به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

پروژه محرمانه واشنگتن؛ ایجاد «توئیتر کوبایی» با هدف رسیدن به «بهار کوبایی»

افشاگری آسوشیتدپرس

خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی مشروح از پروژه محرمانه دولت آمریکا برای ایجاد شبکه پیام‌رسان به منظور ایجاد ناآرامی‌ در کوبا پرده برداشت. 

خبرگزاری آسوشیتدپرس روز پنج‌شنبه با انتشار گزارشی از تلاش‌های مخفیانه دولت آمریکا برای ایجاد ناآرامی در کوبا پرده برداشت. بنا بر این گزارش، واشنگتن تلاش کرده است با ایجاد یک شبکه پیام‌رسانی گسترده در کوبا، به ایجاد تظاهرات‌های ضددولتی در این کشور کمک کند. آسوشیتدپرس از این شبکه تحت عنوان «توئیتر کوبایی» یاد کرده است.

بنا بر این گزارش، «جو مک اسپدون» از جانب دولت آمریکا مسئول ایجاد این شبکه اجتماعی بوده و با همین هدف در سال 2010 برای انجام مراحل پایانی این پروژه به بارسلونا سفر کرده است. مک اسپدون برای آنکه بتواند این شبکه را از دید دولت کوبا پنهان نگه دارد، شبکه‌ای از شرکت‌های صوری مرتبط به حسابی در جزایر «کیمن» را ایجاد کرده است. این شرکت‌ها بدون آنکه اعلام شود ارتباطی با دولت آمریکا دارند، وظیفه ارتباط‌گیری و جذب نیرو برای پیشبرد این پروژه را ایفا کرده‌اند.

به نوشته آسوشیتدپرس، بودجه این پروژه را آژانس توسعه بین‌الملل که در پوشش کمک‌های بشردوستانه فعالیت می‌کند، ارائه کرده است.

آنطور که اسناد در دست آسوشیتدپرس و مصاحبه‌های صورت‌گرفته با افراد دخیل در پروژه نشان می‌دهد، این «توئیتر کوبایی» که «زان‌زانئو» نام داشته، از پیامک تلفن همراه برای فرار از نظارت‌های دولتی کوبا استفاده می‌کند.

این اسناد همچنین نشان می‌دهد که دولت آمریکا قصد داشته است با ایجاد یک مرکز ارسال پیام «غیرجنجال برانگیز» گام به گام این پروژه را پیش ببرد. به این صورت که پیام‌های این مرکز در ابتدا تنها به اخبار مرتبط با ورزش، موسیقی و وضعیت آب و هوا محدود بوده و بعد از آنکه تعداد مشترکین افزایش یافت و احتمالا به چند صد هزار نفر رسید، از آن برای ارسال محتوای سیاسی با هدف ایجاد تجمعات در زمانی کوتاه به منظور شکل‌گیری «بهار کوبایی» یا آنطور که اسناد دولتی آمریکا اشاره می‌کند «ایجاد موازنه بین دولت و جامعه»، استفاده شود.

به نوشته آسوشیتدپرس، این سامانه در زمان اوج خود توانسته 40 هزار مشترک جذب کند. البته این مشترکین اطلاعی از دست داشتن دولت آمریکا در ایجاد سامانه یا جمع‌آوری اطلاعات شخصی آن‌ها توسط آژانس‌های اطلاعاتی آمریکا نداشته‌اند.

در یکی از دست‌نوشته‌های مربوط به شرکت «موبایل اکورد» به تاریخ 2010، آمده است: «به هیچ وجه هیچ اشاره‌ای به نقش دولت ایالات متحده نمی‌شود. این موضوع برای موفقیت بلندمدت این سرویس و همچنین کسب اطمینان از موفقیت مأموریت، حیاتی است.»