع یک صحنه پردازی محض بوده است. شاهدان از نبود اشک و گریه یاد کرده اند، و بنظر رسیده که هنگام مراسم بخاک سپاری برانکارها خالی بوده، و نتیجه گرفته اند که موضوع نمایشی بیش نبوده است. بر اساس گزارشات ارتش اسرائیل، ماشین ربایندگان کشف شده، و آثار خون و پوکۀ فشنگ نیز روی صندلی ماشین دیده شده است. با این وجود، فراموش نکنیم هر نظامی در روی کرۀ زمین، نه تنها مجاز است که آدم بکشد، بلکه می تواند دروغ بگوید. فردای کشف اجساد، روز اول ژوئیه، مقامات مدعی شدند که صدای ضبط شدۀ این سه جوان را در اختیار دارند که درخواست کمک کرده بودند، یعنی مدرکی که تا کنون به شکل اسفناکی ندیده گرفته شده بود.
به گزارش The Jewish Daily Forward : « آنها من را ربوده اند » می بایستی صدای یک نوجوان باشد که از طریق تلفن همراه این جمله را گفته است. و سپس صدای فراید و صدای ضربه، و سرانجام صدای خفیف تیراندازی. سپس صدای اتورادیو را می شنویم که آهنگ پخش می کند. بنظر واقعی می رسد ؟ این موضوعی است که باید مورد بررسی قرار دهیم. درخواست کمک هیچ پاسخی نداشته، زیرا تلفنچی پلیس، به گفتۀ Jewish Dailyتصور کرده است که دروغ بوده.
یا به شکلی که یکی از مفسران سایت انترنت Jewish Dailyگفته است:« وقتی تماس مضنون بنظر می رسد، ابتدا باید بر اساس منشور عمل کرد، و سپس افرادی که بیشتر از 12 سال دارند و به دروغ با سرویس های امنیتی تماس گرفته اند، باید تحت پیگرد قرار گیرند وقویاً مجازات شوند.»
لینک متن اصلی در شبکۀ ولتر
